We duiken vol in de tweede seizoenshelft; ijzersterk bronzen debuut Thomas – WTJ 567

ZONDAG – Een beetje afstand nemen van het alledaagse, accu opladen en vooral genieten van hoe mooi deze wereld – ondanks alles – nog steeds is. Dat is in een notendop hetgeen de afgelopen weken op de tijdloze agenda stond. Londen, Oostenrijk, Kroatië, het was er allemaal even prachtig. Niet alleen de omgeving, vooral ook de hartelijke mensen. Daar maakt ras, religie of cultuur geen bal meer uit. Aan de Adriatische kust viel me vooral de enorme veerkracht van de bevolking op. Vergis je niet, Dubrovnik is behalve het decor van Game of Thrones ook in werkelijkheid amper een kwart eeuw geleden flink gebombardeerd. Daar is nauwelijks nog iets van te merken. Dat er in de nabijheid nog triathlons waren, was louter toeval. Al geloven mijn reisgenoten daar niets van…
Op ons laatste vakantie-adres bleef de laptop dicht en de mobiel was fototoestel. Ruud nam de honneurs waar met zijn RTJ’s, waarvoor dank. Ik blik komende week nog wel even terug op de races uit het vorige weekend tot en met Embrun. Nu is daar geen ruimte voor, want ook dit was een weekend vol met wedstrijden.

 
Ketting stopt Thomas niet

 
We beginnen met de schitterende bronzen plak van Thomas Cremers op het wereldkampioenschap run-bike-run/duathlon in Penticton. De Canadese stad ademt al langer duursport (na Hawaii was er in de jaren tachtig de tweede Ironman wereldwijd), maar deze weken helemaal. Voor het eerst bundelt de ITU een aantal wereldkampioenschappen onder de noemer Multisport World Championships Festival. De duatleten mochten het spits afbijten en de Oranjevreugde barstte meteen los toen Thomas zich naar de derde plaats knokte. Letterlijk, want bij het fietsen kreeg de Elstenaar nog een aflopende ketting. Als baanatleet hoeft hij over z’n loopkwaliteiten niet in te zitten. Met het beste kwartet bereikte hij de eerste wisselzone, waarna hij dus door materiaalpech tijd verloor op de kop. In zijn tweede run kwam de 18-jarige plaatsgenoot van Jelle van Lanen (ook al zo’n talent) nog even op zilver te liggen, tot de Mexicaan Jorge Cabrera Sillva hem nog voorbij spurtte. Trots is op zijn plaats bij het ijzersterke internationale debuut van Thomas, die vorig jaar nog het nationale jeugd- en juniorencircuit won. Want behalve een goede duatleet, heeft ook hij een Olympische triathlondroom. Op het laatste NK RBR in Spijkenisse haalde Thomas overigens zilver achter Youri Keulen. Het was vier jaar geleden dat Jorik van Egdom de wereldtitel greep, eveneens in Canada (Ottawa). Wereldkampioen werd zaterdag de Brit Cameron Richardson. Bij de meisjes won de Zwitserse Delia Sclabas. Bij de elite-vrouwen ging de wereldtitel naar de Australische Felicity Sheedy-Ryan. Vijf jaar eerder was ze ook ’s werelds beste en zeven jaar terug sprintte Felicity in Holten naar een vierde plaats op de World Cup, de enige ooit  in Nederland gehouden.

 
Hardfietser Yennick

 
De mannen sloten het eerste onderdeel van de WK-week af. In de openingsrun schoten Nils Pennekamp en Yennick Wolthuizen te kort op het moordend tempo van de kopgroep van elf man. Het Castricumse duo zag in de wissel dat er werk aan de winkel was. Yennick vertaalde dat in een superieure fietstijd (twintig seconden sneller dan de rest) op het niet malse parcours en Nils realiseerde in de tweede de tiende looptijd en zo keerden beide mannen toch terug in de top vijftien. Yennick dertiende, nationaal kampioen Nils vijftiende. En dat was sinds 2004 (Geel: 12.Armand van der Smissen, 13.Huub Maas) niet meer voorgekomen. Diezelfde Armand kon dus tevreden terugzien op dit WK, waar hij gelukkig na een lange kwakkelperiode zelf mee naar toe kon. De Belgen logeerden in hetzelfde huis als TeamNL, daarom nog even melden dat Jan Petralia achtste en Emmanuel Lejeune veertiende zijn geworden. De Multisport week gaat verder met aquathlon, lange afstand triathlon en crosstriathlon nog te gaan.

 
Weekend van de Wolthuizens
 
Zou Yennick Wolthuizen nog geïnspireerd zijn geraakt door de winst van broer Devi in het kwartje van Anna Paulowna? De oudste kwart triathlon van Nederland (35 lentes jong) stond al langer op de bucketlist van Devi. Hij heeft er gewoond en deed al eens als zwemmer mee in een trio met broer Yennick als loper. De perfecte combi toen met nog altijd het parcoursrecord voor de trio’s. Voor de zege vreesde Devi oud-winnaar Steff Overmars het meest, maar die koos voor een weekendje ‘Wadzwemmen’ met zijn zus. Soepeltjes denderde de Twent naar de winst in zijn thuisdorp. De sterke Noord-Hollanders hadden dit keer het nakijken met Emiel van Tongerlo en Matthijs Künzel op de plaatsen twee en drie. Bij de vrouwen won Marieke van Lierop na lange tijd weer eens een triathlon. Hoewel de Schoorlse zich meer toelegt op hardlopen  en duathlons, is ze het niet verleerd. Een tweede master Marianna Hoekstra-Kant werd tweede, Jeannet Pennings derde. Van de 35 edities moet Jos van Dorp er heel wat meegemaakt hebben, hij was nu snelste H60. En bij de trio’s was het Helderse vrouwenteam bestaande uit Judy van den Berg, Serena Schouwenaar en Lucienne Groenendijk net even te sterk. Veel publiek, leuke sfeer en een vrachtwagentrailer als jurywagen aan de finish. Waar zie je dat nog? Ik hou ervan.

