Noorwegen boven en Flora rules op Bermuda; Hulst, Texas, Volcano en Marbella – WTJ 782

ZONDAG – Bij het langlaufen of schansspringen kijken ze er niet van op, maar als drie Noren de toon aangeven in een World Triathlon Series wedstrijd dan is dat héél bijzonder. Het gebeurde zaterdag in Hamilton, Bermuda. Dat Kristian Blummenfelt al enkele jaren lekker meedraait op het hoogste niveau, is geen verrassing. Maar het was niet Kristian, die uithaalde op het eiland in de Atlantische Oceaan, maar zijn pas 21-jarige landgenoot Casper Stornes. Wat er in de finale van deze nieuwe WTS gebeurde, was ongelofelijk. Stornes was vooruit met nog een Scandinanviër Andreas Schilling. Dat vervolgens uit de tweede groep twee andere Noren (naast Blummenfelt ook Gustav Iden) de mouwen opstropen en vol in de achtervolging gaan, resulterend in een unieke clean sweep voor Noorwegen. De Noorse televisie besloot spontaan de race rechtstreeks uit te zenden. Of ze hadden het voorzien. Mario Mola liep zich het vuur uit de sloffen, maar de blauwe brigade bleef buiten schot. De vierde plaats voor de Spanjaard brengt hem wel aan de leiding in de strijd om de wereldtitel. Maar het gesprek van de dag was natuurlijk: 1.Noorwegen (Stornes); 2.Noorwegen (Blummenfelt) en 3.Noorwegen (Iden). Noren. Het zijn niet langer die dingen, waar je hard op kunt schaatsen.

Kurketrekker heuvel

 

In dat Noorse geweld kon dus niemand mee. Geen Spanjaarden, geen Zuidafrikanen (Richard Murray viel uit), geen Britten, geen Ozzies. Een nieuwe triathlonnatie is opgestaan. En dat in een land waar vooral Xtreme triathlons gehouden worden en het seizoen nog geen twee maanden kan duren. Daar heeft dus ook onze Marco van der Stel rekening mee te houden. Na zijn triomf in Melilla kreeg het zelfvertrouwen een flinke boost. Marco sleurde er op de fiets hard aan, maar de Corkscrew Hill was een heftige klim en dat dan tien keer. De krachtmensen kwamen het best uit de bus, Marco werd net als in Abu Dhabi dertigste. Niet slecht, ook niet heel goed.

Gratulerer and magnificent Duffy

 

Clean sweep bij de mannen. De vrouwen maakten dat al eerder mee. Prijsvraagje, waar en met welke atleten kwam dat in een WTS-race bij de vrouwen voor? Sinds Flora Duffy zich echter op het internationale podium begeeft, is de kans op zo’n clean sweep een stuk kleiner geworden. Nauwelijks bekomen van de Norwegian Attack raakten duizenden Bermudanen in de ban van hun grote heldin. En Flora wist wat ze haar landgenoten moest laten zien. Ze had geen tijd te verliezen. Een zeer speciale kop-staart overwinning. Meteen als eerste uit het 22,2 graden warme zeewater met toen Maya Kingma nog als derde in de buurt. Hoewel zich achter Duffy een sterk negental formeerde, groeide haar voorsprong per ronde.

 

 

Wel Maya in de achtervolging, die volop kopwerk deed, helaas geen Rachel Klamer. De verschillen werden groter en groter in een koers, die gedomineerd werd door de thuisfavoriete. Flora poetste haar val in Abu Dhabi weg en zag de lange solo bekroond met een haast ouderwetse overwinning. Want wat nou stayeren? Hup ten aanval. Het kan nog steeds.
Het publiek werd helemaal dol toen de 30-jarige grootste sportvrouw uit de geschiedenis van het land over de finish kwam. De fotofinish sprint om de tweede plaats viel uit in het voordeel van de Britse Vicky Holland. Katie Zaferes greep het brons. Maya liep voor wat ze waard was, het resulteerde in een meer dan verdienstelijke zestiende plaats. Vergelijkbaar met Leeds vorig jaar dus.

 

En Rachel? Het gebeurt haar zelden, maar dit keer moest ze bij het zwemmen de groep laten gaan. Omdat Duffy de koers snoeihard maakte was het vervolgens voor de tweede groep ook hard werken om niet te veel tijd te verliezen. Helaas liep de marge op tot bijna vier minuten, waarna kansen op een nieuwe topklassering verkeken waren. Rachel passeerde na 7,5 kilometer Maya en kwam kort op een tiende plaats te lopen. Aan het slot verloor ze toch nog twee plaatsen. Na de winst in Abu nu twaalfde op Bermuda. In de tussenstand neemt de als vierde gefinishte Kirsten Kasper de leiding over van Rachel, die nog wel tweede staat. Maya stijgt acht plaatsen naar een 24e plek. En Marco staat vooralsnog 37e. Een memorabele race kwam ten einde.

