NK-kalender; een late triathlon in Hoogeveen; Dave op Ibiza en 70.3 IM’s – WTJ 622


DINSDAG – Het grote nieuws van deze dag was de NK-kalender, zoals de NTB die vanochtend bekend maakte. Op het NTB-congres van 18 november zal er ongetwijfeld meer uitleg worden gegeven. Dan ook worden de wedstrijden, die de Teamcompetities gaan vormen bekend gemaakt. Dat de Eredivisie wederom 010-Rotterdam en Veenendaal zullen opnemen lijkt inmidddels duidelijk. Daar worden immers de Nederlandse kampioenschappen sprint en Olympische afstand gehouden.

 
Een ‘NK Ironman’

 
De meest opmerkelijke keuze is wel het NK lange afstand. Na zeven jaar op rij Almere als gastheer, worden de titels volgend jaar en ook in 2019 verdeeld op de Ironman Maastricht. Vijf keer eerder ging het NK lange afstand naar Limburg. Stein was in 2003, 2004, 2006, 2008 en 2010 organisator al ging het daarbij niet om de klassieke/hele afstand. Veel vragen over hoe dat op 5 augustus 2018 gaat. Kan dat wel met een rolling start? Hoe zit het dan met de prof-licenties voor het overall-klassement? Hoe worden de slots verdeeld? We gaan het allemaal de komende maanden te horen krijgen. Overigens blijft de Challenge Almere natuurlijk gewoon bestaan.
Austerlitz voor het eerst

 


Het ‘NK-seizoen’ begint in Enschede met de wintertriathlontitels op 24 maart. Het is voor de derde maal dat de Twentse organisatie het NK in huis haalt. Een kleine maand later, op 21 april, volgt het NK crossduathlon in Austerlitz. Het is de zevende editie van de Pyramide duathlon en de kroon op het werk voor het team van Jan Stehouwer/TV Soest. Zoals gebruikelijk wisselen crosstriathlon (even jaren) en –duathlon (oneven jaren) elkaar bij de NK’s af.

 Dan krijgt het zeer betrouwbare Nieuwkoop al weer voor de dertiende keer het NK midden afstand toegewezen. Teun Edelman en zijn mensen zitten alleen nog te dubben over de datum, want in het laatste meiweekeinde valt het NK lange afstand run-bike-run voor de derde maal op rij in Almere (27 mei).

Een week later is het dan de beurt aan alle categorieën op het NK sprint. De nieuwe datum van Sport Vibes die de 010 aan de Willem Alexander roeibaan houdt, is 2 juni geworden. De kans dat ook dan blauwalg roet in het eten gooit, is vroeg in het seizoen een stuk kleiner. 010-Rotterdam gaat dus in de herkansing.

Nieuwkoop laat binnenkort weten wat hun wedstrijddatum wordt. Voor het NK Olympische afstand geldt wel een splitsing tussen masters en elite. De eerste groep trekt op 23 juni opnieuw naar Zeewolde, de elites komen in de klassieker Veenendaal elkaar tegen op de OD. Tenslotte nog het NK run-bike-run korte afstand. De TVS’90 maakt in Spijkenisse op 7 oktober de trilogie compleet.
Het is nu al een interessante kalender met, zoals eerder gemeld, op 10 en 30 juni de ETU-Cupwedstrijden in respectievelijk Weert en Holten. Verder nog het EK politie in Almere, alle Teamcompetities, Challenge Almere, de Amsterdamse Triathlons, Frysman enzovoorts.
Sluit Hoogeveen de rij?

 
Terug naar 2017, want er zijn nog steeds wedstrijden. Sterker nog, we vonden nog een triathlon in Nederland. Klein en ‘wild’ weliswaar, maar wel een driekamp. Sportief Hoogeveen organiseerde in samenwerking met HAC’63, ZPC en WRV De Peddelaars voor het tweede jaar een 1/16e triathlon. Deze Bentinckspark triathlon trok ruim zestig deelnemers, waaronder veel trio’s. Tien banen in het binnenbad, 10 kilometer op de wielerbaan en 2,5 kilometer op de atletiekbaan. Ondanks de wisselende omstandigheden was het een groot succes. Na afloop was er in het Activum een afterborrel, prijsuitreiking en buffet. Ondanks het recreatieve karakter was er wel een uitslag. Maarten van Dijk was de snelste triatleet. Hij klopte Bas Vliegenthart en Jeroen van Veen. Bij de vrouwen won Ingrid Kollen de waarschijnlijk laatste Nederlandse triathlon van 2017. Lianne van der Weide en Paulien Katerberg kregen als nummer twee en drie iets kleinere bekers uitgereikt. Beste trio was SWO De Wolden uit Hoogeveen. Waarschijnlijk blijft de Drentse race lekker kleinschalig. En waarom ook niet.

