De vele verhalen van het NK crossduathlon Austerlitz; vleugje Arnhem – WTJ 776

ZONDAG – Winst uit revanche, triatleten geduldig wachtend op een ambulance alvorens verder te gaan en een emotionele finish van een jonge crossduathlon-kampioen. Er gebeurde afgelopen dagen weer van alles. Aan ons om het via de WTJ’s allemaal weer op een rijtje te zetten op Trikipedia. Doen we graag overigens hoor.

Weersomstandigheden waar menig triathlonorganisatie hartje zomer de vingers bij zou aflikken. Gelukkig waren er al twee driekampen, maar zaterdag ging alle aandacht toch uit naar die rennende en fietsende duatleten op het NK crossduathlon. Dat alles rondom dat merkwaardige bouwsel uit 1804, de Franse tijd waarin de soldaten van Napoleon zich op de Utrechtse Heuvelrug verveelden en derhalve maar een pyramide gingen bouwen. Niet wetende dat 214 jaar later Daan Schouten en Linda van Vliet aan de voet ervan gekroond zouden worden als nationaal kampioenen.

Siberisch warm

 

De dag begon meteen zonnig en vroeg met de Morrenbouw duathlon als voorprogramma. Chris van Vliet uit Overveen won in navolging van de crossduathlon Alphen aan de Rijn in maart (moeten we nog vermelden trouwens in het rijtje ‘vergeten uitslagen’) nu het voorprogramma van het NK. Hij overklaste de tegenstanders bij het fietsen. Zijn Siberische vriendin Alyona was er blij mee. Niek Visser zorgde voor een Triathlon Soest-succes met een tweede plaats. Na Peter Kuin werd tri-pionier Marcel Molendijk vierde. Beste vrouw was Debbie Ammerlaan, die na het lopen Anna van der Rhee passeerde.

 

 

Om kwart voor elf barstte het NK los. Drie rondes over landgoed Den Treek-Henschoten. Rul zand rondom de pyramide, bospaadjes en soms zwiepende takken: je moet tegen een stootje kunnen in deze discipline. Al van meet af aan knepen Nick van Tol en Joep Staps er tussenuit. De Hilversummer is vooral als atleet bekend. Twee vierde plaatsen had ie tot dusverre in crossduathlons. Joep voelde zich goed en ging op jacht naar een titel. Al vrij snel ontstonden de verschillen. Achter dit duo volgden Juul van de Kruijs en Daan Schouten. De masters kwamen wat rustiger uit de startblokken. Arie de Jong wisselde als vijfde. Alles gewonnen deze winter en dus topfavoriet. Maar wellicht was 21 april 2018 het kantelmoment en staat de nieuwe generatie inderdaad klaar. We schreven het in een eerste bericht al, we lazen het bij de zege van Rob Barel in Triathloon. Het is nu eenmaal een gegeven dat masters lang mee kunnen in duursport. Maar er komt een dag…. Die was er zaterdag voor in elk geval Daan Schouten. Zelfs een aflopende ketting in de eerste fietsronde weerhield de jonge Almeloër er niet van de kop over te nemen en snoeihard door te trekken. ,,Ik was vijftien seconden kwijt met die ketting, dus dat viel mee.’’

Daans verhaal

Het bracht de 23-jarige Tukker met een comfortabele voorsprong bij het laatste onderdeel en daar gaf hij niet meer toe op de rest. Het kwam tot een emotionele finish van de nieuwe kampioen, vorig jaar op de weg in Spijkenisse nog vierde. Verklaarbare emoties, Daans vader is immers eerder dit jaar overleden. ,,Mijn vader leed aan een spierziekte in combinatie met hartfalen. Hij heeft dat bijna 15 jaar kunnen volhouden. De laatste twee jaren waren erg lastig. In mei 2016 kregen we te horen dat hij nog vier weken te leven had. Hij heeft het nog twee jaar kunnen uitstellen.’’ In de laatste loopronde speelde de roerige periode wel door Daans hoofd. ,,Met alles wat we hebben doorgemaakt. Ik denk dat dat wel voor de ontlading zorgde toen ik dat oranje finishlint zag.’’ Vanaf nu is Daan wielrenner af en duatleet. Met Alsdorf, Vejle en Almere in de planning begint hij meteen een straf programma.

 

 

De volgende high five, die Napoleon Harry aan de finish mocht uitdelen ging naar Joep, die Nick van zich af wist te houden. De laatste moet het mountainbiken nog ietwat onder de knie krijgen. De jonkies regeren met Juul op vier en dan toch Arie als vijfde en eerste master. De Fries juichte de machtsovername van de twintigers alleen maar toe. ,,Natuurlijk kwam ik voor de overall-zege, maar stel je voor dat wij maar blijven winnen. Niet goed voor de doorstroming hè.’’ Dat er vervolgens met Marco Glastra, Raimond van der Boom en Rob Barel toch nog drie veteranen in de top tien bleven, paste in het plaatje. Knappe klus overigens van triatleet Koen de Leeuw, in nota bene zijn allereerste run-bike-run.

