Pascal Romen op weg naar IM Maastricht(2); trainingsopvattingen
Ho hoooo daar zijn we weer ! Nog 5 weken tot Iron Man Maastricht……
De maand juni is bijna voorbij. Nog 5 schamele weken voordat het grote feest losbarst in Maastricht. Ehhhh en nog 3 weken om nog wat gas te geven.
Voor wat betreft trainen is de maand juni nou niet bepaald mijn maand geworden. Waar iedereen zijn trainingsvolume in deze maand laat pieken tot grote hoogtes heb ik 3 weken lang gesukkeld met spit. Dus van trainen is niet veel terecht gekomen. Shit happens zal ik maar zeggen. Maar eigenlijk was ik daar ook weer niet bepaald rouwig om. Geen reden om in paniek te raken. Ik vertrouw op mijn ruim aanwezige talent om in de laagste versnelling lang, heeeeel lang te kunnen doorakkeren.
Mijn trainingsopvattingen zijn wat anders dan dat de gemiddelde atleet voorgeschoteld krijgt van zijn of haar coach.
Zoals ik al in mijn vorige blog aangaf. Ik houd het graag simpel. Aan periodisering doe ik niet. Als ik lichamelijk moe ben dan neem ik gewoon een extra adv dag… Hoe simpel kan het zijn ?
Niks 6 dagen trainen per week. Ik ben geen gekke Henkie he ! Als je de 50 gepasseerd bent moet je met verstand trainen. Dus ik focus me op zogenaamde Key trainingen een keer of twee per week. Oke, behalve dan dus in de maand juni.
Ook kan het voorkomen dat een training weleens niet lekker loopt. Voor iedereen wel herkenbaar denk ik. Mijn tip: geef toe aan dat gevoel en probeer niet ten koste van alles toch die training af te maken. Laat de boel de boel. Gooi die schoenen in de hoek en ga lekker naar de Mac om je verdriet weg te eten. Moet kunnen toch ? Overigens lopen eigenlijk al mijn trainingen niet echt lekker….
Wees ook flexibel in datgene wat en wanneer je traint. Zelf heb ik daar een mooie methode voor ontwikkeld. Ik heb op mijn eethoektafel 3 verschillende trainingsschema’s voor een Iron Man liggen. Dagelijks kijk ik wat de schema’s te melden hebben. Vervolgens selecteer ik de makkelijkste training uit deze 3 schema’s. Vrij regelmatig selecteer ik dan de rustdag. Een zeer aan te bevelen energie-efficiënte trainingsmethode is mijn ervaring.
Dit gezegd hebbende moet ik wel eerlijk zeggen dat ik door mijn matige inspanningen in de maand juni toch genoodzaakt ben mijn geheime wapen in te gaan zetten. Geen conventioneel gedoe maar echt direct een greep uit mijn nucleair arsenaal. Ik zet mijn Joker in zeg maar. Ik dacht dat het niet nodig zou zijn, maar het wordt toch een beetje tricky nu. Ik wil niks aan het toeval overlaten op de wedstrijddag dus ik ga een kaarsje aansteken in de plaatselijke Baseliek . Sterker nog, voor de zekerheid 3 kaarsjes ! Soort van reservekaarsjes zeg maar. Alle hulp van boven is tenslotte hard nodig straks.
Moraal van dit verhaal ? Denk ‘out of the box’ . Laat de tunnelvisie los !
Ja, u begrijpt het. Ik ben RK opgevoed. Dat was nog normaal in het Zuiden in die periode. Ben zelfs op een blauwe maandag op mijn 10e levensjaar even misdienaar geweest. Die carrière heeft maar enkele weken standgehouden. Ik had maar één taak. Vroom voor me uit staren en wachten op een seintje van de pastoor om met een belletje te gaan rinkelen zodat hij het wierookproces kon opstarten. Aangezien ik door de wierook vervolgens altijd standaard omkiepte vond de pastoor na een paar weken dat ik een andere roeping had….De weg naar een indrukwekkende carrière in de triatlonsport lag open……..
Afgelopen week vond ik het toch nog nodig om last-minute een andere bike aan te schaffen voor de grote sm dag. Van circa 12 kilo naar 8,8 kilo. Van 7-speed tiagra naar 11-speed Ultegra, van aluminium naar volledig carbon. Men had mij altijd verteld dat de benen toch altijd het werk moeten doen. Die uitspraak hoor je wel vaker uit de mond van triatleten. Ik neem die uitspraak met een korreltje zout. Het is een loze kreet zonder inhoud.
Natuurlijk,, uiteindelijk zullen die beentjes 180 km moeten blijven ronddraaien. Maar geloof me, dat ronddraaien gaat toch echt een stuk makkelijker en soepeler als je dat uitvoert op de nieuwe bike. Als je in de sportschool gaat bankdrukken, dan gaat bankdrukken met 50 kilo toch ook net iets makkelijker als met 55 kilo. Daar hoef je geen geleerde voor te zijn. Dat die mensen dit nooit bedacht hebben die regelmatig strooien met deze kreet ?
De tweede uitspraak die ik nader onder de loep wil nemen is ‘je kunt wat je traint’. Ik heb het even op me moeten laten inwerken….
Ik moest er weer aan denken toen ik onlangs naar de Giro Italia aan het kijken was. Ik zag de lijdensweg van die fransman voorbij komen die onder begeleiding van 5 ploeggenoten ergens 25 minuten achter de kopgroep aan het ploeteren was. Weg klassement.
Ik zag die Engelsman die een hele tijd in het rose reed plots door het ijs zakken. Weg klassement.
Ik zie goed getrainde triatleten soms volledig door het ijs zakken tijdens een of andere wedstrijd. Weg goede klassering.
Het is dus blijkbaar niet altijd zo. Je kunt helemaal niet altijd wat je traint. Je kunt trainen wat je wilt maar als je de pech om op dé dag niet over de goede benen te beschikken of een maag die niet meewerkt ? Dus ik zou willen voorstellen om deze uitspraak uit te breiden met ‘je kunt wat je traint, mits…….en mits ……..’
Focus op het mentale aspect. Een zwaar onderbelichte factor in een full distance wedstrijd. Pijn gaat iedereen ondervinden op enig moment. Onverwachte tegenslagen zijn zeer realistisch op zo’n lange dag. Je moet dan wel stoïcijns door kunnen blijven gaan. Is dit te trainen ? Jazeker ! Geen dure sportpsycholoog nemen. Houd het simpel. Ga met een paar zeeuwse hardrijders van het platte Zeeland door het Limburgse Heuvelland rijden. Je laat je op iedere berg eraf rijden. Zelfs op de rechte stukken kun je het wiel niet houden. Geloof me, dat is niet goed voor je ego en daarom een uitstekende mentale training. Onmisbaar in de wetenschap dat er straks zo’n 1100 atleten langzaam uit het zicht gaan verdwijnen.
Morgen gaan we dat dunnetjes over doen, maar dit keer met een noord-limburger…
Naar mijn opvatting is het veel belangrijker om te zorgen dat je fit en uitgerust aan de start staat. En dan maar bidden dat je ook nog eens de goede benen hebt die dag. Ik verwijs hiervoor naar mijn instructies bij het ‘Baseliek’ deel inclusief de kaarsjes.
Nou, dat was het weer…..
De groeten !
