‘Marco Polo’ wint Schagen; Sprint-circuit; Berber in Jong-shopping-k WTJ 850

WOENSDAG – Het is 1654 kilometer rijden oftewel 16 uur om met de auto van Tiszaujvaros naar Schagen te komen. Marco Akershoek had het er voor over. Ook om organisator Eric van der Linden een plezier te doen. Dat hij nog iets aan snelheid inboette en het parcoursrecord niet sneuvelde is Marco vergeven. ,,Een keertje winnen is ook wel eens leuk’’, zou de voormalig Ouddorper/thans Sittard aan de finish roepen. ,,De benen waren niet optimaal na de lange reis, voor het overige liep het wel lekker.’’ Hij was als enige sneller ook dan de trio’s. De verre reis maakt hem voortaan Marco Polo.

Peter-Johan heeft Roth goed verwerkt

Anders dan in de ITU en ETU-wedstrijden kon Marco zich nu niet verschuilen in een peleton. Al bij het zwemmen was zijn voorsprong een halve minuut op mede-favoriet Tristan Olij. Alleen de Haarlemse zwemmer Mitch Kolkman kon hem enigszins volgen. Op de fiets moest Marco, die dit jaar de Teamcompetities links laat liggen, het alleen doen. Joris de Boer was – traditiegetrouw in de Noord-Hollandse wedstrijdjes – de sterkste fietser, maar het was master Peter-Johan Dillo die de Challenge Roth uitstekend verwerkt had en als tweede aan het lopen begon. Dat duurde niet lang. Terwijl Marco rustig de 5 kilometer winnend kon afsluiten, werd Pee-Jee nog voorbij gestoken door de snelste loper Tim Jacobs. Toen die ook Tristan Olij nog voorbij stak was het podium duidelijk: Marco, Tim en Tristan. Als Tim hard gaat kan tweelingbroer Daan niet achter blijven. Hij finishte vierde juist voor Peter-Johan, die nog wel Matthijs Künzel van zich af kon houden. Joris zakte terug naar de achtste plaats.

Circuitzeges voor Tristan en Talisa

  

Tristan Olij kon de eindzege in het Van der Voort Triathlon Sprint Circuit niet meer ontgaan. Sponsor Willem is trouwens tevens speaker in deze evenementen, doet ie goed. Ook Talisa van der Fluit greep zowel de dag- als eindzege in dat nieuwe klassement van vier doordeweekse wedstrijden, waar Noord-Holland zo bekend om is. De partner van Joris de Boer kreeg trouwens nog wel concurrentie uit onverwachtse hoek want Annemarie Rustenburg had ook ingeschreven en naderde Talisa bij het fietsen tot op een paar seconden. Het zwemonderdeel was als vanouds voor de jonkies: Brenda Zwarthoed en Kim Groeneveld kwamen tussen de mannen als vijfde en zesde aan de kant. Talisa maakte het lopend af, Annemarie hield de tweede plaats vast en het brons ging naar Renee Woutering, beste Schagense. Dat was Peter-Johan bij de mannen. Kim en Brenda volgden op de plaatsen vier en vijf. Audrey Breur werd zesde en snelste master.Bij de trio’s won het team Sportgoed met Ivo Hofman, Nick Slijkerman en Ronald Marees.
Zoals gezegd, het nieuwe Van der Voort-circuit ging naar Tristan Olij, die de races in Heerhugowaard en Langedijk won en tweede en derde werd in de andere sprintjes. Talisa van der Fluit greep de winst in Heerhugowaard, Nieuwe Niedorp én Schagen. Terechte eindwinnaars dus.

WK sprint RBR niet vergeten

Over de agegroupers op het WK sprint RBR in Odense hebben we niet veel melding gemaakt. Die wedstrijden waren zondag, maar er deden maar twee Nederlanders aan mee. Omdat ook zij de Oranje-eer hoog hielden, hier hun uitslagen: Alwin de Vries werd 32e M45, Miriam Limpens 17e F55. Soms is meedoen belangrijker dan winnen.

Martijn negende in Zweden

Scandinavië benut zijn korte zomers optimaal met triathlons. In het Zweedse Jönköping was de 70.3 Ironman zondag. Uitslagen worden snel vergeten, want iedereen repte in het stadje van een verrassende winnaar, maar de Duitser Florian Angert is toch echt eerder dit jaar al derde geworden op The Championship in Samorin. De Belgische favoriet Pieter Heemeryck boog nipt voor Florian. De derde plaats in Jönköping ging naar de Australiër Max Neumann. Martijn Dekker was vanuit Finland naar Zweden gereisd. Als zevende kwam de ITZU-atleet uit het water, een goed doordacht fietsonderdeel gaven Martijn prima benen voor de halve marathon. Bij de eindafrekening vond de Stein-winnaar zichzelf terug op de negende plaats op acht minuten van de winnaar en als een na laatste onder de vier uur. Kelvin van der Doe was weer eens ‘on Tour’: hij werd 39e en vierde bij de M30, een WK-ticket Zuid-Afrika waardig. Ook Edwin van Geldrop en Erik Deenen doken nog onder de vijf uur en daarmee de top 200 in. Voormalig sterk junior Paul Terstegge verblijft in Zweden en deed voor de derde keer mee in Jönköping. Hij finishte als 324 in 5.09, anderhalf uur na de winnaar. Liefst 31 Nederlanders deden mee.

