Tragedie alom in Ironman Kopenhagen; Jeroen naar Kona; Junioren Zilina; Rutbeek – WTJ 883

ZONDAG – Terwijl Maarten van der Weijden rustig verder maalt door Friese wateren, kijken wij naar het drukke triathlonprogramma van zondag. Na Kalmar was Kopenhagen aan de beurt in het Scandinavische Ironman-weekend. Ook daar een Zuidafrikaanse speaker trouwens : Gordon Graham. Al vaak genoeg vanuit zijn thuisland commentator bij livestreams, maar in navolging van Paul Kaye nu ook ‘on tour’. Kennelijk heerst er een sterk speaker-klimaat in dat land. Over twee weken doen de heren het uiteraard samen op het WK 70.3 Ironman in Port Elizabeth.

Sorry Tim, won’t see you in Kona

Kopenhagen werd geen succes voor Tim Don en ook niet voor Stef Overmars. Beiden vielen uit. Voor Stef heeft dat minder grote gevolgen dan voor The Don, die nu toch Kona moet missen. Dat een Ironman altijd een mysterie zal blijven, waar je tevoren niks over kunt zeggen, werd in de Deense hoofdstad weer eens duidelijk. Tot halverwege de marathon was er geen vuiltje aan de lucht voor Tim, die zelfs koploper Cyril Viennot steeds dichter naderde. Vroeg in de marathon was de leider na het fietsen, de Spanjaard Clemente Alonso, al uitgestapt. Het overkwam Tim na 25 kilometer lopen helaas ook. It’s all in the game, zou hij na afloop zeggen. Gelukkig gaat de Brit al langer mee dan vandaag. Zijn Kona-terugkeer komt nog wel. De Fransman denderde stug door en eindigde zowaar nipt onder de acht uur. De Deen Kristian Högenhaud steeg boven zichzelf uit en werd op drie minuten tweede, voor de Italiaanse ‘rot-in-het-vak’ Giulio Molinari.

De Ironman van Steff was een andere dan die van Marijn

Steff kreeg na 70 kilometer fietsen maagproblemen. Het parcours uitfietsen lukte nog wel, maar bij het lopen kreeg hij al na 400 meter van de medische dienst te horen dat het beter was niet verder te gaan. Stef zwalkte over de weg. ,,Letterlijk een shit dag. Zwemmen ging prima, snelle wissel en fietsen ook tot 70 kilometer. Toen kreeg ik last van mijn darmen, ik weigerde af te stappen. Het fietsen afgemaakt, maar behoorlijk dizzy. Snelheid had ik al lang niet meer. Bij het lopen was ik een gevaar voor mezelf. Ik ben zeer teleurgesteld, heb mezelf en mijn sponsoren tekort gedaan. Twee keer niet finishen op een hele is niet goed. Ik ga even uithuilen in een hoekje en hiervan herstellen. Ik zal er snel weer staan. Weinig loopkilometers vandaag, dus ergens op een andere hele mijn goede vorm tonen.’’
Voor Marijn de Jonge pakte de dag wel goed uit. ,,Goed gezwommen, vond het een behoorlijk gevecht met 35 profs. Lekker achter een groepje gehangen en als 22e het water uit. Op de fiets bijna alles aalleen gereden, behalve tussen de 60 en 120 kilometer. Lastig, maar prima gefietst. In de tweede ronde wat tijd verloren door onder meer het inhalen van agegroupers. Het lopen was tot halverwege in orde, toen werd het zwaarder. Rond 27 kilometer begon de kramp en werd het een strijd naar de finish. Doel was onder de negen uur. Da’s helaas niet gelukt. Er stond ook best veel wind. En dat er 14 van de 35 profs uitvallen is ook veelzeggend.’’

