De vrijwilliger – WTJ 660
DONDERDAG – Het is 7 december, landelijke dag van/voor de vrijwilligers. Ik was vanavond bij tientallen mensen, die op vrijwillige basis deel uitmaken van buurtpreventieteams opdat hun buurt een stuk veiliger wordt. Aan dat bleek. In mijn dorp waren vorig jaar nog 49 woninginbraken. Afkloppen natuurlijk, maar tot dusverre staat de teller op nul! En dat allemaal omdat per toerbeurt mensen hun rondte doen door het dorp en als ze iets vreemds zien daarover contact opnemen met de politie. Hulde.
Als er één sport is waarin vrijwilligers cruciaal zijn, is het wel de tri- en duathlonsport. Drie disciplines, die gejureerd moeten worden, wegen afgesloten, masseurs, verkeersregelaars, inschrijfposten, communicatiemensen, opvang wisselzones enzovoort enzovoorts. In Oud Gastel weet ik dat het om zo’n 250 mensen gaat, maar er zijn ook plaatsen als Almere en Maastricht, waar het om wel 600 vrijwilligers gaat. Indrukwekkend. Ik weet nog dat de triathlonkrant in Almere voor de verandering eens niet alleen de deelnemers afdrukte maar ook alle vrijwilligers. Ze kwamen ook nog eens uit het hele land. Gewoon belangeloos, een weekendje in september opofferen om jullie triatleten sportplezier te gunnen.
Als je daar als atleet allemaal over nadenkt, dan word je je vanzelf meer bewust van de omvang van zo’n drieluik, van zo’n organisatie en wat er bij komt kijken. Kritisch zijn mag, maar verwijt de vrijwilliger niets. Die doet gewoon zijn stinkende best om het iedereen naar de zin te maken. En verder, moeten we er niet te veel woorden aan spenderen. De pure vrijwilliger doet dat ook niet. Die is niet van lullen, maar doen. Aanpakken. Volgend jaar opnieuw. Op vele plaatsen in ons land. En daarbuiten.
Vrijwilliger: da ge bedankt zijd, da witte!
