Alles over het Brabants feestje Gastel en een eerste vleug Frysman WTJ 834
ZONDAG – Het was me het weekendje weer wel. Zozeer dat nu ook WTJ het niet meer kon bijbenen. Gelukkig heeft een week zeven dagen en als er eentje extra uit moet, doen we dat ook. De stagnatie zat ‘m deels in de ‘eigen triathlon’ van Oud Gastel. Toen het zaterdagmiddag allemaal weer achter de rug was en er voor 150 man de barbecues waren aangestoken, ben je als organisatie deels blij dat het allemaal weer achter de rug is en toch kijk je ook weer reikhalzend uit naar de volgende. Het is op veel plaatsen in Nederland leuk bij tri- en duathlons, maar nergens zo leuk als temidden van je vrienden. Met alleen maar bekenden langs de kant, met ruim 200 vrijwilligers waar je op kunt bouwen, met tachtig procent bekende deelnemers, met een bestuur waar je ’s avonds laat nog eens een traantje mee wegpinkt. Met alle respect voor alle races: daar kan niks tegenop.
De wedstrijd toch maar. Dat een 1/3e afstand populair is getuige de ruim 300 triatleten, die voor deze afstand kozen. Voor een OD reist lang niet iedereen het hele land door, maar de enige 1/3e in Nederland willen toch veel driekampers van hun bucketlist halen. En vaak blijven ze terug keren. Zoals viervoudig winnaar Sven Strijk. Opnieuw was Sven topfavoriet, maar had hij wel die zware inspanning van 70.3 Luxemburg verwerkt? Na de koude jeugdtriathlons op vrijdag, was het zaterdagmorgen verrassend mooi weer. De zon brak door op de Vliet en ook voor Sven, Omar Brons en Jetze Plat. Als drietal kwamen ze aan de kant. Op de fiets nam Sven snel een flinke voorsprong, Omar volgde en Svens broer Erik-Simon reed naar een derde plek toe. Intussen bleven zowel Jetze als Geert Schipper al handbikend in de top tien rondrijden. Met comfortabele voorsprong begon Sven aan de 14 kilometer lopen. Dat Jetze en Geert in de wheelchair hem nog voorbijschoten, deerde hem niet. Het was Omar, die hij achter zich moest houden.
De verbazing en meteen ook de euforie was groot bij het talrijke Gastelse publiek toen beide paratriatleten als eersten de Brabantse vlag bij de finish bereikten. Insiders wisten wel dat de mannen hard gaan, maar het bleef de vraag in hoeverre ze de niet malse concurrentie van ‘valide’ sporters voor konden blijven. Wel dus.
Sven hield Omar van zich af, maar beiden waren meer dan tevreden. Omar kon er z’n tegenvallende Luxemburgse race immers mee weg poetsen en Sven voelde de benen weliswaar, maar maakte het lustrum toch mooi vol. Broer Erik-Simon had zich voorgenomen zijn jongere broer stevig partij te bieden. Helaas waren de benen van de streekfavoriet niet optimaal, ES moest zich zelfs nog reppen om snelste lopers Dirk Wijnalda en Laurent Nobels voor te blijven. Dirks debuut in Gastel was meteen goed voor masters-goud. Nico Verkade werd dat bij de M50. Minder snelle zwemmers als Marco Muller, Michiel van Bellen en Jan van der Meijs kwamen door de incourante afstanden goed uit de verf.
Het sterke vrouwenveld kende in Pleuni Hooijman een groots winnares. De Team4Talent-atlete uit Amsterdam voelde zich thuis in de polders, die ze nog uit haar jeugd kende van bezoekjes aan een tante in Steenbergen. Het was daar dat ze de basis legde voor de zege, nadat Sione Jongstra nog wel anderhalve minuut eerder uit het water was gekomen. In de tweede fietsronde was het stuivertje wisselen vooraan. Pleuni en Sione liepen daarna in hetzelfde tempo de wedstrijd uit. Derde werd Rahel Bellinga, net als Pleuni was het er nooit van gekomen in Gastel mee te doen. Meteen goed gemaakt. Cora Vlot, die vierde werd, behoort daarentegen tot de inventaris van de Verwer & Janssentriathlon. Vrijwel onafgebroken meegedaan sinds 1988 (!) en daartussen zes keer gewonnen. Juriena de Vries, onlangs met Rob Musters verhuist van Gastel naar Breda, finishte vijfde.
In de recreatieve serie waren sterk loper Niels Kerdel en Marloes Voorhout de sterksten. Marloes was een week eerder nog actief op het WK militairen. De winst op de kwart afstand ging naar de Zeeuwse TVB-er Chris Steenbakker en naar Manon Broumels uit Roosendaal. Na vier zeges in Zeeuwse wedstrijdjes was de Belg Dieter Staelens nu ook in Oud Gastel de sterkste op de 1/8e afstand. Lynn Lossie, van origine ook Zeeuws, nu woonachtig in Woensdrecht was snelste vrouw. Ze mistte de prijsuitreiking omdat ze, zoals zoveel triatleten een dubbelprogramma deed, namelijk de trio triathlon.
De Halderbergse titels gingen naar de nog jonge Sem Lazaroms en Josiane Wink. De uitsmijter van de dag werd een prooi voor het Limited Edition Team met Ilias van Nijlen, oud-prof Werner Loos en Lennard de Rooy. Ze klopten de TVB-ploeg waarin Sander de Bart met een katertje van een vrijdagavondfeest zwom, Lieke van Zeelst hard fietste en Guido Jonkers het afmaakte.
Zondag mochten 120 van de 146 gestarte triatleten zich Frysman noemen. De na vier jaar al legendarische wedstrijd werd gewonnen door Jacob Veenstra, die alles op deze wedstrijd had staan. Hij kon gerust zijn. Na het fietsen was zijn voorsprong al gegroeid tot ruim een half uur. Bij de finish was het 36 minuten voor de in Groningen woonachtige Fries.
Jeroen Visser eindigde tweede, de Belg Klaas Verschaeve derde. Snelle zwemmers als Anton Theo Borger en Michiel Hoeben keerden ook nog in de top tien op het Friese tapijt terug. Het werd een Groningse dubbelslag want bijna twee uur na Jacob kwam Karla Schipper als beste vrouw binnen. Het verschil ten opzichte van nummer twee was kleiner dan bij de mannen. Twaalf minuten later volgde Nienke Elzinga uit Lelystad, derde werd de Bredase Patricia van Dun. Het was vanwege de kou en ook de wind een van de zwaardere edities, al leek me de eerste met storm, regen en hagel ook niet mals. Maar goed, hoe zwaar precies dat kunnen we het beste aan de 146 dapperen zelf vragen.
Was Jacob na 9.08 uur klaar en Karla na 11.02, de laatste Frysman, de Belg Kris Verhaert sloot deze bijzondere hele na 15.08 uur, zes uur na Jacob af. Beelden zeggen meer dan woorden, daarom hierbij de plaatjes. Het is zoals de organisatie al zei: Moaier wurdt in triathlon net!