Jeroen Gijzen heeft zijn Hawaii-krans te pakken
Terwijl in Denemarken de 2500 deelnemers de strijd aangingen, zat Jeroen Gijzen in spanning te wachten bij de prijsuitreiking in Kalmar en meer nog bij de slot-toewijzing voor Kona. Het filmpje waarop Jeroen zit te wachten als ware hij winnaar van de miljoenenloterij is legendarisch. Maar uiteindelijk klonk er in de Zweedse hal een enorme YESSS. Waar Jeroen in Maastricht zijn Kona slot op een haar na miste, ging hij in Zweden op herhaling. Het was even afwachten in hoeverre de leeftijdsgenoten vóór hem naar Hawaii wilden, maar uiteindelijk sprak Paul Kaye de legendarische woorden: ‘From the Netherlands, Jeroen Gijzen. I think it’s gonna be a yes for Kona.’ En dat is het zeker. Als iemand het verdiend, is de Hellas-atleet het wel. Jeroen is de 29e Nederlandse triatleet, die de verre reis in oktober gaat maken.
https://www.facebook.com/jeroen.gijzen/videos/1948311665245998/

Twee keer achtste in Zilina: Victor lacht, Quinty baalt

In het Slovaakse Zilina hadden de junioren een ETU-Cup. De NTB zond twee Nederlandse toppers uit, beiden werden achtste. Dat leverde na afloop twee totaal verschillende emoties op. Victor Goené was dik tevreden met zijn klassering. Voor de Veenendaler hét bewijs dat hij internationaal wel mee kan komen en geen achterhoede gevechten hoeft te leveren. Ook Quinty Schoens finishte achtste, maar zij is in de loop der jaren beter gewend. Niet voor niets droeg de Steinse startnummer één. Na het fietsen was haar uitgangspositie nog prima, maar het loopparcours lag haar op voorhand al niet zo. Evengoed hoopte ze op een podiumplaats. Na het EK Mixed Relay in Glasgow nu een tweede tegenvallertje voor Quinty, die blij is thuis even op adem te kunnen komen.

Stefanie Bouma zwemt helemaal niet slecht

Alvast kort de uitslagen van enkele andere wedstrijden. De 2e Divisiewedstrijd Rutbeek triathlon is gewonnen door Roy Lagerburg namens De Dolfijn 3. De Amsterdammer bleef Peter van Liempt van Kijani 2 en Martijn Keijsers van Rogelli/TriMates 2 voor. Peter begon met een aardige voorsprong aan het lopen, maar Roy was vanuit elfde positie na het zwemmen aan een stevige inhaalrace bezig. Die reikte tot aan de finish. Youri Severin kwam goed uit de recreatieplas. Als vierde stapte hij op de fiets, maar op dat onderdeel schoot hij nog te kort op de mannen, die het hele jaar competitie draaien. De Almeerder eindigde op een vijftiende plaats, daarmee wel de snelste van het team Balk Rijwielen/TV Haarlemmermeer. Een fraai vrouwenpodium met Talisa van der Fluit van DTC Heerhugowaard als meest constante factor en een best verrassende Stefanie Bouma van Triteam Groningen 3 op de tweede plaats. De marathonloopster zwemt lang zo slecht niet, kwam als veertiende uit het water. Veel beter dan de als derde gefinihste Sarah-Lynn Reuver van Rosiir/TTvW Hof van Twente. Maar zij tekende uiteindelijk weer wel voor de snelste looptijd, een dikke minuut rapper dan Stefanie zowaar.

Donald traint op duathlon Weisswampach

Een Belgische T3-wedstrijd in het Luxemburgse Weisswampach. T3 is wat bij ons Eredivisie heet. Geen zwemmen, want de blauwalg heeft ook de binnenlanden van Luxemburg bereikt. Een duathlon, daar zat Donald Hillebregt niet per se op te wachten. ,,Mooie trainingsrace en het team SMO Specialized was blij dat ik kon invallen. Maar ook niet meer dan dat. Ik deed voorzichtig met het oog op andere wedstrijden, zeker omdat het lopen offroad was. Het was een mooi einde van een harde trainingsweek zeg maar.’’
Donald werd uiteindelijk 31e in een door Belgen beheerste wedstrijd. Jonathan Wayaffe won voor Erwin Vanderplancke en Angelo Vandecasteele. Belgisch kampioen Tim van Hemel (duathlons ontgroeid?) eindigde zesde. Omar Brons kwam als 46e binnen en Jardy van den Heuvel 56e. Waarschijnlijk hadden ze alledrie liever gezwommen deze zondag. Morgen meer Weisswampach want de ‘echte duathlon’ en de jeugdwedstrijden trokken ook diverse Nederlanders. Winst was er zelfs voor de in Luxemburg woonachtige Nederlandse Haitske Overbeek.