World Cup Cape Town: twee zesde plaatsen; Norg en de Winterspelen – WTJ 716

ZONDAG – Rachel Klamer zal wellicht niet zo lang stil blijven staan bij haar zesde plaats in de eerste World Cup van 2018. In Cape Town waren vooral de prestaties van Marco van der Stel, Kirsten Nuyes en Rani Skrabanja opmerkelijk en zeker hoopgevend voor het nog prille seizoen.


Om met die laatste te beginnen. Kirsten en Rani kwamen in de slipstream van Rachel uit het opnieuw berekoude water rond Kaapstad. Of de wedstrijd valt te vroeg in het seizoen of het klimaat is even niet wat Zuid-Afrika gewend is. Anderszijds is de buitentemperatuur toch 27 graden, dus laten we het maar houden op een fris watertje. Afstand leek aanvankelijk zelfs 500 meter, maar volgens ingewijden is er wel 750 meter gezwommen. Iets meer dan 9 minuten had het Nederlands trio nodig, slechts dertien seconden na snelste zwemster Zsanett Bragmayer uit Hongarije. Zij bleek meer dan alleen hard te kunnen zwemmen, want aan de finish lag brons op haar te wachten. Een kopgroep van zes vrouwen ontstond bij het fietsen. Met daarbij Rani en ook de twee Britse favorietes Vicky Holland en Non Stanford. Het tempo bleef hoog en het kopgroepje reed bijna een minuut van de tweede groep met Rachel en Kirsten weg. Het kon niet meer fout gaan voor de Britse dames, die inderdaad één en twee scoorden. ‘Zege Holland in World Cup Cape Town’ zou een mooie krantenkop kunnen zijn, ware het niet dat de maandagkranten ongetwijfeld vol staan met Carlijn, Sven, Sjinkie, Ireen en Antoinette.

Rani met stip


Bragmayer dus op drie en Rachel dankzij de zesde looptijd toch nog een zesde plaats. Ook de Japanse favorietes misten de slag. Ai Ueda kwam zelfs in de derde groep terecht, maar wist dankzij de snelste fietstijd nog net tiende te worden. Kirsten Nuyes kwam dertien seconden eerder als negende binnen. Haar eerste top tien klassering in een World Cup.

En ook Rani steeg met stip. Na haar debuut in Cagliari, waar ze vorig jaar bescheiden veertigste werd, was ze nu goed voor een dertiende plaats. En dat nadat ze de wedstrijd kleur gaf met aanvallend fietsen en snelle wissels. De 31.18 over de twintig kilometer waren zelfs de snelste van allemaal, samen met Simone Ackermann, Zuidafrikaanse. Die werd uiteindelijk vierde.

 


Groter waren de successen voor het thuisland bij de mannen. Richard Murray en Henri Schoeman werden – net als vorig jaar één en twee. Schoeman – deze winter nog eventjes in opspraak – was veruit de snelste zwemmer. Christoph Dekeyser volgde op acht tellen als tweede, Marco van der Stel opende sterk door als vierde de kant te bereiken, elf tellen na Henri.

Op de fiets ontstond eerst een klein kopgroepje, maar Marco trok er hard aan om vanuit de achtervolgende groep de spront te maken. Met succes. Het was duidelijk dat hij zich sterk voelde, de trainingsweken samen met Richard en de andere Oranjes in Namibië hadden hem goed gedaan. In de wisselzone kwamen elf sterke triatleten aan, die het onderling uit mochten vechten. Marco wisselde als zesde en hield die positie uitstekend vast tot aan de finish. Zijn beste World Cup-resultaat ooit. Vooraan was Richard op drift geraakt, Henri volgde op enige afstand en de Oostenrijker Lukas Pertl kon zijn geluk niet op bij zijn eerste World Cup-podium. Meer dan happy kwam Marco kort daarna als zesde over de meet. Twee zesde plaatsen. Bij Olympische Spelen betekent dat een Olympisch diploma. Wie weet, straks in Tokyo.

Onstuimig


Zo excellent als Marco waren Menno Koolhaas en Donald Hillebregt in deze openingswedstrijd nog niet. Menno moest net even te veel toegeven bij het zwemmen, trapte een gedegen fietsnummer, maar kon daarna nog te weinig versnellen bij het lopen. Rambo finishte als achttiende. Donald gooide zich vanaf het begin weer helemaal in de strijd met een vierde zwem- en zesde fietstijd. Zijn onstuimigheid valt te prijzen, soms pakt het daarna met lopen ook goed uit. Soms niet. In Zuid-Afrika was dat laatste het geval. Het wierp hem terug naar een 35e plaats. Strijdend ten onder. Het hele team overziend komen de krachtsverhoudingen dichterbij elkaar en dat lijkt me – met het oog op – de Mixed Relay een gunstige ontwikkeling.

Norg voor Arie en Lenneke


Van de crossduathlon in Norg weten we dat Arie de Jong er zijn inmiddels derde seizoenszege boekte. De Fries is hard op weg het puntenklassement van de crossduathlons nu al naar zich toe te trekken. Hij klopte in de GVAV-crossduathlon Stefan Bolhuis.

foto Carolien de Vries

In de vrouwenrace was Lenneke van der Heide te sterk voor Silvia Brouwer. Morgen vast meer over deze wedstrijd.
We hebben de hele week nog topsport met de Winterspelen in PyeongChang natuurlijk. Jammer van Niek van der Velden, die bij de warming-up zich ernstig blesseerde en nog voor het toernooi begon een kruis door zijn kansen moest zetten. Spoedig herstel gewenst aan de Nispenaar. Verder kwamen de shorttrack-dames tekort en kon de zieke Jan Blokhuijsen niet vlammen. Maar verder was het natuurlijk genieten. Tussen het carnavalsfeest door.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.