Quinty Schoens – sport is mooi maar kan ook genadeloos hard zijn
Quinty Schoens baalde na de mixed relay tijdens het EK in Glasgow. Wij spraken met haar over de race.
Europese kampioenschappen mixed team relay in het Schotse Glasgow, zou gezien mij junioren status een mooie uitdaging moeten zijn bij de grote dames en de sterke mannen, zeg maar de top 100 van de elite wereld, WTS atleten, aangevuld met juist ja, Quinty Schoens.
Nu 48 uur later enigszins bekomen van de licht traumatische ervaring , kan ik het wel weer achter elkaar op papier zetten.
Ik had mezelf aangeboden om als eerste te starten, omdat het zwemmen in de laatste 4 races zo goed ging. Maar de elites zijn geen junioren en door helemaal links plaats te nemen op het startponton terwijl de eerste boei naar rechts ligt, maak ik teveel meters en kan niet anders dan achteraan aansluiten. Ik kom dan aan de staart van de groep op 15 sec van de kop uit het water en daar waar ik normaliter deze achterstand met fietsen kan overbruggen, loop ik nu tegen een “chaz patat” op en krijg met nog 2 andere atleten de kloof niet tijdig gedicht.
Ik weet vanaf nu dat het om zeep is, voor mij en mijn team. Dit voelt echt zo super slecht, maar is wel voor nu de realiteit. Alles voelt alsof ik achteruit fiets en loop, wat een klotezooi, dit wil je niet.
Voor nu even gewogen en te licht bevonden bij de grote dames en dit is wel het gevolg van een of twee stappen overslaan in je eigen groeiproces. Ben echt ook nu nog teleurgesteld maar ga vanaf morgen me weer richten op mijn volgende race, een ETU cup in Slowakije en ja, wel weer als junior.
Sport is mooi maar kan ook genadeloos hard zijn.