Aanvullend op eerder genoemde Ibiza-triathlon, was ook bij de mannen nog een Nederlandse triatleet actief. Dave Rost doet tegenwoordig vrijwel al zijn wedstrijden over de grens. Na de zware Natureman volgde deze halve nog. Dave werd tweede in de open wave en als we het Spaanse kampioenschap ernaast zetten ook tweede M45. Van alle mannelijke triatleten liet de Oost-Brabander de 36e tijd noteren op een krap uur van winnaar Pablo Dapena Gonzalez: 6.56 om 5.59 uur.

 
Piloten en triatleten

 

 
Mooie anekdote nog van Alida Hagen, die na het zwemmen in de wisselzone wat ongelukkig botste met Lionel Wille, tweede Nederlandse man later. Aan de finish spraken ze er nog over en verontschuldigde de Vahalis-atleet zich nog bij Alida. Toen Alida vertelde dat ze snel na afloop het vliegtuig huiswaarts moest pakken, antwoordde Lionel: ,,Dan wacht ik wel even.’’ Later op de luchthaven Koningin Beatrix bleek wat de Heusdense triatleet bedoelde: hij was de piloot van het bewuste KLM-toestel. Na Pepijn van Overeem en Finn Zwager is Lionel Wille in korte tijd dus al de derde piloot annex triatleet, die we in onze WTJ’s opnemen. De sprint afstand triathlon op Aruba werd overigens gewonnen door de Amerikaanse broer en zus Michael en Stephanie Weyant. De Arubaan Lucien Dirks werd tweede man, Linda Smith van Curaçao tweede vrouw. De Nederlandse nationaliteit kwam op de 1/8e afstand niet voor.
De winnaar van vorig jaar Renze Postma kon voor eigen publiek zijn titel niet verdedigen. De Arubaanse triathlonbond stuurde hem naar de CAM-Amerikaanse kampioenschappen in Puerto Lopez, Ecuador. De boomlange Renze (ook Squadra-triatleet) werd zeventiende bij de U23. De Braziliaan Manoel Messias en de Amerikaanse Sophie Chase grepen de titels.

 
Nog wat 70.3’s en Beau

 

Van de vijf 70.3 Ironmans ging vanwege het noodweer de wedstrijd in New Orleans niet door. De beste bezette race was in Miami, waar Igor Amorelli (nummer 14 op Hawaii, Andy Potss was trouwens niet achtste, maar zevende!) de race naar zich toetrok. Hij bleef onder de vier uur, waar de Duitser Franz Loeschke en nog een Braziliaan Paulo Roberto Maciel net boven zaten. De vrouwenwinst ging naar ‘Ozzie’ Ellie Salthouse. Beste van de 7 Nederlanders was Arian de Korte: 377e op anderhalf uur van Igor, Maastricht winnaar 2016. Eline van den Broek-Altenburg was 119e vrouw op twee uur van Ellie. In Wilmington, North Caroline ging de winst naar de Amerikanen Tom Clifford en Lisa Becharas. Twee in Amerika wonende Nederlanders daar: Arthur Bethlehem en Michel Oostwal finishten respectievelijk 131e en 153e. In Tempe, Arizona was de zege voor de Amerikaan Paul Stevenson en de Zwitserse Sophie Chevrier. Voor Nederland deed alleen Rob Jansen mee: 549e en bijna drie uur na de winnaar.


Tenslotte: of Beau Duvigneau volgend jaar al mee doet aan het NK in Austerlitz is zeer de vraag. De winnaar van twee crossduathlons de afgelopen weken is op semi-professionele basis wielrenner in het Vlasman Cycling team. Voor het fietsen deed hij als pupil aan atletiek. ,,Ik heb mezelf ook verrast met die twee zeges. Harderwijk was mijn allereerste duathlon, waar ik drie weken voor op het lopen heb getraind. Ik had 1,5 jaar niet gerend, dus dacht ik nooit bij te kunnen houden. Omdat mijn wielerseizoen klaar was, zag ik de duathlons als leuke uitdaging. Maar verdere ambities in de duathlon heb ik momenteel niet. Nu een paar weken rust en dan bouwen aan het nieuwe wielerseizoen, maar ik sluit niet uit dat ik in de toekomst vaker mee ga doen.’’ Over zijn Franse naam weet Beau weinig. Met een glimlach verklaart hij:  ,,Het zullen mijn verre voorouders geweest zijn.’’

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.