 

Linda voor derde keer

 

 

Voor de top drie was het de eerste keer dat ze op een senioren NK in de medailles vielen. Bij de vrouwen greep Linda van Viet haar derde titel. De 38-jarige Nijmeegse beheerst deze combinatie als geen ander. Bonnie van Wilgenbrug, tot vorig jaar nog in Engeland wonend en sportend, brak de wedstrijd open bij het lopen. Anne Zijderveld en Danne Boterenbrood volgden daarachter. Linda kwam wat traag op gang maar lag in de juiste positie bij het vertrek vanaf het Pyramideterrein voor de drie ATB rondes. De 38-jarige Nijmeegse (daar dus nog geen jongere overname) vreesde vooraf beachrace-specialiste Alieke Hoogenboom, maar die kwam niet in haar ritme. De voorsprong voor de ‘testcoördinator aangepast sporten’ was na de 22 kilometer ATB meer dan voldoende. Alieke fladderde naar de tweede plaats en Danne vond het ‘meer dan pittig’, resulterend in een derde plaats. Femke van Kessel moest vrij veel toegeven bij het lopen, maar is net als Daan wielrenner. Dat hielp haar een stuk dichterbij de top drie. De Delftse debuteerde op een vierde plaats met een minuut later Bonnie van Wilgenburg, voor wie het misschien pittiger en vooral langer had mogen zijn.

 

Masters-kampioenen, Robs dertigste

 

Veel kampioenen natuurlijk. We nemen ze even door. Raimond van der Boom was de M40-champ, Arie de Jong dus M45 en Robert Mijwaart M50. Peter van Ravenswaaij is het debâcle van Hawaii te boven. De Groninger won de M55-categorie. Rob Barel behaalde zijn 18e master-titel en zijn dertigste (!) nationale titel in totaal. En toch was het pas zijn eerste in de crossduathlon, maar aan de vorige zeven NK’s op deze discipline deed ie dan ook niet mee. De volgend kampioen was M65-er Gerard van Wissen en die was – net als Arie – al aan zijn vijfde landstitel crossduathlon toe. M70 had aanvankelijk drie deelnemers, twee trokken zich terug, maar de vitale Martin van Gemert was een terechte kampioen.
De enige met twee NTB-medailles zaterdag was Alieke Hoogenboom. Zilver overall, goud bij de D40. Petra Sloots, die zo’n beetje aan alle duathlons en zwemlopen dit jaar meedeed, werd Nederlands kampioene D45. Ze klopte Ingrid van Lubek voor wie ze, gezien haar carrière, veel ontzag had. Cora Mulder en Joekie de Hoog waren de kampioenen van D55 en D60. Joekie trouwens ook al voor de vierde keer.

 

Dubbelslag voor Elst bij de jeugd

 

De jeugd mocht in de middaguren – toen het dik 25 graden was – los. Liefst zestig duatleetjes in de leeftijd tussen 12 en 19 jaar, voor crossduathlon-begrippen een absoluut record. Ondanks de kortere afstanden ook hier grote verschillen. Mooie finish bij de jongens waar Jelle van Lanen zijn jongere broer Niels opwacht en hem in de armen kan sluiten als kersverse nationaal kampioen. Het TriCan-succes werd gecompleteerd door Kai van den Brink, nota bene net als Niels woonachtig in Elst. Luna de Bruin, dochter van paratriathlon-coach Bas, won bij de meisjes. Tien minuten later stoven de junioren het bos in. Daar kwamen uiteindelijk Victor Goené en Quinty Schoens als sterke winnaars naar voren. Victor is wederom afkomstig uit de Barel-succesformule. Veenendaal heeft er weer een topsporter bij. En ook het brons ging naar VZC met Alex Kling, al is Victor inmiddels ingelijfd door TriMates. Korte discussie was er over Joost Somsen, die tussen het tweetal in finishte en volgens Alex een stukje had afgesneden. Na rijp beraad bleef alles bij het oude. Quinty was nog door het dolle heen over de prestatie van vriend Marco van der Stel in Melilla. ,,Zelf liep het daar niet lekker. Ik had een infectie aan de luchtwegen gehad en dat merkte ik meteen in die race. Maar de mannenrace met Marco maakte alles goed. Als ik er aan terugdenk, krijg ik het weer warm. Super!’’

 

 

Triathlon Soest, de club van Jan Stehouwer mag tevreden terugkijken op dit NK, bij de zevende editie de kroon op het werk. De trailrun met onder meer Machiel Ittmann en Mark Lodewijks in de top tien sloot een lange, warme, mooie sportdag af. De prijsuitreiking kreeg extra cachet met Jetze Plat, die bloemen en medailles uitreikte. ,,Ik handbike wel eens in de bossen, maar als wheeler kom ik hier niet ver’’, grapte de Olympisch kampioen. Eén paratriatleet waagde zich er wel aan: Reitze Bok, bladerunner in the sand.

Helden van de dag: Trican 3

 

 

Zo’n NK vraagt veel ruimte in een WTJ. Morgen komen we terug op de winst van EDO Sports en Fusion Team in de Teamtriathlon van Arnhem. Overigens, uitslagen zeggen niet alles. Want wat te denken van de helden van TriCan 3. Laatste geworden in Gelderland, maar mét reden. Onderweg stopten twee mannen uit kwartet, omdat er iemand langs de kant onwel geworden was. De vier wachtten tot de ambulance aan kwam en vervolgden toen hun race. Daarom noemen we hun namen nu al: Paul Zirkzee, Menno van Baardewijk, Lukas Vermeulen en Tom Jansen. Hulde mannen van TriCan3, een voorbeeld voor iedereen!

Gelukkig hadden we van Yvonne van Vlerken vandaag al een persoonlijk verslag. Daarom komen we op haar eerste seizoenswinst en revanche op Rome morgen terug. Challenge Mogan Gran Canaria is in elk geval in the pocket voor The Flying Blonde Girl. O ja, en de vierde van Marcel Gierman. Ook die leest u dan terug.