Ironman Italia; Quinty top op Madeira; Slotakkoord zwaar triseizoen Huelva en Superleague – WTJ 599

 
ZONDAG – Italië is sinds zaterdag ook ‘into Ironman’. De Azzuri hadden nog geen IM, maar in Emilia-Romagna werd de ban gebroken. Meteen 2500 triatleten aan het vertrek, niet slecht zo kort voor Hawaii. Andreas Dreitz, die al heel wat halves op zijn naam schreef, won hier zijn eerste Ironman en dat in 8.03 uur. Van de vele Denen, die meededen greep Jens Petersen-Bach het zilver, brons ging naar de Kroaat Andrej Vistica. Bij de vrouwen ontstond een boeiend duel tussen de Britse Lucy Gossage en de Belgische Tine Deckers. In die volgorde kwamen ze over de finish voor het dolenthousiaste Italiaanse publiek. Dat werd nog uitbundiger toen Marta Bernardi de derde plaats pakte. Bij de profs startte Martijn Dekker overigens niet, Remmert Wielinga viel uit op de marathon. Alle ogen dus gericht op Pleuni Hooijman. Zij deed het weer prima, kwam bij het fietsen op een tiende positie te liggen en wist die klassering tot aan de streep vast te houden. Na 9.53 uur was de Amsterdamse/Londense klaar. Daarmee 47 minuutjes langzamer dan Lucy.

 

 

 

 

Nog meer successen waren er voor Concetta Pichierri, die derde F45 werd en Bas van de Valk zevende bij de M18.

 

 

Beste Nederlander was Drent Stefan Oostland, ook binnen de tien uur debuteerde NTB-coach Jordi Meulenberg. De Nederlanders op een rijtje:

 

M
106.Stefan Oostland    09.39.26
168.Jordi Meulenberg    09.54.52
194.Bart van Linder    10.01.19
288.Dennis van de Worp    10.20.33
295.Douwe Vermeulen    10.21.40
318.Bas van de Valk    10.25.03
336.Jan-Peter Simons    10.28.06
378.Derk Egeler     10.35.47
389.Gregor Vuylsteke    10.37.01
437.Wouter Lugard    10.44.06
617.Ruud Prins     11.09.46
712.Dirk-Jan Menkveld    11.22.17
747.Cars Gerhardt    11.25.35
809.Thijs Dijkers     11.33.27
1043.Pascal Luyten    12.01.30
1191.Marlo Moedig    12.22.54
1332.Bastiaan Roestenberg   12.45.07
1505.Wander Rutgers    13.17.26
1546.Michel Pawlicz    13.29.38
1815.Martijn Krijger    15.04.27
1828.Jefta Smits     15.12.33
Arie Heddema     11.28.33 DSQ
Remmert Wielinga    DNF

 
V
10.Pleuni Hooijman    09.53.57
34.Concetta Pichierri    10.38.20
118.Sanne Blom     12.48.02

 

 

 
Madeira is ook weer terug in de triathlonwereld. Ooit mochten we op het Portugese eiland voor de Afrikaanse kust zowel het EK (1999) als het WK (2004) meemaken. Daarna hadden de Madeiresen tabak van de ITU en trokken zich een tijdje terug. Nu is de organisatie terug met een ETU Cup-wedstrijd. Een week na Rotterdam en met de concurrentie van Huelva World Cup en Super League kregen de jonkies op Madeira vrij spel. De mannenwedstrijd werd gewonnen door de Italiaan Delian Stateff, hij klopte de Duitser Valentin Wernz en de Brit Liam Lloyd. Brits succes bij de vrouwen waar Beth Potter het haalde voor Therese Feuersinger (dochter van Monika) en de pas 17-jarige thuisfavoriet Gabriela Ribeiro. Youri Keulen mocht het een week na het WK opnieuw proberen. De Limburger werd 5oe.

 

 

Beter deed Quinty Schoens, ze werd zeer knap veertiende als een van de jongste deelnemers. Let op: dit was geen ETU Junior Cup, maar ETU Elite! Marije Dankelman scoorde een 24e plaats. 24 graden was ook de water- en buitentemperatuur. En dat is het vrijwel het hele jaar op stabiel Madeira.

 

  

 

Iets koeler was het zondag in het Spaanse Huelva, maar ook daar konden de uit Rotterdam vertrokken triatleten zich opwarmen aan de Andalusische zon. De World Cup-race bracht andere namen in eerste stelling. Vendula Frintova, op het WK nog onopvallend 22e, won nu de wereldbeker. Justus Nieschlag, militair wereldkampioen, komt ook steeds korter. Hij zag zijn seizoen in Spanje bekroond met wereldbekerwinst. Opvallend trouwens: hij was er niet bij in Rotterdam, ergo de Duitsers stuurden helemaal geen mannen. Ze bouwen met nieuwe trainers van onderaf weer aan een nieuw team voor Tokyo. De Nederlanders hijgden nog even na van Rotterdam. Marco van der Stel en Donald Hillebregt zaten goed mee in de slag, waren aanvallend op de fiets, maar zagen hun inspanningen niet beloond met een kleinere kopgroep. De alles-of-niets poging had zijn weerslag bij het lopen, onderdeel waar Menno Koolhaas uiteindelijk nog een aardige snelheid in de benen had. Het zware seizoen vergt veel van de mannen. Met een 27e plaats voor Marco, een 33e voor Donald en een 34e voor Menno mogen ze even een paar weken uitrusten. Daarna beginnen de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen, waarin de race naar Tokyo gaat beginnen. Dat geldt ook voor Maaike Caelers, die in Huelva geen slechte, maar ook geen bijzonder goede dag had. Het resulteerde in een veertiende plaats. Laat dit het seizoen van Maaike geweest zijn, waarin ze terugkeerde en zaaide. Volgend jaar is het oogsttijd voor de Weertse en een jaar later mag ze voor eigen publiek laten zien wat ze nog in haar mars heeft op het EK.

