In memoriam Les McDonald erepresident van de ITU – WTJ 583
DINSDAG – In deze WTJ staan we stil bij het overlijden van Les McDonald, erepresident van de ITU. Hij overleed maandag op 84-jarige leeftijd in zijn stad Vancouver,Canada. Vanaf de oprichting in 1989 tot 2008 was Les McDonald de hoogste baas van de ITU. Mede door zijn toedoen werd triathlon in 1994 door het IOC toegelaten tot het Olympisch programma. ,,Les was niet alleen een zeer bijzonder persoon, hij maakte deel uit van de triathlonfamilie en zijn invloed op de mondiale evolutie van de sport is groot. Zijn leven was gewijd aan triathlon’’, aldus ITU-president Marisol Casado, die hem in 2008 opvolgde.
Loreen Barnett herinnert hem vooral als een warm pleitbezorger van gelijke rechten voor mannen en vrouwen in de sport. Geboren in Engeland, ontmoette hij zijn vrouw Monique tijdens het bergbeklimmen in Oostenrijk. Ze vestigden zich in Vancouver. De McDonalds hebben drie kinderen: Ian, Helen en Daniel. Sportief begon Les als langlaufer, alpine-skiër en marathonloper. In 1981 organiseerde Les in Vancouver de eerste triathlon in Canada, drie jaar later richtte hij de Canadese Triathlon Federatie op.
Loreen Barnett herinnert hem vooral als een warm pleitbezorger van gelijke rechten voor mannen en vrouwen in de sport. Geboren in Engeland, ontmoette hij zijn vrouw Monique tijdens het bergbeklimmen in Oostenrijk. Ze vestigden zich in Vancouver. De McDonalds hebben drie kinderen: Ian, Helen en Daniel. Sportief begon Les als langlaufer, alpine-skiër en marathonloper. In 1981 organiseerde Les in Vancouver de eerste triathlon in Canada, drie jaar later richtte hij de Canadese Triathlon Federatie op.
In 1985, aan de vooravond van het EK in Almere, was Les McDonald op uitnodiging van Joop van Zanten in Amsterdam waar een eerste poging gedaan werd een Wereld Triathlon Federatie op te richten. Het plan kwam niet goed van de grond, Joop en Les waren elkaars tegenpolen. In 1988 kreeg McDonald een telefoontje van IOC-baas Juan Antonio Samaranch. Diens zoon deed aan triathlon. De jonge, dynamische sport zou het goed doen op de Spelen, mits er een officiële wereldbond zou komen. Dat gebeurde op het allereerste congres in Avginon, waar voor Nederland Ruud Dulmus en ondergetekende getuige van waren.
In de jaren daarna heb ik Les nog wel een aantal keren ontmoet. Geen makkelijke man, maar dat was in die beginjaren nodig. Evengoed stond ie ooit op Madeira een half uurtje met mijn zoon te buurten. Het gespreksonderwerp ging gek genoeg niet over de sport, maar over het feit dat ze allebei rood haar hadden. Bij Les toen al wat minder overigens. In de gesprekken, die ik met hem had, stak hij zijn bewondering voor Rob Barel niet onder stoelen of banken. Hij vond het geweldig dat Rob de Spelen van 2000 nog meemaakte.
McDonald beoefende de sport ook in alle ernst, sterker nog: tussen 1983 en 1988 won hij vijf keer de wereldtitel Ironman op Hawaii. Toch is zijn relatie met Ironman als bestuurder nooit helemaal goed gekomen. Na zijn vijf overwinningen zou hij er nooit meer terugkeren. Pas de laatste jaren weten ITU en WTC elkaar weer te vinden, een paar jaar terug was Marisol Casado te gast op Kona.
Voor al zijn verdiensten werd Les McDonald door IOC-baas Jacques Rogge tijdens de Olympische Winterspelen van 2010 in zijn stad Vancouver onderscheiden met het Olympische ordeteken. Later ontving hij de Continental IOC Women en Sport Award. In 2014 werd Les McDonald als eerste voorgedragen voor de ITU Hall of Fame.
Niet iedereen zal het beseffen, maar het is aan Erepresident Les McDonald te danken dat onze amper veertig jaar oude sport zo snel is doorgestoten tot de Olympus. Moge hij ruste in vrede.
