Alles over Embrunman met Carlo, Miriam, Mathijs; BK Izegem; Rachel zegt yes!- WTJ 878
WOENSDAG – 15 augustus, Maria Hemelvaart. Het zegt mijn niet zo katholieke collega’s waarschijnlijk weinig tot niets, maar ik heb nog meegemaakt dat het ook in het katholieke zuiden een vrije dag was (als het al geen schoolvakantie was). Op zo’n vrije dag wordt in landen als België en Frankrijk volop gesport.
Van potje urine tot Grand Canyon
15 augustus is ook een dag, waarop veel mensen elkaar ten huwelijk vragen. Ik was dus niet verrast dat Richard Murray op die kale rots in de Grand Canyon door de gespierde knieën ging en tegenover zijn Rachel Klamer de woorden uitsprak: ‘I love you, and am so excited to share my life with you.’ De romantiek druipt er van af en dat op één van de mooiste plekken op aarde. Daar zijn Rachel en Richard om zich voor te bereiden op de World Triathlon Series over anderhalve week in Montréal. Hun eerste kennismaking was minder romantisch. In 2013 deden ze allebei mee aan de African Cup race in Cape Town. Zowel Rachel als Richard wonnen de wedstrijd en bijgevolg zaten ze op het zelfde bankje bij de dokter voor de dopingcontrole. Een potje urine in de hand. Zo is het begonnen. Ruim vijf jaar later is een huwelijk aanstaande.
Trouwens ook Maikel Zuijderhoudt vroeg zijn Marileen ten huwelijk. In beide gevallen zeiden de dames in kwestie volmondig yes/ja! De uitnodigingen voor beide bruiloften volgen.
Zwaar, zwaarder, zwaarst
Terug naar de wedstrijden van vandaag. De 35e Embrunman. Loodzwaar, daarmee vertellen we niks nieuws. Eigenlijk zit Embrun precies tussen de Xtreme triathlons (Norseman, Alaskaman, Celtman etc.) en de Ironmans van Lanzarote en Hawaii in. Verwacht dus geen snelle tijden, de meeste atleten komen tussen de 15 en 17 uur wedstrijdtijd binnen. ‘Venez vivre le mythe’ oftewel ‘Kom de mythe (be)leven’, dat is de subtitel van de Embrunman, die in het donker op het kristalheldere meer van La Durance van start ging woensdagochtend. In hoogtemeters overbruggen de triatleten ruim 4000 meter.
Diego is eerste Belg die Embrunman wint
Was het toen nog Robert Pasteur als eerste aan de kant en triathlonlegende Yves Cordier in zijn nabijheid en ook andere oud-winnaars als Floris-Jan Koole en Danilo Palmucci in de voorste linies, bij het fietsen zou het klassement snel veranderen. Alle genoemde atleten zouden namelijk uitvallen later. Tijdens de beklimming van de Col d’Izoard (2360 meter) kwamen berggeiten als Romain Guillaume en Etienne Diemunsch. Lange tijd was de Sloveen Jaroslav Kovacic leider in de wedstrijd, maar de marathon over eveneens een glooiend parcours was een kolfje naar de hand van Diego van Looy. Diego schreef geschiedenis want niet eerder won een Belg bij de mannen de Embrunman. Vorig jaar was hij al de revelatie van de Ironman Maastricht, begin dit jaar kon ie in het warme Eilat al de winst boeken op de Israman, kortom het zat er aan te komen. Een grootse zege voor de 27-jarige Van Looy uit Mechelen, die pas als 70e uit het water kwam. De tijd van Diego was er ook eentje om in te lijsten: 9.45.54 met een marathon van 2.44 uur! Vier minuten later kwam Jaroslav Kovacic binnen, twaalf minuten later de verrassende Fransman Gwenael Ouilleres als derde. Daarna volgden titelverdediger Andre Vistica en Etienne Diemunsch.

Een formidabele Carrie Lester volgde al als elfde tussen de mannen in een ongelofelijke tijd van 10.51.43 uur. Een kwartier later was de Française Charlotte Morel klaar en de Spaanse Judith Corachan Vaquera deed er als derde nog eens een kwartier langer over.

Mede dankzij de derde marathontijd (3.27) werkte Miriam van Reijen zich op naar een zeer sterke zesde plaats in iets meer dan twaalf uur: 12.00.44. Wederom het bewijs dat zware wedstrijden de Amsterdamse atlete bijzonder goed liggen. Wie het ook goed deed was Corina Bots van Hellas. De Utrechtse finishte als veertiende totaal en vijfde master in 14.13.00 uur.
Superprestaties Nederlanders: Carlo, Miriam en Mathijs voorop

Zakte Floris-Jan na het zwemmen wat weg in het klassement, Carlo Pullens deed het omgekeerde: hij kwam steeds verder naar voren. In 11.33.08 uur kwam de Waalwijker uit het Kijani-team zelfs op een dertigste plaats terecht en slechts zeven minuten na de snelste master. In dat klassement rolde Carlo, die toch geregeld geplaagd wordt door blessures, zelfs als derde uit de bus. Voorwaar een superprestatie bij zijn debuut op deze bijzondere hele triathlon. Mathijs van Scheijen is ook ineens weer terug aan het wedstrijdfront. We zagen hem al bezig in Klazienaveen en nu keert ie op de volledige afstand terug. Embrun was zo’n race, die op de bucketlist van de Rhenense sportman ontbrak. Hij werd hier verrassend 47e in 12.02.19 uur, gefinisht kort na Miriam dus.
Embrun is te bijzonder om niet alle Nederlandse finishers te vermelden. Trouwens dat doen we bij elke hele. Hier komen onze helden in de Franse Alpen op een rijtje:
M:
30.Carlo Pullens 11.33.08 (3e master)
47.Mathijs van Scheijen 12.02.19
343.Jan Willem Frederiks 14.04.43
384.Wout van Hoof 14.15.45
433.Irvin van der Waal 14.31.29
634.Sjaak Schuitemaker 15.21.50
871.Jos van de Pol 16.57.40
885.Allard van Lingen 17.09.49
888.Leslie Helleman 17.12.46
DNF Floris-Jan Koole
V:
6.Miriam van Reijen 12.00.44
14.Corina Bots 14.13.00 (5e master)
18.Annegreet Moree-van Donk 14.38.10 (9e master)
48.Jantien Hannessen 17.19..52
Brooke Brown DNF
Huzarenstukje van organisatie Izegem met Tim en Valerie als Belgisch kampioenen
De tweede ‘Maria Hemelvaart’-wedstrijd was het Belgisch kampioenschap in Izegem. Nou ja, daar had het geheel moeten plaats vinden, maar door de blauwalg in het kanaal Roeselare-Leie moest de organisatie uitwijken naar Harelbeke. Een eind uit de buurt en logistiek geen eenvoudige klus. Eerst daar zwemmen en dan vijf uur (!) later stappen de atleten op de fiets. Een flink peloton zit bijeen en het lopen is beslissend voor de Belgische titel. Tim van Hemel (volgende week namens Squadra ook in Veenendaal op het open NK) en Valerie Barthelemy winnen. Hulde aan het tweetal, maar ook aan de organisatoren die alle verplaatsingen kennelijk probleemloos hebben afgewikkeld.
Op 16 augustus is het geen heilige dag, is niemand vrij en zijn er waarschijnlijk ook niet zo veel wedstrijden. Toch brengen we ook dan een WTJ.