Rotterdam Report WTJ 591
DONDERDAG – In de magistrale Laurenskerk van Rotterdam bedacht spreekstalmeester Paul Kaye dat het misschien goed zou zijn snoeihard te bidden voor mooi weer. En sportwethouder Adriaan Visser gaf donderdagavond tijdens de openingsceremonie al aan: slechter dan vandaag kan het niet worden. Het was een barre dag in Rotterdam en toch zat de stemming onder de 4000 triatleten in de immense kerk er goed in. Dansende Mexicanen en Costa-Ricanen, immers enthousiaste Amerikanen en bierdrinkende Ieren en Britten. De Japanners probeerden de pasta-tafels enkele keren uit. Na het openingswoord van Kaye en de speech van Visser, kwam ITU-vice president Laureen Barnett aan het woord. Werd daags tevoren op het ITU-gala nog stilgestaan bij het overlijden van Les McDonald, nu werd dat achterwege gelaten. Zijn opvolger Marisol Casado loopt Rotterdam overigens mis. Ze is voor het IOC in Lima Peru.
Paul had een inspirerend interview met de toernooidirecteur Rob Barel en daarna werd de eed afgelegd door achtereenvolgens Marijke Zeekant (namens de atleten), Sander van den Heuvel (namens de officials) en Remco de Veen (namens de coaches).
Vervolgens kwam het feest goed op gang, de deejay vanaf de preekstoel droeg daar zeker toe bij. Hij kreeg het voor elkaar om bij elke fotopresentatie van een landenteam op het podium, een liedje uit dat land door de kerk te laten schallen. Dus Down Under bij de Ozzies, Born in the USA bij de Yankees, iets van Johan Verminnen bij de Belgen en – op mijn verzoek – iets van Franske Bauer bij de dutchies. Tegen die tijd liepen de Spaanse favorieten Mola, Gomez en Alarza alsook Jonathan Brownlee al weer de kerk uit. Paratriatleten waren er al helemaal niet. Zij moeten dan ook erg vroeg vanochtend aan de bak. De watertemperatuur is op zich met dik 18 graden prima, maar toch wordt de buitentemperatuur wel gevreesd. En buien, daar zullen we niet van af zijn. De zondag lijkt nog de redelijkste dag te worden. We spraken de Jordanees Lawrence Fanous, die dacht dat het Nederlandse seizoen al in juli klaar was. Wij antwoordden hem dat het vorig jaar op 14 september in ditzelfde Holland nog 31 graden was. Het kan verkeren, zei Bredero. Maar dat was een Amsterdammer. Maar we staan ook bij veel dutchies, die hun ogen uitkijken: Michel Siep met een eerste biertje, Jan Stehouwer die wel zin in een pittige ‘crosstriathlon’, Eelke de Boer die het moet opnemen tegen liefst 35 leeftijdsgenoten, Wim Korving zondag in de allerlaatste sprintserie van half vijf, Martin Breedijk in de dubbelrol van bobo-deelnemer. En allemaal hebben ze het over de once-in-a-lifetime-experience.
Het parcoursverkennen van de elites ging donderdagmiddag onder barre omstandigheden door. Er wordt trouwens volop gezwommen in de Oude Maas, waar scheepvaart deze week uit den boze is. Maar dat er vervolgens bij het fietsen ook nog ‘gezwommen’ moest worden. Nee, dat hadden de profs niet verwacht. Na de verkenning kwamen we een drijfnatte Ivan Rana tegen. Toch al niet veel vet op de botten, verkleumde hij totaal. Ivan is met zijn 38 jaren de oudste bij de elites. Grappig, want op het vorige WK standard distance, waar ik hem aantrof – Madeira 2004 – werd hij wereldkampioen. En nog eerder zag ik hem als junior Europees kampioen worden op hetzelfde eiland.
De persconferentie ’s middags in de Maassociëteit verliep relaxed. Rachel Klamer, Jetze Plat en Geert Schipper waren allen aangenaam verrast met zoveel mediabelangstelling. In totaal worden de komende dagen 175 journalisten verwacht vanuit de hele wereld. Ook Rob Barel en Erben Wennemars brachten met veel elan de WK Grand Final voor het voetlicht. ’s Avonds deed Erben dat bij De Wereld Draait Door nog eens dunnetjes over. Ook morgenavond in de talkshows van Umberto Tan en Jeroen Pauw zitten triathlongasten.
Eerste conclusies: Rotterdam lijkt er klaar voor, het weer is bagger, de sfeer goed, de wedstrijden naderen. De spanning stijgt. Wie grijpen de 92 wereldtitels, die er de komende dagen te verdelen zijn? Zondagavond weten we meer.
