Maastricht gaat door met Ironman; Preview op het weekend; er is meer dan Maastricht alleen-WTJ 561
VRIJDAG – Terwijl de stad volstroomt met atleten uit de hele wereld, is inde raadzaal van Maastricht de persconferentie gehouden. Grootste nieuws natuurlijk de doorstart voor Ironman Maastricht-Limburg voor tenminste één jaar. Triatleten, die er nu niet bijzijn kunnen alvast een agenda 2018 aanschaffen en 5 augustus rood omcirkelen voor de vierde editie. Tegelijk ondertekenden wethouder Gert-Jan Krabbendam en Ironman CEO Europe een intentieverklaring voor de twee jaren daarna. Goed nieuws dus, ondanks de terugval in aantal deelnemers. Maar daar hadden we het deze week al over. 63 procent komt van over de grens, maar dat percentage lag in voorgaande jaren veel hoger. Met andere woorden: het aantal Nederlanders stijgt explosief naar bijna 500. Zoveel individuelen op een hele, daarvoor moeten we zelfs in Almere al een hele tijd terug.
Maar goed, cijfers zeggen niet alles. Maastricht is bijvoorbeeld ook trots op het feit dat de World Triathlon Corporation het de ‘best finish-party’ van alle races vindt. Dat er langs andere kant vorig jaar een economische spin-off van 4,3 miljoen euro in het laatje kwam, is overigens wel weer een mooi meegenomen cijfer. Vijftien profs aan de start om 7 uur zondag. De vier vrouwen gaan gelijk met de elf mannen van start. Dat kwartet bestaat uit Saleta Castro, Rahel Bellinga, Brooke Brown en Kate Comber. Bij de mannen helaas toch nog wat afmeldingen, maar zoals Bas Diederen al zei: ‘een klein veld kan het elkaar toch lastig maken’. Hij noemde daarbij topzwemmer Harry Wiltshire, fietsbeest Michael Weiss en toprunner Miquel Blanchart Tinto. Daar moet de ‘constante factor’ Bas tegenover staan met uiteraard ook Martijn Dekker en Erik-Simon Strijk (al zeven jaar woonachtig in Limburg, maar door de Limburgse pers nauwelijks opgepikt) op het vinkentouw. Bas, Martijn, Miquel, Saleta en Frederik van Lierde schoven aan bij de persconferentie. Frederik als ambassadeur en zwemmer in de relay met twee Fransen, die in eigen streek ook een Ironman willen gaan neerzetten (nog eentje!). De 2013 wereldkampioen mocht nog eens uitleggen hoe het toch kon dat hij met z’n hoofd tegen de douches op de Promenade des Anglais aanliep en met bloedend hoofd verder moest. Bas trok de snelheid van het nieuwe parcours in twijfel, Miquel hoopte niet te verdwalen zoals in Bolton en Saleta prees de enorme sfeer in de Limburgse stad. En Martijn? Die bewaarde zijn belangrijkste troeven voor zondag, maar bekende wel dat hij fietsparcours veel weg heeft van zijn dagelijkse trainingsronde…
Aan De Griend hangt het bekende Ironman-sfeertje van zien en gezien worden. Atleten gooien de maag nog eens vol, kopen zich kwijt aan Ironman-devotionalia of kuieren wat rond met het mobieltje in de hand. Frederik liep ons voorbij in de Stationsstraat. Zelfs wandelend is ie niet bij te houden en nee hij dook niet de Mac binnen.
Vrijdagavond de Maastricht Sports Nightrun, morgen bijna 200 kinderen op de Ironkids (een verdubbeling ten opzichte van vorig jaar) en zondag is het dan BAM als de Stadschutterij het kanon over de Maas laat knallen. Na de profs zijn de agegroupers aan de beurt voor een rolling-start tussen 7.15 en 7.45 uur en dan volgt de relay nog. Het keerpunt is de Australian Exit op het Gouverneurseiland. En dan nog eens 1900 meter terug in de stromingsvrije Maas. Hoe het allemaal verloopt leest u in korte berichten op onze Facebook-pagina zondag en een eerste uitgebreid verslag volgt maandag.
Zoals dat meestal gaat in het weekend van Maastricht, ontbreekt het een beetje aan aandacht voor de andere wedstrijden. Ten onrechte. We gaan zaterdag zeker ook Rachel Klamer volgen in haar World Triathlon Series te Montréal, niet eerder was de hoofdstad decor van een WTS. In ons enthousiasme hadden we Rachel overigens al zesde geplaatst in de tussenstand na Edmonton. Dat was wel haar klassering daar, maar in de ranking staat ze randje top tien. Daar duikt ze hopelijk in om door te knallen richting Rotterdam.
Zaterdag is ook die epische race in Noorwegen, de Norseman. Fascinerende beelden komen er altijd vandaan zeker de sprong van alle atleten vanaf het achterdek van de veerboot in het Fjord. Magisch is ook de rest van het parcours en de finish op die oneindig hoge Gaustablikk (ook wel Zombie Hill genoemd). Twee Nederlanders dit jaar aan de start: Mark Munro en Theo Miltenburg. Mannen, veel succes.
Ironman is op veel locaties in de weer. Zaterdag in Estland en in Boulder, zondag in Polen, Brazilië en de Philippijnen. Allemaal 70.3 IM-races overigens. (Te) weinig goede Belgen aan de start zondag in de crossborder (NL/B)-Ironman van Maastricht helaas. Komt ook door het Belgisch kampioenschap in Eupen amper vijftig kilometer van elkaar vandaan. Zelfs in Eupen doet een behoorlijk Nederlands legioen mee (zo’n 40 dutchies). In Duitsland is de 16e Ostseeman in Glücksburg. Ook een hele dus en daar zijn bijvoorbeeld Thijs Koelen, Dave Rost, Marco Douma en Carlo Pappot heen. Dirk Wijnalda werkt nog een wedstrijd in Tsjechië af, er is de XTerra Noorwegen en een aantal Nederlanders komt nog uit in de Bundesliga Tübingen.
Kortom voor elk wat wils. Iedereen heel veel plezier en wie weet zien we elkaar zondag in het diepe zuiden. Of, zoals Rowwen Hèze al zong: ’t is een kwestie van geduld, tot heel Holland Limburgs lult…’ Niet waar Ralf?