Tessa brutaal tussen de pro’s in

 

foto James Mitchell

 

Zoals Flora op Bermuda, zo mocht ook Tessa Kortekaas excelleren op haar thuiseiland. Lanzarote in dit geval. De populaire Volcano triathlon is een wedstrijd met aanzien. Tessa deed haar verhaal al op Trikipedia gisteren. De aanloop naar de Ironman waarin ze het nu wél gaat maken, is in elk geval perfect. Als dertiende uit het water komen en als tweede finishen op een kwart; dan moet je van goede huize komen. Alleen de Britse Alice Hector bleef haar voor, maar de Zwitserse prof Celine Schaerer kon de vlugge benen van Tessa niet volgen, hetgeen veel zegt over de klasse van de Nederlands/Lanzarotese (of hoe zeg je dat?), die geen full-time boterham uit triathlon haalt. Hector won trouwens voor de derde keer op rij. De Spanjaard Emilio Aguyo Munoz won de mannenwedstrijd. Beste Nederlander was Alex de Boer, amper terug van Ironman Zuid-Afrika. Mister Dare2Tri werd 221e.

 

Ruben breekt Belgische ban

 

foto Chris Hofkens

In het Zeeuwse Hulst was de vijfde en voorlaatste wedstrijd in het Frijters Zwemloopcircuit. Nu eens geen Belgische zege bij de mannen, want Zeeuws-Vlaming Ruben Martens stak daar een stokje voor. Precies een minuut voorsprong had de Koewachter op snelste zwemmer Arno Lambrecht. Tom Erpelinck finishte derde. Lotte de Vet trok de stand weer recht met een krappe overwinning op Lynn Lossie. Petra Sloots, zo’n beetje alle NTB-races dit jaar al meegedaan, klokte de derde tijd. Op de korte afstand waren het Chris Steenbakker en Eva Cornelisse, die al weer haar vierde seizoenszege boekte. Op de kortere afstand wederom een succes voor Elst met Rens van Beek, inmiddels ook zijn derde winst in 2018 en voor de Vlaamse Hasse Fleerackers. De mini’s tenslotte met als triomfators Thibo van Loon en Kato van Cleuvenbergen, beiden België.

 

Jammer van die drie kilometer

 

 

De Ironman in The Woodlands van Texas was ultrasnel, maar achteraf bleek het fietsen te zijn ingekort. Drie kilometer minder om redenen van verkeersveiligheid. Dat scheelt natuurlijk wel iets, al waren er ook dan sub 8 uur tijden uitgerold. Matt Hanson won opnieuw, en dat in 7.39.25 uur. Na Jan Frodeno’s 7.35.39 zou het de tweede besttijd ooit op een hele zijn. Op slechts 32 seconden volgde de verrassend sterke Rus Ivan Tutukin en daar weer achter was het de Brit Will Clarke. Vele nationale records hadden kunnen sneuvelen. Oud-Hawaii-winnaar Frederik van Lierde mocht ook voor het eerst het genoegen smaken onder de 8 uur te duiken. En toch werd hij daarmee ‘slechts’ negende. Net als zijn landgenote Tine Deckers bij de vrouwen trouwens. Ook daar topsnelheid, want Melissa Hauschildt was al na 8.31.04 klaar. Ze was oppermachtig met de Amerikaasen Jodie Robertson en Lesley Smith twaalf minuten later in die volgorde. Zoals gebruikelijk bij een hele het rijtje Nederlanders, waarvan Ewoud Hulsewe de beste was, al kon hij zijn prestatie nu niet verzilveren met een ticket Hawaii.
142.Ewoud Hulsewe 9.15.37
1529.Henk Kool 15.11.43
V:
257.Cathelijne Huis in ’t Veld 12.49.26
443.Diana van Brandewijk 14.45.28

 

Fotofinish in Marbella

 

 

Even leek het ook op Amerikaanse zondag in de 70.3 Ironman van Marbella met Chris Leifferman, die de Brit David McNamee met neuslengte verschil klopte. Maar toen de fotofinish nader werd bekeken, moest speaker Paul Kaye de uitslag terugdraaien en was het McNamee die mocht juichen. Andreas Dreitz, lang aan de leiding, werd derde. Duits succes bij de vrouwen met Laura Philipp. Zes minuten later volgde de Italiaanse Marta Bernardi als tweede en weer twee minuten verder Daniela Sammler uit Zwitserland als derde. Van de tien profs sloot Rahel Bellinga de rij. Nog meer Nederlandse ereplaatsen.

 

Julia de Leeuw wordt derde bij de F25, waar Lily Overgoor als tiende binnenkomt. Ricardo Scholten is het ook niet verleerd: derde M25. Karla Schipper is zesde F35, Annemiek Schleurholts vijfde F45 en Jeroen Steen negende M40. De meest succesvolle leeftijdsgroep zijn de mannen 55. Met Manolo Dequero Vazquez als winnaar (ook vreugde bij de Spanjaarden daarmee), Ernst Woerlee vierde en Louis Helsloot als zevende waren we bij de golden oldies goed op dreef. Dat werd nog eens bevestigd door kersverse 60-plusser Aart van Wijk, die de winst greep in Marbella. Het zou de Sliedrechter ook een derde plaats opgeleverd hebben bij de M55 trouwens.

Morgen meer over de andere wedstrijden, waaronder Powerman Alsdorf. Gewonnen door de Duitsers Patrick Reger en Kristina Ziemons en met de Nederlanders als volgt: 9.Thomas Bruins; 12.Daan Schouten; 13.Alexander Picard en 19.Niels-Peter Foppen.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.