Tessa talks (1)
In de aanloop naar de wedstrijd van zaterdag houdt Tessa Kortekaas ons op de hoogte hoe zij de dagen kort voor en na de wedstrijd beleeft. Vandaag deel 1.
Aloha!
Nog 3 dagen en dan is het zo ver: WK Ironman Hawaï!
Ik ben nu inmiddels bijna 2 weken op het eiland, waar ik dankzij mijn verhuizing naar Lanzarote vrij snel was geacclimatiseerd. Mijn lichaam deed wat ik ervan vroeg, maar mijn geest had af en toe wat moeite om het te volgen. Misschien ook niet zo gek na een lang seizoen met daarin onder andere Ironman Lanzarote en Maastricht. Zaterdag reed ik mijn laatste lange rit van 180 kilometer over de eindeloze Queen K highway en stapte ik uiteindelijk met een tevreden gevoel en een fris hoofd van de fiets af. Het liefst zou ik met fiets en al hier het zwembad inrijden, maar die ruil ik dan toch maar om voor m’n luchtbedje.
Het taperen kan beginnen! Ondertussen is de raceweek aangebroken en komt langzaam het besef waarvoor je hier bent. Kona Hawaï is op dit moment het triatlon walhalla. Vanmorgen na een uurtje hardlopen en een ontspannen stukje zwemmen, naar de registratie geweest.
Die tas moet ik gewoon zo snel mogelijk hebben en ik keek ook al dagen uit naar de expo die vandaag pas open ging! Overal waar triatleten zijn, zijn Ironman tassen, maar ik ben nu de trotse eigenaar van een ALOHA exemplaar! Als een klein kind in een snoepwinkel huppelde ik door de expo, besloot een heel fijn truitje te kopen waar je het liefst dag en nacht in loopt, afgerekend en morgen ga ik weer iets anders uitzoeken.
Gewoon omdat het kan en omdat ik hier ben!
Tot morgen, Aloha!
