Verdriet om triatleet/advocaat; wereldtitels Flora en Bradley; Forte Village – WTJ 627

MAANDAG – Na droevige gebeurtenissen zoals zondag op Sardinië is de cliché opmerking al gauw dat het leven verder gaat. En ergens is dat ook zo. We hebben gemerkt dat naast de sportwereld ook de advocatuur in groten getale meeleeft met de dood van Jan Willem Koeleman. Wrang maar waar: zijn naam was vandaag trending topic op social media. Ook Yvonne van Vlerken, vierde geworden in dezelfde wedstrijd, wenst de nabestaanden veel sterkte. Ze merkt ook op dat de organisatie met veel respect voor de verdronken Nederlander de wedstrijd een vervolg gaf. Alle feestelijkheden na afloop en de prijsuitreiking werden afgeblazen. De organisatie liet in een persbericht weten diepbedroefd te zijn.

 
Bijzondere man
 
 
Jan Willem Koeleman was niet zo maar een advocaat. Een kwart eeuw was hij actief als letselschadeadvocaat met een voorkeur voor ingewikkelde en bijzondere zaken. Zo stond hij klokkenluider Fred Spijkers bij tegen het Ministerie van Defensie en begeleidde kinderen met niet aangeboren hersenletsel. Landelijk was hij regelmatig in het nieuws in de nasleep van de vliegramp in Faro in 1992, waarvan hij nabestaanden bij stond. Jan Willem Koeleman (54) laat een vrouw en vier zoons na.
Jeroen van Geelen van Tripro Swim-Bike-Run kreeg Jan Willem een week eerder nog in de winkel in Hilversum. ,,Daar hadden we een hartstikke leuk gesprek over zijn Challenge plannen en hoe hij niet het meest ideale triathlonpostuur had. Hij had er echt ongelofelijk veel zin in, kocht wat spullen en zei dat we hem volgend jaar voor meer spullen terug zouden zien. We hebben hem succes gewenst en de hand geschud. En dan verneem je dit treurige nieuws. Een bizarre ervaring en wat een verlies voor zijn naasten.’’
 
Flora aan zesde wereldtitel toe
 
 
Op Maui was zondagavond laat het wereldkampioenschap Xterra nog aan de gang. Voor de vierde keer won Flora Duffy de race, daarmee komt ze op gelijke voet met Conrad Stoltz. Voor het tweede opeenvolgende jaar pakt ze de unieke dubbel ITU-wereldkampioene/Xterra wereldkampioene, nadat ze in de zomer in Penticton niet de ITU-titel kon pakken. Maar dat was begrijpelijk: toen stond de focus nog op Rotterdam Grand Final gericht. Flora kwam als zesde tussen de mannen uit het water, verloor wel terrein op de ATB die ze niet dagelijks berijdt, maar bleef makkelijk buiten bereik van de concurrentie. Haar looptijd bijvoorbeeld was weer de 13e overall en daar kwam de topatlete die woont en traint in Boulder, ook in de eindrangschikking op uit. Liefst negen minuten later liep oud-wereldkampioene Barbara Riveros naar zilver. Het brons ging naar debutante Laura Philipp, die we kennen van een paar ijzersterke 70.3 Ironmans dit jaar.
 
 
Bradley Weiss bekroonde een sterk seizoen met de wereldtitel. Niet eerder stond de Zuidafrikaan op dit WK op het podium, zijn achternaam wel. Zeven jaar geleden won de Oostenrijker Michael Weiss – winnaar van de Ironman Maastricht 2017 – de Xterra-wereltitel. Voor de Zuidafrikanen was het na vier keer Stoltz de vijfde mondiale titel. Weiss was op geen enkel onderdeel de sterkste, maar zijn regelmaat werd beloond. Mauricio Mendez kwam nog sterk opzetten bij het lopen, maar de Mexicaan moest zijn titel toch inleveren. Het brons ging naar tweevoudig kampioen Ruben Ruzafa Cueto uit Spanje, daarmee eerste Europeaan. Ruzafa fietste vooral heel hard, lag toen aan de leiding, maar Weiss kwam sterk terug. Voor het eerst sinds jaren geen Nederlanders aan het vertrek. De Belgen scoorden met Yannick Antoine een fraaie zilveren medaille bij de M40 en Jan Decock werd vierde M50. Mooi weer, altijd wind en een parcours dat met geen enkele Xterra/crosstriathlon te vergelijken is, dat is kenmerkend voor Maui.
 
Bravo voor Elizabeth
 
 
In Ecuador was kort na de World Cup in Tongyeong eveneens een wereldbekerwedstrijd. Bijna was ook hier een Fransman de sterkste, maar Felix Duchampt moest uiteindelijk in de Mexicaan Crisanto Grajales zijn meerdere erkennen. Grajales werd 29e in Rotterdam. De Braziliaan Manoel Messias werd derde. Arubaan Renze Postma eindigde op deze sprint afstand in de middenmoot op een 42e plaats. Een prachtige thuiszege was er voor Elizabeth Bravo. In de sfeervolle Ecuadoriaanse stad Salinas liet ze verrassend de Amerikaanse wereldkampioene U23, Tamara Gorman achter zich. Rotterdam was voor Bravo geen ‘bravo’. Daar werd ze gedubbeld bij het fietsen. Ook bij de vrouwen Braziliaans brons (allitereert lekker): Luisa Baptista was de gelukkige.
 
Yvonne net naast podium; Miriam dertiende
 
 
En dan toch maar de race, die op trieste wijze alle Nederlandse kranten haalde: Challenge Sardinië op en rond recreatiepark Forte Village nabij het Italiaanse stadje Pula (niet te verwarren met het Kroatische dus). Winnaars werden de Spanjaard Vicente Hernandez Cabrera en de Canades Heather Wurtele. De Spanjaard debuteerde op de halve, maar daar was weinig van te merken. Hij zette de Belg Bart Aernouts op vier minuten, maar die had op Hawaii eigenlijk al een punt willen zetten achter het seizoen. Bart was de snelste fietser van de dag, maar vormde op de halve marathon geen echte bedreiging voor Hernandez. Derde werd eigenlijk ook een Belg: Rodolphe von Berg heeft de Amerikaanse nationaliteit, maar zijn vader en naamgenoot is van Belgisch blauw bloed. De Italiaanse favoriet Giulio Molinari werd vierde, Per Bittner was de tiende man aan de finishlijn. Zijn aanstaande vrouw Yvonne van Vlerken nam wellicht met het oog op nóg een Ironman, bewust wat gas terug. Het resulteerde in een vierde plaats op elf minuten van winnares Wurtele. De Canadese duelleerde de hele dag met de Britse Laura Siddall. De Italiaanse Marta Bernardi was de verrassende nummer drie. Tine Deckers en Katrien Verstuyft grepen de plaatsen zes en zeven. Miriam van Reijen besloot na een geslaagd run-bike-run jaar er nog een halve triathlon aan toe te voegen. Niet haar eerste triathlon over deze afstand. Miriam scoorde wel de derde looptijd, maar negen minuten verlies op het zwemmen en een kwartier op het fietsen zijn net te veel om vooraan mee te strijden. Miriam eindigde dertiende. Beste Nederlandse man was Christiaan Uythoven op een bescheiden 308e plaats. Ook de zoon van oud-PSV manager Kees Ploegsma deed mee. Zeven Nederlanders stonden aan de start. Zes haalden de finish….

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.