Het verhaal van Berber, derde in Jönköping

Thuisfavoriete Lisa Norden klopte de Britse Kimberley Morrison, die twee derde plaatsen inwisselde voor een tweede. Lisa kunt u kennen van die spectaculaire fotofinish eindsprint op de Spelen, waar ze met een borstlengte verschil de Olympische titel aan Nicola Spirig moet laten. Lisa deed al vaker halves, maar is internationaal niet meer zo heel actief. Kerry Morris greep de derde plaats. Prachtige prestatie leverde Friezen Berber Bergsma door 27e totaal en derde F25 te worden. Haar relaas staat hieronder. Yolanda Witteveen kwam overigens als 112e vrouw binnen, goed voor de vierde plaats F50.

Het was warm in Zweden, in Jönköping om precies te zijn. Wat je overigens uitspreekt als Jong-shopping-k, zoals ik vaak verbeterd werd. Met 21 graden om acht uur ’s ochtends beloofde het een zweterige dag te worden. Mij bevalt de relaxte planning van de Zweden wel, ondanks die 20 uur licht per dag. Een kanon schiet de eerste agegroupers de Monksjön in. Samen met twee andere vrouwen met enorme armen dook ik het 19 graden warme water in. We haalden man na man in. Het keerpunt lag op het midden van het meer, toen het wat rustiger werd. Ik kwam als derde uit het water, ik moest wel fysiotherapeute en ex-zwemster Aukje Jenster voor laten gaan. Over een heel lang tapijt door het centrum naar de wissel. Daarna begon het mooiste, meest vlakke parcours ooit gezien. Behalve dan 1 behoorlijke heuvel. Bergop ben ik niet de sterkste, dus ik besloot me niet op te blazen. Na de klim een bochtige afdaling en voorts over de highway to heasven. Het grote voorblad was meer dan welkom. De kilometers asfalt vlogen voorbij en we trokken langs prachtige Zweedse meren. A race with a view.

Bovenal lag ik kop in de agegroup. Wind mee, vleugels van opwinding in de eerste 4 kilometer. Maar het zou mijn moeilijkste halve marathon worden. Het pad was onverhard en het loopparcours raakte voller en voller. Na acht kilometer kwam de Letse Inga me voorbij en de Zwitserse. Mijn tank raakte leeg, ik moest doorlopen voor mijn eerst podiumspot ooit op een IM 70.3. Nummer vier naderde, maar precies toen ging ik weer goed door. De finishlijn kwam als geroepen. Leeg, moegestreden maar – na enkele vierde plaatsen – eindelijk een 3e plek F25. Nothing worth haivng comes easy.

Het leverde nog een slot op ook voor het WK Nice 2019. Twee vliegen in één klap. Wat een dag! Mijn seizoen begon al in november, dus nu eindelijk weken lekker nagenieten.

Ook nog uit het weekend: de mixed teamrelay in Banyoles, daags na de kwalificatiewedstrijd voor de Youth Olympic Games. Het Nederlandse kwartet bestaande uit Barbara de Koning (blij, want na Buenes Aires), Jesse Cuijpers, Dirkje Lebouille en Simon den Braber eindigde 13e van de 21 teams.

Intussen in België

Twee Belgische wedstrijden waren er afgelopen weekeinde. De Bir-athlon in het Vlaamse Brecht. Ondanks de naam kwamen dorstlustige Nederlanders weing in de verleiding er te starten. Sander Heemeryck en Silke Baumer wonnen. Alex Verhaeven uit Achtmaal was op de 74e plaats beste Nederlander, bij de vrouwen klasseerde Carla van Aert zich als twaalfde.

Ook in Oudenaarde was het een Belgische aangelegenheid met wederom Squadra-man Neal van Vaerenbergh als winnaar. Bij de vrouwen werd Sofie Goos verrast door de plotse komst van Alexandra Tondeur, die kort voor het WK in Denemarken nog even de race meepikte en won. Het BK crosstriathlon was er ook: Yeray Luxem en Ine Couckuyt hadden geen WK-ambities en grepen de Belgische titels. België komt weer tot rust al waren het – zagen we met eigen ogen in Antwerpen – vooral Nederlandse fans die de voetbalfeestjes bouwden.

Vanavond nog een WTJ, want er is nog veel meer te vertellen over de wereld die tri/duathlon heet.