Hawaii-gangers: van rechercheurs tot tegelzetters en Google-mannen – WTJ 613

 

WOENSDAG – We zijn toe aan het tweede blok van paspoortjes van onze Hawaii-gangers, die vandaag al meeliepen in de Parade of the Nations.

 

 

 
Gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam heeft Ewoud (Ed) Hulsewe ons land al weer een tijdje de rug toegekeerd. Hij emigreerde naar The Woodlands in Texas om daar als engineer aan de slag te gaan.  Aan triathlon is hij pas begonnen toen hij zijn carrière en gezinsleven voldoende op de rit had. Zijn eerste sporten waren windsurfen, zeilen en mountainbiken. Toen vrienden meer gingen sporten werd ook de Dutchman uitgedaagd een gezonder leven te gaan leiden. Hij verloor 35 kilo in de aanloop naar zijn eerste Ironman in Texas 2012. Hard werken heeft hem een aantal Amerikaanse master titels en overall podia opgeleverd. Zijn beste prestatie was zilver op de wereldkampioenschappen lange afstand in Oklahoma 2016 achter professional Tim Hola. Op de Ironman Florida 2015 wordt hij 64e in 10.23, een jaar later scoort hij in Arizona al 9.30 uur en in april dit jaar is het dan raak. In zijn thuiswedstrijd in The Woodlands, Texas behaalt Ed zijn felbegeerde ticket naar Kona. Hij finisht tweede bij de M45. Waarschijnlijk maakt de vijfvoudig Ironman-finisher tijdens de Parade of the Nations pas voor het eerst kennis met zijn oorspronkelijke landgenoten.

 

 

 
Al 25 jaar beoefent Dirk-Jan de Jong uit de Betuwe, lid van VZC-Vahalis, de triathlonsport. Zoals zovelen raakte Dirk-Jan gefascineerd door de beelden van Julie Moss. ,,Hawaii is het Walhalla, de moeder aller triathlons. Toen ik dat op televisie zag, was ik verkocht. Ik dacht: dat wil ik ook.’’ Hardlopen en fietsen kon hij aardig, zwemmen leerde hij zich op z’n 20e nog. Het wordt Dirk-Jans tweede deelname. Zijn eerste start in 2002 verliep dramatisch, hij reed twee keer lek tijdens het fietsen met een 867e plaats in 11.40 uur als resultaat. Alle andere 16 heles gingen sneller voor de politie-rechercheur. Die brachten hem trouwens over de hele wereld: Australië, Nieuw-Zeeland, Florida en de Europese klassiekers. Het begon allemaal in Amere 1994. Zijn pr staat in Roth 2009 op 9.16 uur. In de aanloop maakt hij trainingsweken van wel 24 uur. Fietsend van woonplaats Heukelum naar het bureau in Papendrecht en terug bijvoorbeeld. In zijn tweede deelname aan de Ironman Maastricht kwalificeerde hij zich deze zomer opnieuw voor het Walhalla. In de Limburgse hoofdstad werd hij vijfde M45 in 9.50 uur. Dirk-Jan heeft z’n vrouw en familie beloofd dat het bij deze 17e hele blijft. Maar dat hebben we genoeg triatleten horen zeggen…

 

 

