Drama Fortaleza; Cozumel en meer races; RIP Wick; Ruben naar ITZU – WTJ 651

 
MAANDAG – Opnieuw een drama tijdens het zwemonderdeel van een internationale triathlon. In het Braziliaanse Fortaleza werd de 48-jarige Fortalezaan Genilson Lima bij de tweede boei (na 400 meter zwemmen) waarschijnlijk meegesleurd door de sterke stroming en de woeste zee. Mark Schoonhoven, enige Nederlandse deelnemer in deze 70.3 Ironman kon erover meepraten. ,,Ik zwom ruim een kwartier langzamer dan normaal over 1,9 kilometer. Lag 49 minuten in het water. Het was haast niet te doen.’’
Tijdens de race kregen de deelnemers nog niet direct iets mee van het drama. Ook de wedstrijdorganisatie legde de race niet stil, maar ging wel met man en macht op zoek naar Lima en de zoektocht naar zijn lichaam is maandag hervat. Mark, die er nog blijft om te kitesurfen – zijn tweede passie – noemt het intriest voor de nabestaanden, die in onzekerheid verkeren. Lima werkte als security bij grote muziekfestivals. Hij was een ervaren triatleet.

 

 

Mark Schoonhoven kwam overigens als 696e binnen na 7.39 uur. Daarmee was hij ruim drie uur langzamer dan de Braziliaanse winnar José Belarmino. Claudia Dumont won bij de vrouwen. Veruit de meeste deelnemers kwamen uit Brazilië. Van de Noordoost-kust van Brazilië afdalen naar Punta del Est in Uruguay is bijna 5000 kilometer zuidwaarts. Het was de tweede keer dat Ironman Uruguay aandeed. Op deze 70.3 IM waren Kid Walter Tlaija uit Brazilië en de Peruaanse Andrea Castillo Sarmiento de sterksten.

 

 

 
Maar de grootste Latijns-Amerikaanse wedstrijd was uiteraard de Ironman op het Mexicaanse eiland Cozumel. Een snelle race mede omdat daar wel supersnel gezwommen wordt: 39.17 voor Jarrod Shoemaker en Ivan Rana bijvoorbeeld. Als dan ook nog een Sebastian Kienle meedoet, de 180 kilometer afraffelt in 4.11 uur en zijn marathon in 2.51 doet, hangt er een toptijd in de lucht. Die bereikt de Duitser ook: 7.48.11 uur. De negende tijd ooit. Daarmee staat alleen Sebastian twee keer in de top tien van snelste tijden op een hele/Ironman. Eerder dit jaar won in ie 7.41.42 het EK in Frankfurt en dat is momenteel de vierde besttijd. Ook Maastricht-winnaar Michael Weiss, de Spaanse oud-winnaar Ivan Rana en de Duitser Stefan Schmid bleven onder de acht uur. Bij de vrouwen waren het de Amerikaanse Lisa Roberts en Kirsty Jahn uit Canada die binnen de negen uur bleven. De winnende tijd van 8.54.00 is iets minder spectaculair wellicht: ze staat daarmee 81e op de all-time ranking. Sonja Tajsich bezorgde Duitsland de derde podiumplaats: derde en net boven de negen uur. Drie Nederlanders deden mee waarvan Waalwijker Jorrin Moerenhout de beste was.

Hier het lijstje:
426.Jorrin Moerenhout  12.19.18 (33e M25)
854.Erik Nijland   15.17.42 (20e M60)
V:
211.Melanie Rieback  14.39.58 (38e F35)

 

 

 

Het houdt nog niet op, want Ironman nam een paar jaar terug ook de Challenge-race in Lake Phuket Thailand over. Die was ook zondag. Ook hier Europese zeges met de Duitser Markus Rölli bijna vier minuten sneller dan Ozzie Tim van Berkel. En zelfs hier een Braziliaan op het podium: Fernando Toldi. De Zwitserse Imogen Simmonds, vorige week nog in duel met Yvonne van Vlerken in de ‘kleinere’ Lake Phuket-race, was nu de snelste. Ze wisselde van positie met de Ierse Eimear Mullan. Liefst tien Nederlanders aan de start. Leo Coolen was op de 119e plaats de beste van dat span. Willehard Wortelboer en Wouter Loonen liepen respectievelijk als derde en negende bij de M60 binnen. Twee weken geleden hadden we wel de Ironman Malaysia vermeld, niet de 70.3 IM. Daar ging de winst naar Rob Shannon en Melissa Bittner (Australisch zusje van Per?). Zes dutchies waarvan Manon Peters op een 20e plaas (en vijfde F30) het beste scoorde. Beste man: Marco Poot op een 74e plaats. Dan was er een week voor de Ironman Busselton nog een nieuwe hele triathlon Down Under. De wedstrijd in en om Adelaide gaat de boeken in als Kangooroo Island Sufferfest. Bij nieuwe heles kun je er donder op zeggen dat Petr Vabrousek komt meedoen. En zo geschiedde. De Tjech was de beste van 28 deelnemers in 9.47.56. Simon Story (familie van Cor?) kwam 33 minuten later als tweede binnen samen met zijn landgenote Catherine Allison. Maar Petr was dan ook de enige prof. Catherine was zelfs 50 minuten sneller dan de nummer twee.

 

 

 

Morgen zoomen we nog in op de hardloopwedstrijden en een enkele veldrit van de laatste twee weekeinden. Droevig nieuws vernamen we weliswaar een paar weken later, maar uit waardering voor hetgeen hij betekent heeft maken we alsnog melding van het overlijden van Wick van der Vaart op 55-jarige leeftijd. Op 15 oktober jongst leden kwam een eind aan zijn te korte leven. Wick was een tijdlang voorzitter van de Amsterdamse triathlonclub De Dolfijn. Hij volbracht de Ironmans van Lopuisville, Kentucky en Vichy. De ene net boven de 13 uur, de andere er onder. Grote faam bouwde Wick op als oprichter van het Instituut voor Interventiekunde. In de omschrijving van Wick schreef hij ooit: ik houd van complexe vraagstukken waarvoor geen oplossingen bestaan. Geen wonder dat hij ook de zo moeilijk te doorgronden Ironman-afstand wist te overwinnen. Helaas gold dat voor zijn ziekte niet. Heel veel sterkte aan de nabestaanden en de verdere Dolfijn-familie.

 

 

 

 

 

Een veel beter bericht tenslotte van onze sympathieke zuiderbuur Ruben Geys, liefhebber ook van Nederlandse wedstrijden (o.m. Eredivisie, RBR, WK Rotterdam én Oud Gastel). Wereldkampioen 25+ Ruben is door Luc van Lierde ingelijfd in het ITZU-profteam. Alexandra Tondeur verlaat het team, Ruben neemt haar plaats in. Gaat zich meer richten op langere afstanden. Met zijn geweldige fiets- en loopcapaciteiten gaat Ruben heel ver komen, 28 jaar is ie nu en in de bloei van zijn leven . Wij van trikipedia.nl hebben er het volste vertrouwen in.

 

Tot morgen maar weer!