Rust zacht Eddy; 3300 triatleten in Almere; laatste uitslagenkruimels – WTJ 578

DONDERDAG – Eddy Senecaut was zo’n beetje de eerste zuiderbuur, die me wegwijs maakte in het Belgische triathlonwereldje. Ik geloof dat we elkaar voor het eerst spraken op het EK in Brasschaat 1986, toen de Nederlanders nog de dienst uitmaakten. Eddy voorzag wel nieuwe generaties waarin de Belgen het ook zouden maken. Zoon Dave deed wedstrijden, Eddy was erbij. Zijn mening over de sport werd gehoord bij de Belgische Triathlon Federatie, later Vlaamse Triathlon en Duathlon Liga, waar hij zo’n kwart eeuw bestuurslid van was. Op de wedstrijden in België en ver daarbuiten was Eddy de hondstrouwe begeleider van alle jeugdtalenten. Waar de Vlaamse jeugd meedeed, daar was Eddy. Door al die talenten werd de Antwerpenaar op handen gedragen. Na afloop van de wedstrijden was het steevast ‘Bourgondisch nakaarten’, maar gedurende de wedstrijden was hij steun en toeverlaat van zijn pupillen, die hem nooit teleurstelden. Aan het eind van het seizoen in Alanya was er meer tijd voor ontspanning. Onder het genot van menig pint namen we het jaar door en deelden we onze passies voor de sport.
Eddy was vanwege longkanker opgenomen in het ziekenhuis, leek er weer bovenop te komen, maar overleed dan toch zeer onverwacht afgelopen woensdag. Eddy was weduwnaar, het gemis van zijn vrouw viel hem zwaar. Hij zou volgende week maandag 70 jaar geworden zijn. Rust zacht, toffe Eddy. Ik heb veel van u geleerd.
Eddy was vanwege longkanker opgenomen in het ziekenhuis, leek er weer bovenop te komen, maar overleed dan toch zeer onverwacht afgelopen woensdag. Eddy was weduwnaar, het gemis van zijn vrouw viel hem zwaar. Hij zou volgende week maandag 70 jaar geworden zijn. Rust zacht, toffe Eddy. Ik heb veel van u geleerd.
Dertiende keer onder de negen uur

Vandaag was de persconferentie van het EK Challlenge triathlon in Almere. Ontspannen als altijd presenteerde de organisatie vol trots dat liefst 3300 deelnemers van de partij zijn. Vanaf de scholierentriathlon op vrijdagochtend tot en met het laatste team in de Eredivisie Teamcompetitie op zondagmiddag. Het zijn er weer 700 meer dan vorig jaar, een absoluut record. En dan te bedenken dat Almere nog geen 15 jaar geleden nog maar zo’n driehonderd triatleten naar de Flevopolder trok. Youri Severin, Evert Scheltinga en Tjardo Visser spraken hun verwachtingen uit, maar verreweg de meeste media-aandacht ging uit naar Yvonne van Vlerken.

Als een verloren dochter wordt ze Almere binnengehaald. Daar wil ze: a.Europees kampioene worden; b.daarmee ook Nederlandse kampioene en c.het parcoursrecord van Irma Heeren (8.56.23 uit 1999) verbeteren. In 2007 zat ze er maar een minuutje boven. Nu wil ze voor de dertiende keer (!) in haar loopbaan onder de negen uur finishen. Yvonne vertelde dat ze het tijd vond haar landgenoten weer eens te laten zien wat ze kan. ,,Bovendien is dit een wedstrijd met veel historie. Ik stond hier als beginnend triatlete in 2000 al op de dijk te kijken. Daar wist ik zeker: ik wil proftriatlete worden. Het is allemaal gelukt met geweldig veel titels en zeges. Alleen eentje ontbreekt: de Europese op mijn favoriete afstand.’’
Kinderziektes
We hebben nu iets meer uitslagen van de 1/8e van Geestmerambacht. Zoals gezegd, de kinderziektes waren niet meteen uit de eerste editie en dat gold dus ook voor het goed opmaken van een uitslag. De vrouwenwinnares hadden we nog te goed. Natascha van der Vis won, Yoni Pronk werd vijf minuten later tweede en de nummer drie volgde weer twee minuten later. Die naam dreigt echter anoniem te blijven, want het startnummer was overgenomen. Winnende trio was Triteam Breezand met Jeannet Pennings, Niels Vaars en Maybritt Barends.

Uit The States nog de Ironman Coeur d’Alene, ook alleen maar voor agegroupers. De Amerikanen Mark Saroni (9.29) en Haley Cooper-Scott (10.19) wonnen. Nederlanders lieten het evenement schieten. In de Duitse Knappenmann was er onder de 52 deelnemers wel eentje: Jörg Brouwer finishte als 27e in 11.23 uur. De winst ging naar Marko Weber, die nog onder de negen uur bleef. Marisa Pfeifer was der Knappenwoman.
Gedeelde vreugde zaterdag nog toen Frank Hamelink in zijn lange carrière eindelijk goud scoorde op het NK crosstriathlon. Kort daarna bleek dat twee masters verkeerd waren ingedeeld. Bij de M50 in plaats van de M55, waar ze qua leeftijd thuis hoorden. Weg goud voor Frank, want Keesjan Otto en Ger van Henten waren toch sneller. Maar Frank had z’n moment of pride, dat nemen ze de RTC-triatleet niet meer af.
Jetze wereldkampioen tijdrijden

Voorbeschouwen van het eerste septemberweekeinde doen we eerst met het WK Powerman in Zofingen. Zeg maar het Almere van de duathlon. Zondag staan voor Nederland Thomas Bruins en Miriam van Reijen in het hoofdprogramma. Beiden zijn kansrijk voor de medailles, Miriam wil in elk geval hoger dan de vele vijfde plaatsen die ze veroverde. Zaterdag is in Zwolle het NK paratriathlon. Twee weken voor het WK komen alle grote namen in de Overijsselse hoofdstad bijeen: Geert Schipper, Maurits Morsink, Daniël Knegt, Margret Ijdema, Esther Vergeer en Maaike Smit. Jetze Plat ontbreekt. Hij werd donderdag wereldkampioen tijdrijden onder de handbikers in Zuid-Afrika. Jetze keert bijtijds terug om zijn wereldtitel in Rotterdam te verdedigen. In de Maasstad waren vandaag voorbereidende tests van NOS Studio Sport en ook andere media inspecteerde het parcours. Komende maandag komen alle vrijwilligers bijeen.
In Roosendaal was vandaag de derde etappe van de Boels Ladies Tour. Het parcours van de tijdrit ging deels over het Gastelse triathlonparcours. Annemiek van Vleuten was de allersnelste, oud-triatlete Anna van der Breggen werd vierde. Mooi om die topvrouwen in actie te zien.
Morgen beschouwen we wederom tien Nederlandse wedstrijden voor, die op 2 en 3 september op de agenda staan.