 
Voorafgaand aan haar deelname aan de Ironman Maastricht was de vraag of ze een eventueel slot voor Hawaii zou verzilveren. Gevat als de oorspronkelijke Drentse is, was het antwoord: ,,Pas jij dan op Milou?’’ Op de maandag na Maastricht nam ze op de Griend dan toch dankbaar dat startbewijs naar de race aller race. Sione gaf donderdag nog de laatste instructies aan partner Jochem door en is met enige vertraging gearriveerd in Kona. Daar is ze naast Rob en Franck de derde serieuze podiumkandidaat. Ga maar na. Vierde overall in Maastricht, veruit de beste master in een toptijd van 9.58 bovendien. Tien jaar eerder was Sione ook vooral met langere afstanden bezig. Een 9e plaats in Florida 2006, een 10e in Arizona 2007 en een 3e op Lanzarote 2007 brachten haar datzelfde jaar voor het eerst op Kona. Sione werd 16e bij de profs in 9.55 uur. Eerder had ze zich via de 70.3 op Kona al eens gekwalificeerd, maar toen liet ze het nog lopen. Het was in die tijd dat ze na een jaar Highschool Amerika en Business School Groningen ook nog International Business in Auckland ging studeren. En passant haalde ze drie keer brons op EK en WK lange afstanden. Niet gek voor een meisje dat al wel aan tennis, zwemmen en voetbal gedaan had. Minstens tien nationale titels heeft ze op zak in vrijwel alle NTB-disciplines (lang, midden, OD, sprint, RBR, crosstri, winter). Ook dat maakt haar bijzonder. Na de winst in Maastricht volgde bovendien nog de wereldtitel OD in Rotterdam. De kroon op het werk kan zomaar eens de nóg prestigieuzer wereldtitel Ironman worden. Sione is de vrouw achter Siosport en achter de vrouwentriathlons. Ze werkte voor de NTB en nu als BPV coördinator bij het Johan Cruyff College in Amsterdam.

 

 

 

De eerste Volendammer ooit in de Ironman Hawaii, zo stond het in ‘Groot-Waterland’. Misschien is het ook wel de eerste tegelzetter, die tussen de Lavavelden over het verzengende asfalt mag fietsen/lopen. Neal Keijzer is zaterdag toe aan zijn zesde hele. Hij debuteerde in 2013 op het EK in Frankfurt in 10.24, deed vervolgens een jaar later Nice in 10.28 en weer een jaar verder dook hij in Barcelona onder de tien uur: 9.44. Laat hij nou weer een jaar later in de tweede Ironman Maastricht exact dezelfde eindtijd halen. Bij de vijfde hele in Maastricht, met trouwens ook zijn schoonvader Jan Steur aan de start, was het raak. Neal werd 18e in totaal, daarmee derde Nederlander en dat in een snelle 9.23 uur. Zijn derde plaats bij de M30 rechtvaardigde dat. Neal ziet Ironmans als een grote uitputtingsslag, maar hij heeft blijkbaar een knopje dat ie kan uitschakelen waardoor hij niet hoeft toe te geven aan de pijn. Neal maakt trainingsweken van 20 uur, werkt vier dagen als tegelzetter en staat 1 dag helemaal klaar voor zijn dochtertje. Hij zwemt in het Ijsselmeer en woont haast naast de atletiekbaan. Zijn trainer is sinds kort Frank Heldoorn en dat alles met het doel om onder de negen uur te duiken. Snoepen deed Neal nog te veel, maar fitness vindt ie niet nodig. Sjouwen en traplopen doet hij in de bouw al genoeg. Over sponsors beschikt Keijzer niet echt. Daarom beschouwt hij Hawaii voorlopig als eenmalig, omdat hij het tegenover zijn familie niet kan maken. Alleen als zijn schoonvader ook een slot bemachtigt, gaat Neal er opnieuw voor.

 

 

 
De loopbaan van de 51-jarige Hans Korbijn bestaat uit twee gedeeltes. Eerst diende hij bij de marine, het tweede gedeelte van zijn arbeidsleven is hij aan de slag bij KLM-Airlines Cargo. Na een gemeen ski-ongeluk in 1996 is hij vanuit de revalidatie serieus aan hardlopen begonnen. De fysiotherapeut dichtte de geboren Numansdorper wel kansen toe binnen de drie uur te lopen. Dat lukte op de marathon Amsterdam in 2003. Vijf jaar bleef hij fanatiek atleet met wisselend succes. Toen nodigde een groepje triatleten hem uit mee te doen aan de Ironman Nice 2013. Het werd een succes: 10.45 uur. ,,Een geweldige belevenis, ik was meteen verkocht. De IM-organisatie klopt de mythe Kona zo op, dat je er wel heen moét.’’  Hans koos voor het exotische en warme Zuid-Afrika om zich te kwalificeren. In 2016 lukte dat niet, hij werd negende in 10.37 uur. Afgelopen winter trainde hij opnieuw hard door en nu was Port Elizabeth hem wel gunstig gezind. Met het slot als bewijs. ,,Zo hou je er wel lol in!’’ Hans finishte als zesde M50 in een tijd van 10.13 uur.  Hans is getrouwd met Petronella, die hem als camerajournalist volgde in zijn aanloop naar zijn eerste hele in Nice. Ze hebben twee kinderen: Sanne en Daniël.