 
Marco op dreef in T3
 
In de supersnelle T3-series van België – vergelijkbaar met onze Eredivisie – was het zaterdag de beurt aan Deinze, waar ook al een heel triathlonweekend op de rol stond. Marco Akershoek revancheerde zich op een aantal minder snelle races met een prachtige vijfde plaats. Donald Hilllebregt werd zeventiende al golden natuurlijk de teambelangen. Ook daarin had Marco een groot aandeel, zodat zijn formatie Zamaro-Wilier KTT ook de dagzege greep. Snelste van het hele spul in het regenachtige Deinze was Peter Denteneer. En wat een superweek heeft Valerie Barthélemy – voor mij de revelatie van het Belgische triseizoen – achter de rug: winst in ETU-Cup Wuustwezel, Belgische titel in Izegem en overwinning in Deinze T3 Series. En dat in acht dagen tijd. Johan Museeuw deed trouwens ook mee. Als fietser in een bedrijventrio met winst als gevolg. Zou Johan in navolging van Lieuwe Westra ook…?     
 

 
Geen slots voor NL in Kalmar
 
Er viel toch weer veel te juichen voor onze zuiderburen, want  Jolien Lewyllie was haar lief Bart Aernouts toch al wel achterna gereisd voor zijn missie Hawaii, maar nu mag ze ook zelf mee doen. Ze won de agegroup only  race in het Zweedse Kalmar, waar weer een knotsgek finishfeestje gebouwd werd. Jolien bleef als enige onder de tien uur. Maar dat Kalmar een snel fietsparcours heeft bleek bij de mannen, waar de profs dus wel startten. Cameron Wurf, toe aan zijn vijfde hele (!) van dit seizoen, raffelde de 180 kilometer in 4.14 uur af. Zijn riante voorsprong ging in extremis verloren op de marathon toen de Spanjaard Clemente Alonso-McKernan hem voorbij snelde op weg naar zijn derde IM-zege. Na Wurf was het de Deen Esben Hovgaard, aanvankelijk nog op de startlijst Maastricht, die derde werd. Jolien hield de weinig bekende Zweedse Jenny Nae en landgenote Lore Vanclooster achter zich. Gezien de vele Belgen in de hogere regionen is groep Hawaiigangers vanaf Zaventem straks groter dan ooit. Nederlanders kwamen niet aan een slot toe. Tom van Gulik werd vijfde M30 (en 25e in totaal) en Claudia Striekwold was de twintigste vrouw op het Magic Carpet bij Paul Kaye, maar daarmee vierde F30. De snelste twee in haar groep aanvaardden allebei hun verdiende slot, Claudia probeert het volgend jaar opnieuw. De Eindhovense blondine was er na afloop nog lang teleurgesteld over. ,,Het fietsen deed me de das om. De sterke wind kostte veel kracht, die ik voor een goede marathon nodig had. Jammer, ik pak er iedere keer net naast.’’ Wel tevreden was het Almeerse koppel Paul en Jeannette Lebouille, die in respectievelijk 9.53 en 12.13 als tweede en derde Nederlander/se binnen kwamen.  

 
Twee keer brons in Polskaman
 
Podiumplaatsen wel voor een ander koppel  Ramon van der Wilde en Christel Muis, altijd op zoek naar kleinere hele triathlons. Dit keer belandde het Vlaardingse TVR-stel in de Poolse stad Wolsztyn voor de jaarlijkse Polskaman. In Polen zijn inmiddels drie hele triathlons en de Polskaman is daarvan de kleinste. 61 deelnemers, hoofdzakelijk uit Polen zelf. Pawel Czajkowski verlengde zijn abonnement op het podium met een overtuigende winst: zijn tweede in vijf jaar Polskaman. Ramon finishte 35 minuten later als derde en tweede master. Ook brons voor Christel, die een achterstand van 50 minuten liet noteren op winnares Agnieszka Pelc-Wanielista. Winnende tijden 9.19 en 11.29. In Zweden ging het dus sneller met 8.07 en 9.52 uur.

 
We sluiten voorlopig deze eerste WTJ na het zomerreces af met de ETU Junior Cup in Lausanne. Een pittige race voor de Almeerse Romy Spoelder, die als 46e en laatste over de meet kwam. Daar kon ETU-bestuurder ter plaatse Martin Breedijk weinig verandering in brengen. Maar luidt het gezegde niet: de eersten zullen de laatsten zijn en omgekeerd? Het was na Holten ook pas de tweede ETU-cup race voor Romy en dus nog een hele toekomst voor zich. De winst was voor de Française Jessica Fullagar. Bij de mannen overtuigde Ben Dijkstra weer eens. En de Britse Fries is, sinds zijn doorbraak in Weert, toch ook een beetje van ons?
Morgen meer met name de zondagwedstrijden.