 

 

 

Net als in Hamilton Island bood de tweede Super League Triathlon op Kanaaleiland Jersey spektakel van de bovenste plank. Wereldtoppers bijeen in allemaal soortgelijke geel-zwarte outfit met op zaterdag een triple-mix en zondag The Eliminator. Het is allemaal snel en flitsend, wel heel gaaf in beeld gebracht weer. Explosief zwemonderdeel, fietsen op een nog veel bochtiger parcours dan Rotterdam en volle bak bij het lopen. Op de eerste dag waren het Kristian Blummenfelt, Richard Murray en Jonathan Brownlee die de meeste punten vergaarden. In de eerste manche werd Jorik van Egdom dapper vijftiende. Bij de vrouwen was Katie Zaferes, tweede in Rotterdam, zaterdag te sterk voor Nicola Spirig (vier maanden na de bevalling van haar tweede kind!) en landgenote Summer Cook. Rachel Klamer behaalde een negende plaats.

 

 
Op dag twee, de Eliminator Race, bleven Kristian en Katie in het plots regenachtige Jersey overeind. Terwijl in zijn eigen land het WK wielrennen net geen wereldkampioen opleverde was de sterke Noor op Jersey heer en meester. Het zat er al een tijdje aan te komen en ook in Rotterdam bleven de prestaties van Kristian niet onopgemerkt. Bij de vrouwen wisselden Nicola Spirig en Summer Cook nog stuivertje voor de tweede plaats. De winnaars gingen er met 18.000 dollar vandoor. Ook hier geldt dat dit ‘toetje’ aan het eind van een zwaar seizoen veel van de toptriatleten vergde. Rachel noemde het zelfs de zwaarste race van het seizoen: explosief, eigenlijk alleen maar vol in de beugel. Verslappen kan niet in zo’n format en je moet nog goed opletten ook, want het parcours heeft veel weg van een rollercoaster. Ze mocht tot en met de derde en laatste ‘stage’ meedoen in deze bizarre afvalrace. In die finale kwamen de dames doodop over de finishlijn met Rachel wederom als negende. Jorik kwam in de Eliminator-rondes na de tweede stage tot stilstand. De finale maakte hij langs de zijlijn mee. Maar wat een ervaring wederom voor onze twee sterren. Deze format brengt de sport in weer een nieuwe dimensie.

 

 

In Alphen aan den Rijn werd nog ‘ouderwets’ een kwart triathlon afgelegd. Erik-Simon Strijk was nog eens terug op geboortegrond. Terwijl ES op social media zijn plannen voor 2018 aankondigde, bolde hij uit in Alphen met een dikke overwinning op TC Alphen-atleten Koen Hijman en Pascal Valentijn op vier en vijf minuten achterstand als volgende atleten. Bram van der Wal zette zijn vorm van de halve van Damme voort met een vierde plaats.

 

 

 

Tessa Kortekaas – vanuit Nederland naar Hawaii vliegend binnenkort – besloot haar titel van vorig jaar te verdedigen. Het alleskunnertje van Lanzarote slaagde in haar opzet, anderhalve minuut later volgde snelste zwemster Ingrid Eelkema als tweede. Renate Post uit het ‘verre’ Klazienaveen eindigde derde in het massaveld (300 starters). In de trio triathlon waren het The Hammers die toesloegen en Team Schildpad ‘lieten stilstaan’. Het Bollenstreek Fusion Triathlon Circuit bestaande uit vier wedstrijden werd gewonnen door Leander van Diggelen en Ingrid Eelkema.

 

Ricardo Scholten, altijd in voor een stunt, zag kans zowel aan de sprint als de kwart triathlon mee te doen (lijkt ook wel Superleague). Het ging hem goed af: winst op de sprint voor eerdergenoemde Leander (en da’s een echte sprintspecialist). Gert Brinkman finishte derde. Eva Cornelisse – nummer vijf van de wereld! – was de snelle winnares voor Mandy Verbakel en Chantal Koole.

 

 

 

De 4e Divisie finale leverde een overtuigende zege op voor het EDO Sports 3-team uit Maastricht. De Limburgers heersten het hele seizoen al en dat werd in zonnig Alphen nog eens onderstreept: Tom Penders, Jeffrey Reijnders, Patrick Dekkers en Frank van der Burgt waren vooral op de fiets een gestroomlijnd kwartet, waar geen enkel team ook maar in de schaduw kon komen. Triotters 2 en RTC 2 Den Haag werden tweede en derde.

 

 

Met deze wedstrijd zitten alle Teamcompetities 2017 erop. Komende week bekijken we de promoties en degradaties voor volgend seizoen. Maar dat het heel veel triatleten weer een boel sportplezier heeft bezorgd, is duidelijk. Dank daarom aan het E-team en laten we ze allemaal maar eens noemen: Berteke de Jong, Marcel Meinema, Cornelis Scheltinga, Jan Bos, Diederik Scheltinga, Fiona Sleeuwenhoek, Martin Vermeer, Judith Ettema en Jaap van der Kamp. Hulde voor al jullie werk.

 

Morgen de RBR Series in Groningen en nog veel meer.