Marco’s mooiste; Alles uit Melilla; Maud vijfde op Malta; BEDANKT MARK! – WTJ 770
MAANDAG – Dan zit je tegen de deadline aan en komt ineens uit het sprookjesachtige Melilla het mooiste triathlonbericht van het afgelopen weekeinde. Marco van der Stel wint de derde ETU-Cup wedstrijd. Locatie: Melilla, de Spaanse enclave op het Afrikaanse continent. Hoewel de wedstrijd al vier jaar meetelt in de ETU-series en er jaarlijks enkele Nederlandse toptriatleten meedoen, is Marco er nog nooit gestart. Ook de aanloop er naartoe verloopt niet vlekkeloos. ,,Na een toch wel stressvolle reis met vertraagde, geannuleerd en extra vluichten waarvan een gedeelte van de bagage er niet was, uiteindelijk toch goed aangekomen’’, schets Marco de dagen voorafgaand aan de race. ,,Mijn verwachtingen waren top tien, hopelijk richting top vijf. Het veld bestond uit sterke lopers, meestal zo in de ETU-races.’’
Vreugdekreet
Zijn start was vlekkeloos. “Bij de kop mee en derde uit de Middellandse Zee, slimme wissel en tweede op de fiets. Met z’n vijven reden ze weg bij het peleton. Marco kreeg gezelschap van Antonio Serrat, Mark Devay, Tom Richard (Weert-winnaar 2016) en Jack Willis. Allemaal verschillende nationaliteiten. ,,Elke ronde wisten we onze voorsprong tien seconden uit te bouwen tot uiteindelijk 1.40 op het peleton.’’ Dat gaf vertrouwen in een topklassering. ,,Spanjaard Serrat vertrok meteen en ik kwam met Willis te lopen. Richard kwam na een kilometer voorbij. Ik wist dat ik met hem mee moest. Ik kon aanklampen en af en toe overnemen. Toen we na zeven kilometer Serrat inhaalden, die prompt loste, liep ik ineens voor de winst. Een rare gewaarwording. Ik dacht gewoon volgen, dan word ik sowieso tweede. Op vijftig meter voor de finish, bedacht ik: hier kan ik ook winnen. Ik bleef tactisch achter de Fransman tot ik het finishlint zag. Volgen en versnellen en alles geven wat ik in me had. Een luide vreugdekreet, waarop ik, zoals een paar jaar terug in Holten, de genuttigde sportdrank er weer uit kiepte. Het kwam dus van diep, maar het voelde zo goed!’’ Richard keek verbaasd als tweede toe, Serrat eindigde derde.
Wij kunnen ons die uitbarsting van vreugde goed voorstellen. Na jaren van hard werken met niet altijd het gewenste resultaat komt daar prompt een grootse zege in een sterk bezette Europa-Cup. Het was twee jaar geleden dat Jorik van Egdom voor eigen publiek in Rotterdam een ETU-cup zege pakte en voor de laatste zege bij de mannen op een niet-Nederlandse ETU-Cup race moeten we zelfs terug naar de vorige eeuw met Eric van der Linden in Schliersee 1997. Zeldzaam dus. Marco tot slot: ,,Dit smaakt naar meer. Over twee weken WTS Bermuda. Winnen zal het daar niet worden, maar een mooie klassering moet erin zitten.’’
Marco in Trikipedia Hall of Fame
Zoals eerder gezegd, maandelijks kiezen we 1 of 2 triatleten uit voor opname in de Trikipedia-database. Was dat in maart WTS-winnares Rachel Klamer, nu spreekt het voor zich dat Marco van der Stel komende week als tweede wordt opgenomen in deze Trikipedia Hall Of Fame!
Het contrast met Squadra-teamgenoot Menno Koolhaas, die 25e werd was aan de finish groot en treffend in beeld gebracht door de fotografen. Op een stoeltje verwerkt Menno de teleurstelling met naast hem Marco met een smile van oor tot oor. Menno weet zijn povere resultaat aan een matig zwemonderdeel waarna hij vol in de beugels moest om weer in de wedstrijd mee te doen. Dat brak hem op bij het lopen, waarvoor de macht hem ontbrak. ,,Hier kom ik niet voor aan de start. Terug naar de tekentafel en aan het werk. Het seizoen is nog lang. Felicitaties aan maatje Marco uiteraard.’’
Ook geen lekker gevoel bij Kirsten Nuyes, die zich tevoren niet heel super voelde, maar op de wedstrijddag tegen misselijkheid, buikpijn en maagkrampen aanliep. Het resultaat laat zich raden. Na een slechte wissel moest ze een groepje in zien te halen. Toen dat lukte, was meteen alle energie uit haar lichaam. Ze stapte af/uit. ,,Het kwam hard aan, want ik ben eigenlijk maar zelden ziek. Dat ik toch nog goed zwom en een ronde kon hardfietsen was een wonder.’’ Bij de vrouwen ging de overwinning naar de Spaanse Camila Alonso Aradas voor de Italiaanse Verena Steinhauser en de Zwitserse Lisa Berger.
