Vakantie, niet voor Nicola Spirig: zesvoudig Europees kampioene ; spinoff Rotterdam WTJ 872
DONDERDAG – Ik kom in deze rubriek nogal eens terug op vroeger tijden, u moet ons dat maar niet euvel duiden. Als je al een tijdje in het tri-wereldje meedraait, word je vanzelf nostalgisch. Niet dat het in die beginjaren allemaal leuker en beter was hoor, het is gewoon een referentiepunt.
Zo was het ‘vroeger’ zo dat het Nederlands seizoen na Holten begin juli voor een paar weken klaar was, de draad werd dan weer opgepikt zo half augustus met feitelijk de Holland Triathlon Almere als openingswedstrijd van de tweede seizoenshelft. Tegenwoordig kun je geen week meer verslappen, laat staan vakantie houden. En toch doen we dat een beetje. Het thuisfront vraagt erom en het accuutje moet worden opgeladen. Intussen gaan de wedstrijden in sneltreinvaart gewoon door.
Fenomenale Nicola Spirig: 6 keer EK!
Zoals het EK in Glasgow, samen met Berlijn deze weken EK-stad. Een soort European Games met in Glasgow zwemmen, turnen, golf, triathlon, roeien en wielrennen en in Berlijk het EK atletiek. Topsport van de bovenste plank en het is goed om daar als relatief kleinere sport bij aan te sluiten. Met Nicola Spirig als winnares maakt triathlon meteen mooie sier. Zij is een naam zowel binnen als buiten de triathlon en daarmee een perfecte binnenkomer op het EK. Wat draait ze al lang mee, deze Zwitserse. Ze was er al bij op het EK junioren 1998 in Velden, daar waar Wieke Hoogzaad en Ingrid van Lubek goud en zilver haalden bij de elites. Nu, twintig jaar later, staat ze nog steeds aan de top. Ze is zesvoudig Europees kampioene, waaronder de editie 2009 in Holten.
Maar ook Olympisch kampioene in Londen na een magische sprint met Lisa Nordén, die trouwens ook nog steeds actief is. Nicola – getrouwd met voormalig Europees kampioen Reto Hug – deed aan vier Olympische Spelen mee, haalde toch weer zilver op de Spelen van Rio en het zou ons niet verbazen als ze in Tokyo opnieuw voor de medailles gaat. Met haar 36 jaren is ze een van de oudsten in het eliteveld op sprint en Olympische afstanden. Maar evengoed doet Nicola ook af en toe wat halves of, zoals vorige week, de duathlon van Sankt Moritz. Uiteraard won ze die ook. En tussen alle bedrijven door werd ze ook nog twee keer moeder.
Debutantes Jony en Marije
Een fenomeen, die donderdag in Glasgow de snelste zwemmers van de dag Jessica Learmonth en Cassandre Beaugrand in die volgorde het nakijken gaf. Met Spirig eenmaal op de fiets is er geen houden meer aan. Bij het lopen waren Laura Lindemann en Claire Michel uiteindelijk het snelst, maar verder dan een vierde en vijfde plaats kwamen de Duitse en Belgische niet meer. In al dat geweld hielden onze Nederlandse debutantes zich zo goed mogelijk staande. In de wetenschap dat podiumplaatsen er nu nog niet in zitten, klasseerden Jony Heerink en Marije Dankelman zich uiteindelijk als 30e en 32e. Er zit nog tien, respectievelijk twaalf minuten tussen de Europese titel van Nicola en onze Nederlandse vertegenwoordigers.
Kijk je naar onderen dan doen twaalf atletes het minder dan Marije. Een enkeling werd gedubbeld, zo niet de twee Oranjes. Volgend jaar voor eigen publiek in Weert gaat ook dit tweetal vlammen en dan weten ze zich versterkt met hopelijk Rachel Klamer, Maya Kingma en Kirsten Nuyes. Om er een paar te noemen. Vrijdag zijn de mannen aan de beurt. Minpuntje aan dit EK blijft toch het feit dat niet alle Europese top-triatleten bijeen zijn. Natuurlijk, het programma met alle World Triathlon Series is loodzwaar, maar afgezet tegen de andere disciplines had triathlon hier ook in de allersterkste Europese bezetting bijeen moeten zijn. Nou ja, laat het dan volgend jaar in Weert maar gebeuren.
Impact van WK Rotterdam 2017
Tot slot. We lazen het vorig jaar ook al na de Ironman Maastricht. De economische impact van zulke evenementen is enorm. Dat blijkt nu ook uit onderzoek naar de impact van het WK triathlon in Rotterdam, zoals is uitgevoerd door Onderzoeksbureau Meerwaarde, Kiroc Company en de Haagse Hogeschool. De ITU Grand Final bracht Rotterdam als geheel 6,1 miljoen euro extra in het laatje. Het WK van 14 tot en met 17 september 2017 trok 13.500 bezoekers en 4600 deelnemers naar de Maasstad. Tachtig procent daarvan kwam uit het buitenland. Zij zorgen voor 14.200 hotelovernachtingen, waarvan gemiddeld 4 nachten per persoon. De Hollandse zuinigheid blijkt wellicht ook uit de gemiddelde uitgaven. Nederlanders besteedden 22,20 euro per persoon, buitenlanders 67,24 euro per persoon. De deelnemers gaven 150 euro per persoon uit. De bezoekers gaven een tevredenheidscijfer over het evenement van 7,6 en de bezoekers bleken hoog opgeleid: 47 procent hbo en 18 procent master opleidingen.
Hopelijk zien we binnenkort ook weer zulke mooie effecten over de Ironman Maastricht 2018, waar vorig jaar het getal 4,2 miljoen extra bestedingen uitrolde. Hoopvolle cijfers, die de organisatie zeker zullen stimuleren om op de ingeslagen weg voort te gaan. Ook al was er dan voor het eerst geen pro-race bij de mannen. Met 1209 finishers zit de Nederlandse Ironman weer in de lift. Het gerucht gaat wel dat de wedstrijd volgend jaar iets later gehouden gaat worden. Voorlopig staat hij op de Ironman-kalender met als datum TBD (To Be Decided). De Nederlandse kalender 2019 wordt sowieso een zeer interessante met immers ook nieuwkomers als het Long Course Weekend, de 70.3 Ironman Hoorn en het EK Weert. Weer geen tijd om in de vakantiemodus te raken…
