Rachel wordt 1e atleet in eregalerij; Kirsten en Maya; Jacco scherp op Tenerife; Natuurijs – WTJ 735

MAANDAG – Zoals bij onze grote broer Wikipedia de categorie ‘persoon’ is ingevoerd, zo gaat Trikipedia ook werken met atletenbio’s. Het streven is om er maandelijks twee op te plaatsen. De bio begint met een korte levensbeschrijving van de desbetreffende atleten, een kort paspoortje en – uiteraard – een zo uitvoerig mogelijk overzicht van prestaties. Aanstaande zaterdag hopen we de eerste te plaatsen en dat wordt natuurlijk niemand minder dan RACHEL KLAMER. Daarna kunnen we bio’s naar believen steeds aanvullen en ook jullie inbreng is daarbij van harte welkom. Zo bouwen we met z’n alllen onze Nederlandse Tri-encyclopedie steeds verder uit als een prachtige bron van informatie.

Head up Maaike!

Maandagmorgen op de krant. De bekende discussies van een te veel aan voetbal en een te weinig aan andere sporten komt weer op gang. En eerlijk is braaf: vijf pagina’s NAC-Feyenoord ten opzichte van een tweekolommertje met de Westbrabantse resultaten van Kirsten Nuyes en Maya Kingma, dan zijn de verhoudingen wel erg scheef. De 20-jarige Kirsten keek tevreden terug op haar tweede WTS, waarin ze zich vijftien plaatsen verbeterde tot een 28e plaats. ,,Ik was goed weg en kon direct aansluiten. Bij de achterste boeien moest ik me toch terug laten zakken. Door een slechte wissel moest ik alle zeilen bij zetten. Het was ieder voor zich en op het verraderlijk gladde Formule 1-circuit moest je goed uitkijken dat je niet viel. De regen kwam onverwacht, daardoor werd de wedstrijd wel anders. Het was een zwaar parcours, maar smaakt naar meer. Ik heb gelopen voor wat ik waard ben.’’ Maya (22) had na de langdurige stressfractuur van afgelopen seizoen geen al te hoge verwachtingen. Ze werd 32e. ,,Wel een gaaf parcours trouwens in Abu Dhabi. Ik heb geracet naar mijn kunnen, het belangrijkste is nu blessurevrij te blijven.’’ Kirsten is over twee weken bij de ETU Cup in Gran Canaria, voor Maya staat de volgende WTS in Bermuda op het programma, de thuiswedstrijd van de nu gevallen Flora Duffy. Ook gevallen, maar optimistisch over de toekomst, is Maaike Caelers. Haar tweet After rain there is always a sun coming! Head up, heal up! spreekt boekdelen. De overwinning van Rachel kwam gelukkig nog wel in veel zaterdagkranten terecht, zij het ook niet erg prominent. Zou dat verklaren waarom er geen hordes mensen stonden te wachten op het vliegveld, toen Rachel terugkeerde op Nederlands grondgebied? Volgens ons vond ze het niet eens zo erg. Haar vader en zusje waren er wel en die tellen voor honderd.

Jacco, Jeroen en Symen draaien warm in Ocean Lava

Het Ocean Lava Circuit bestond een paar jaar uit slechts twee wedstrijden: Lanzarote waar Kenneth Gasque het initiatief nam en Stein met Kenneths goede vrienden Harrie Impelmans en Ruud de Haan. De Limburgse wedstrijd maakt een doorstart, maar niet langer onder de Ocean Lava-vlag. In dat opzicht is het opmerkelijk dat de laatste jaren het Ocean Lava circuit enorm is gegroeid met wedstrijd in vooral ook landen, waar triathlon nog in de kinderschoenen staat: Montenegro en Roemenië bijvoorbeeld. Op Tenerife – voor ons land altijd in verband gebracht met de grootste vliegramp aller tijden – wordt al acht jaar een halve triathlon gehouden, sinds drie jaar ook met het kleurrijke Ocean Lava-logo. Als enige echte prof had Romain Guillaume geen noemenswaardige tegenstand. De drievoudig Ironman-winnaar (o.m. Lanzarote 2014) is dit seizoen opgenomen in het ITZU-team van Luc van Lierde (of moeten we hier zeggen: teamgenoot van Martijn Dekker?). Hij leek voor de Fransman ‘just another day at the office’ met tien minuten voorsprong op de Spanjaarden Pakillo Fernandez-Cortes en José-Manuel Rodrigues. Beste van de drie deelnemende Nederlanders was Jacco Langerak. De Utrechtenaar, bij de eerste Ironman Maastricht verrassend vierde beste landgenoot deed ruim een half uur langer over de drie afstanden. De Hellas-man werd er veertiende mee en beste onder de 32-jarigen in 4.06.54 uur. Dat Jacco pittige uitdagingen niet uit de weg gaat getuige zijn tweede plaats in de loodzware Altriman Les Alpes vorig jaar. Ocean Lava is een all-inclusive evenement, hetgeen zoveel wil zeggen dat er veel prijsuitreikingen zijn. Voor elke jaargang een podium zeg maar. De andere Nederlanders finishten wat meer in de achterhoede. Jeroen van Leeuwen werd 129e oftewel negende bij de 33-jarigen in 4.52.10 uur, Symen de Jong van de Groningse studentenclub Tritanium finishte 132e en daarmee vierde bij de 27-jarigen in 4.52.52. Van de 17 gefinishte vrouwen was Dacil Hernandez Hernandez op een 37e plaats overall de beste. Dacil maakt er een Olympische cyclus van, want vier jaar geleden won ze deze wedstrijd voor het eerst.

Al een Elfstedentocht, Marijke?

De natuurijswinter was kort maar krachtig. Maar afgelopen zaterdag was het wederom fabelachtig om boven Nederland te hangen en overal die oer-Hollandse schaatsbeweging op plassen en sloten mee te maken. Mooiste plekje om te schaatsen: de grachten van Amsterdam. Marijke Zeekant deed het, filmde het en kreeg prompt de vraag uit het buitenland of de Elfstedentocht er al aan komt. Het verklaart ook die uitleg van de Amerikanen, die precies wisten waarom wij zo goed kunnen schaatsen. Iedereen gaat immers op schaatsen naar zijn werk…