In alle vroegte opende Quinty Schoens de wedstrijddag in Melilla. In Gran Canaria deed ze even bij de elite mee (26e), nu weer tussen de juniores. Wellicht had ze op mee gehoopt dan de tiende plaats in deze ETU-Cup, maar waarschijnlijk maakte de latere prachtzege van Marco ’s middags alles goed. De juniorenzeges waren voor de Italiaanse Beatrice Malozzi en Romaric Forques uit Spanje.
Maud op vijf in eerste XTerra
In Malta zette het Xterra-circuit weer voet op Europese bodem. De wedstrijd op het prachtig eiland in de Middellandse Zee leverde een Spaanse dubbelslag op met winnaar Roger Serrano en good old Victor del Coral Morales op een tweede plaats. Victor liep veruit de snelste looptijd, trapte hard op de mountainbike, maar verloor wel veel tijd bij het zwemmen. Aan de streep hield Roger nog zes tellen over op de ontketende Torreador achter hem. De Duitser Maximillian Sasserath werd derde. Zo klein de verschillen bij de mannen, zo groot de marges in het vrouwenveld. De Hongaarse Brigitta Poor en Oostenrijkse Carina Wasle stapten samen op de fiets en lagen meteen drie minuten los op de rest waaronder Maud Golsteyn. Op de fiets raakte het veld sterk uiteen. Brigitta bijvoorbeeld stuurde haar ATB tien minuten sneller over het geaccidenteerde terrein dan Maud. Staat tegenover dat de Limburgse Xterra-specialiste pas als negende uit het water kwam, maar zich nog netjes opwerkte naar de vijfde plaats aan de eindstreep. Ook in de crosstriathlons worden geen cadeautjes uitgedeeld, zoveel is duidelijk. Voor Brigitta was het alweer haar vierde zege op evenzovele Xterra’s Malta. Roger verloor alleen het eerste jaar en heeft dus drie Malta-streepjes achter zijn naam staan. De agegroupers hadden hun eigen race. In die door de Italiaan Andrea Zanenga gewonnen Xterra werd Lars van der Eerden zevende en Mark Waaijenberg vierde bij de M55.
Juriena wint, Rob tweede in zwemloop Breda
Zwemlopen in het zuiden van ons land worden haast per definitie gewonnen door Belgen.In Breda was dat opnieuw het geval. En iedere keer duiken er weer nieuwe namen op. Jeroen Vandael begaf zich niet eerder in het Frijters Automaterialen circuit, maar in een rond zwembad De Wisselaar was hij toch beduidend de beste. Rob Musters redde de vaderlandse eer met een tweede plaats, lange afstandsman Dirk Baelus eindigde derde. Gelukkig baalde Rob niet lang, want even later zag hij partner Juriena de Vries zegevieren en daarmee de Holland-België weer gelijk trekken. Mooie prestaties voor het onlangs vanuit Oud Gastel naar Breda verhuisde stel. Achter Juriena was de Vlaamse Silke Baumer tweede en de winnares van vorig jaar Petra Sloots derde. Op de korte afstand een fraai Belgenduel met Jens van Looveren toch de betere van Lars Baeyens. Eva Cornelisse zorgde weer voor een gelijkspel. Robin Schols bracht op de sprint Nederland weer een zege, maar Hasse Fleerackers en op de mini-afstand Thibo van Loon en Kato van Cleuvenbergen zorgden ervoor dat het meeste eremetaal mee over de grens ging.
Verrassend nieuws: Mark Oude Bennink stopt
Deze aflevering is weer vol. We hebben nog veel meer nieuws. Frank Heestermans bijvoorbeeld, werd derde in de Ocean Lava race op Cyprus. En wat er ook inhakt is het ‘breaking news’ uit het Team4Talent-kamp. Mark Oude Bennink stopt met triathlon. Zondag eindigde de teamcaptain nog als achttiende in de halve Challenge van Rome. Op 31-jarige leeftijd neemt hij de beslissing om verder te gaan met zijn maatschappelijke carrière. Morgen komen we hier uitgebreider op terug, voor nu alvast een zeer grote dank dat we al die jaren zo van Marks prestaties hebben mogen genieten.
Mark in Trikipedia Hall of Fame
En jullie begrijpen het al. Na Rachel en Marco voegen we Mark als derde toe aan de Trikipedia Hall of Fame. Dat heeft ie meer dan verdiend!