Marco gewoon goed in Stockholm; titelkoppeltje Niek en Kirsten, alles over Veenendaal WTJ 574

ZONDAG – Opnieuw een wervelend weekend duursport. Logisch met twee nationale kampioenschappen en de laatste World Triathlon Series halte voorafgaand aan Grand Final Rotterdam. Het laatste augustusweekend bevatte dus weer van alles en nog wat.

 

 
Stockholm eerst maar. De come-back van Jonathan Brownlee aan het front, zijn elfde WTS-winst maar pas de eerste dit seizoen. Mooi ontsnapt na het zwemmen met vijf minder snelle lopers al doet die Noor Kristian Blummenfelt het de laatste tijd ook bijzonder goed: na Montreal opnieuw tweede. Pierre le Corre stond voor het eerst op een WTS-podium.

Op eenzame hoogte staat Flora Duffy. Weer is ze weg na het zwemmen samen met Katie Zaferes, die ten val komt en Jesssica Learmonth. Die blijven weg en Duffy maakt het lopend eenvoudig af. Vijfde WTS-zege dit jaar, haar kan in Rotterdam weinig meer gebeuren. Hoewel? Dubbele punten etc.

Onze Nederlandse hoop in de Zweedse hoofdstad was gevestigd op vier atleten, waarvan Marco van der Stel een dikke voldoende scoorde met een 21e plaats. Attent mee bij het fietsen in de achtervolgende groep en een gedegen looponderdeel.

Jorik van Egdom verloor eerst op zaterdag maar liefst twee nationale titels (sprint en crosstri), maar kon daar helaas nog geen uitmuntend resultaat in WTS tegenover zetten. De Veenendaler werd 36e, vier plaatsen later gevolgd door Menno Koolhaas. Beiden kwamen na het zwemmen in de derde fietsgroep terecht, een groep die zich niet meer kon mengen in de voorste strijd. Voor Maaike Caelers was de race veel te snel klaar. In het trekken en duwen in de Riddarsfjärden trok een concurrente het wetsuit van Maaike stuk en was het zwemonderdeel bij voorbaat gedoemd te mislukken. Jammer, maar nieuwe kansen in Rotterdam.

 
Arubaanse capriolen op Wagingselaan

 

 
Zoals gezegd, Jorik had nogal wat te verliezen. In zijn thuisstad Veenendaal ging de titel over naar Niek Heldoorn, de nummer drie van vorig jaar. Niek kende een weinig opvallend voorjaar, maar piekte op het juiste moment. Sprint-afstandjes waren voor pa Frank al gauw aan de korte kant en ook Niek zal zich weldra toeleggen op langer werk. Maar Veenendaal ligt hem gewoon goed. In het Eredivisiegeweld kwam een peleton van 31 man sportpark De Groene Velden op gedenderd. Daaruit kwamen de buitenlandse atleten het snelst uit de startblokken en zij namen dan ook nogal wat top tien klasseringen in beslag. De Belg Jonathan Wayaffe boekte zijn eerste Eredivisie-winst namens Squadra, Yannic Stollenwerk deed goede zaken voor TC Twente en Davilex-man Niek spurtte Tim van Hemel eruit in de strijd om de derde plaats. Nieks teamgenoot Donald Hillebregt werd zevende en daarmee zilver op het NK, drie tellen later volgde Pim Venderbosch voor TriMates. Na z’n derde plaats in Embrun bewees Pim steeds dichterbij de nationale top te komen.

Niek en Pim zijn bovendien allebei tweede-generatie toptriatleten (vaders Frank en Eimert) en met de toevoeging van Finn Timmermans op het podium bij de U23 kun je zelfs zeggen dat het er drie waren (Frank Timmermans was immers ook een goede triatleet). Intussen gebeurde er tijdens de koers van alles, waardoor de prijsuitreiking van de Teamcompetities grote vertraging opliep. Naar verluid werden twee Squadra-triatleten, waaronder de Arubaan Renze Postma door de jury gestraft vanwege inhalen langs de verkeerde kant van de weg op het heen- en weerparcours Wageningselaan. Met Renze na afloop nog even bijgepraat en hij stelde dat hij op dat moment geen kant uit kon en gedwongen de manoeuvre moest maken. Hoe dan ook, mogelijk getoonde rode kaarten voor diskwalificatie werden terug gedraaid en Squadra mocht zich opmaken voor de dagzege. Voor TriMates was dat aanleiding beroep aan te tekenen. ,,Niet omwille van Squadra, wel omdat het terugdraaien van rode kaarten hoogst ongebruikelijk is. Het ging om de veiligheid in de wedstrijd en daar is twee keer aan getornd met rode kaarten als gevolg’’, aldus Gerbert van den Biggelaar. De kwestie loopt op het bondsbureau nog even door, maar daar kon in Veenendaal niemand meer op wachten. TriMates boekte wel een unieke tweede plaats. Knap werk, want het team huurt geen enkele buitenlandse deelnemer in. TC Twente met veel sterke Duitsers werd derde.