 

 

Met een bekende opa als voormalig schaatscoach Egbert van ’t Oever moet je wel aan het sporten raken. De jongste van de zes Nederlandse vrouwen Tessa Kortekaas begon met wedstrijdzwemmen, bond de ijzers onder en ontdekte op 11-jarige leeftijd het wielrennen. Ze werd twee keer jeugdkampioene van Nederland. Op haar 17e wilde ze gaan marathonschaatsen, maar de ziekte van Pfeiffer gooide roet in het eten. Drie jaar tobben, waarin bewegen beperkt bleef tot recreatieve fietsritjes. Tessa zocht haar uitdaging in werken. Ze combineerde een baan in de evenementenbranche met sportmassage. Dat laatste groeide uit tot een eigen massagepraktijk. In 2016 klopte haar sporthart weer sneller en ze werd lid van Triathlonvereniging De Bollenstreek. Het resulteerde al in een vierde plaats in Nieuwkoop en een vijfde op de halve van Almere. Dat ze een vrouw van de lange adem was, wist ze wel. Maar dat ze al in haar tweede jaar drie Ironmans zou doen, noemt ze echt krankzinnig. Na een in meerdere opzichten turbulent 2016, besloot Tessa ook daarin het roer om te gooien. Ze kocht een one-way-ticket naar Lanzarote om daar zowel haar werk als sportcarrière een nieuwe boost te geven. Op Lanza eindigde de eerste onderneming nog in het ziekenhuis, maar in Maastricht revancheerde ze zich. In een fantastische 10.18 uur werd ze zevende van alle vrouwen en uiteraard winnares F25. Het harde werken werd beloond. Van Tessa lezen we deze week alles. En wie niet op onze site kijkt, kan dat op de hare doen: https://tessakortekaas.wordpress.com

 

 

 
Topsport bedrijven en een topbaan. Het lukt wonderlijk genoeg veel triatleten. Fraai voorbeeld is Derk de Korver. Geboren in Weert, waar hij dit jaar tijdens familiebezoek toch maar eens meedeed aan de fameuze stadstriathlon. Maar het grootste gedeelte van het jaar bevindt het multitalent zich in San Francisco USA. Daar heeft hij een topbaan bij Google. In Silicon Valley dus, het hart van de technologische industrie. Een keer of twee per jaar is hij nog in Limburg. Hij studeerde aan de Universiteit van Tilburg, waar het hardlopen begon. Zijn tweede marathon ging onder de drie uur. Een Google-collega daagde hem uit mee te doen aan de Ironman. Dat werd Zürich 2013, waar hij na 10.23 uur binnen liep. Het jaar daarop stonden de Amerikaanse Ironmans van Arizona (9.58) en Kentucky (10.01) al op het programma. Op een haar na wist hij zich te kwalificeren voor Hawaii. Een jaar later probeerde Derk het opnieuw. Driemaal is scheepsrecht: in Los Cabos Mexico werd hij zesde totaal in de agegroup-only race in een tijd van 9.46 uur. De kwalificatie voor zijn eerste WK was een feit. Op Kona was hij vorig jaar met een 146e plaats zelfs de beste van de 20 Nederlanders. De Google-man (die overigens niet overdreven Google-baar is ) klokte 9.29 uur op Kona. Bij terugkeer in de Mainland sloot hij zich aan bij het professionelere Timex-team. Daarmee boekt de 34-jarige triatleet nog steeds progressie. Via Oceanside 70.3 plaatste hij zich eveneens voor het WK in Chattanooga. Daarmee is Derk de enige Nederlander, die beide WK’s doet. Hij werd er zesde van de wereld. Zijn slot voor een tweede Hawaii verdiende Derk in The Woodlands, Texas Ironman. Daar dook hij voor het eerst onder de negen uur: 8.54 en daarmee derde M35. Het maakt ook hem kansrijk voor de podiumplaatsen aanstaande zaterdag.