 

Stunt Sarissa lukt net niet

 

 
Minder commotie bij de vrouwen, wel genoeg spanning. Want Sarissa de Vries leek inderdaad uit op de hattrick: nationale titel sprint, OD en halve in hetzelfde seizoen. Ze demarreerde bleef vooruit op de fiets, maar slaagde er niet in op de 5 kilometer titelverdedigster Kirsten Nuyes achter zich te houden. Met Rani Skrabanja op drie was het podium compleet, een mooie mix van jong en ervaren. Het zilver en brons van de Ferro Mosae was ook de basis voor de vierde dagzege van de Maastrichtse formatie. Bij de neo-seniores kregen Kirsten en Rani op het podium gezelschap van de nummer drie Quinty Schoens, een van de jongste deelnemers. In de teamcompetitie liet Ferro Mosae dit keer het prima draaiende Kijani-team achter zich. Hellas, in voorgaande jaren onverslaanbaar, moest genoegen nemen met een derde plaats.

 
Ervaring loont bij NK masters

 
Hellas-lid Sione Jongstra deed mee aan het NK masters en was superieur. Op enige achterstand volgden Sandra Wassink en Cindy Brussé. Sandra spoedde zich vervolgens terug naar de surfvijver om voor TriFa nogmaals de sprint-afstand af te leggen. Al ging het kaarsje toen bij het lopen langzaam uit en werd ze vijftiende. Wellicht heeft ze zelfs nog even overwogen ’s ochtends haar titel op de crosstriathlon in Renkum te verdedigen.

Bij de mannen greep Amsterdammer Auke Geurts zijn eerste M40-titel. Achter hem sprinten Cees Colijn naar een tweede en Peter van Egdom naar een derde plaats. Peters 16.21 op de 5 kilometer sprak boekdelen. De kampioenen op een rijtje: H40: 1.Auke Geurts; 2.Cees Colijn; 3.Wim Korving; H45: 1.Olaf Brouwers; 2.Eddy van Leeuwen; 3.Carlo van den Bergh; H50: 1.Jan Bos; 2.Wim Dokter; 3.Rudi Bissels; H55: 1.Peter van Egdom; 2.Peter van Ravenswaaij; 3.Ruud van de Broek; H60: 1.Cees van Houten; 3.Herman Aalberts; H65: 1.Jan van der Heide; 2.Gerard van Wissen; 3.Leo de Hartog; H70: 1.Eelke de Boer; 2.Jelle van Raalte; 3.Dick de Wit (35e deelname Veenendaal); H75: 1.Roelof de Rooij; 2.Richard Westerbeek;

H80: 1.Frenk Lammertsma (eerste keer H80 op een NK, 35e deelname). D40: 1.Sione Jongstra; 2.Sandra Wassink-Hitzert; 3.Cindy Brussé D45: 1.Lucienne Groenendijk; 2.Linda van Wely; 3.Ingrid Boot-de Groot; D50: 1.Nicole Loeve; 2.Jeanette Lankhuijzen; 3.Nannie van Toorenburg (eerste winnares Veenendaal 1984!); D55: 1.Cora Mulder; 2.Gerda Sollie; 3.Anky Faver; D65: 1.Tineke van Diggelen. Vier keer goud en drie keer brons voor de organiserende vereniging VZC. Voorwaar niet slecht.

 

 De Olympische afstand ging overtuigend naar Kevin Sleegers en Julia de Leeuw, de kwart was voor Bart in ’t Velt en Marleen Meij. De talentvolle Victor Goené won de sprint recreatief samen met Loena Bank. Bij de mini’s waren het Alex van Waveren, Fleur van Leeuwen en schoeren Mats en Milou Keulstra die als eersten op het blauwe finishtapijt terugkeerden. De trio-winnaars: Kars Superhelden 2.0 en Team Marcel Osse. In 1988 nog tweede in Veenendaal. Achter Rob Barel, dit jaar enkel op een gewone fiets meedraaiend in het geweldige vrijwilligersleger van VZC en andere Veenendaalse clubs.

 
Maandag het NK Renkum met Mark Hamersma en Linda van Vliet als winnaars en alle overige wedstrijden in binnen- en buitenland.