Eline wint bizar zware Xtreme Livigno; triathlons Doetinchem, Abbekerk, Binnenmaas enz. WTJ 902
DINSDAG – Het duurt even voor we álle Nederlandse wedstrijden van het eerste septemberweekend onder de loep genomen hebben. We doen het met terugwerkende kracht met eerst nog twee wedstrijden van de zondag en daarna terug naar de zaterdag. Maar eerst aandacht voor een mega-prestatie, waarbij eigenlijk alles in het niet valt. We toonden al een paar foto’s van een dik ingepakte sportvrouw, die in de sneeuw een Italiaanse Alpentop op 1800 meter hoogte bereikte. Welkom in de wereld van de Xtreme triathlons. Dit gaat over de Icon Livigno. En de vrouw in kwestie was Eline Koers, 30-jarige atlete van Hellas. In navolging van Hidde Bekhuis twee jaar terug won Eline deze heroïsche helletocht van zwemmen in een koud meer, de Stelvio opfietsen en de Livigno op lopen. We laten de winnares drie dagen na dato als ze is opgewarmd aan het woord.
Meestal heb ik niet zoveel gedachten onderweg. Het is ‘verstand op nul, blik op oneindig’. Ik zag heel erg op tegen de regen, maar zodra je erin zit, heb je het maar te accepteren. Het is tenslotte een bergtriathlon. Daar horen ook weerextremen bij. De afdaling van de Stelvio was zo koud dat ondanks goede kleding ik als een rietje zat te bibberen op de fiets: dat was echt te koud (bij de afdalingen van de Berninapas en de Ofenpass ook, maar toen kon ik nog fatsoenlijk remmen). Een beetje positief blijven is belangrijk. Zo was het toch nog ergens een half uurtje droog, haha. Ik was onderweg niet zo bezig met mijn klassering. De supporters ploeg gaf wel mijn positie in het mannenveld door. Ik fietste behoorlijk vooraan, tissen de vijfde en tiende plaats van de 100 deelnemers. Ik vermoed dat de slechte weersomstandigheden meer vat hadden op de mannen dan op mij.
Het laatste stuk lopen was zwaar. Het was pikkedonker, ik had geen power meer en er zaten 600 hoogtemeters in vier kilometer. De lichten van de finish kwamen maar niet dichterbij.
Vlak voor de finish zei ik tegen een vriend dat het tenminste niet had gesneeuwd, zoals bij de vorige editie. Ik had het nog niet uitgesproken of het begon prompt te sneeuwen! Finishen in de sneeuw was een toepasselijke afsluiting van de dag.
P.S.: Van de 100 deelnemers hebben maar 29 de top gehaald. 17 zijn beneden beneden gefinisht, die hadden de cutoff niet gehaald en meer dan de helft is niet gefinisth. Het was dus best wel een zware editie.
Wat een coole kikker is deze Eline Koers! Een groter understatement als bovenstaand verhaal hebben we nog nooit gelezen. Als ze het zo opschrijft, lijkt de Icon Xtreme Livigno voor iedeeen weg gelegd. Nou vergeet het maar: dit is voor de allersterksten, zowel fysiek als mentaal. En dan nog een reactie kunnen geven door de microfoon. Waanzinnig sterk. Heldin van het eerste weekend!
Doetinchem voor Tom en Charlotte
Terug op aarde. Met beide benen op de grond. Twee triathlons waren zondag aan hun 35e editie toe. De Stroombroek triathlon nabij Doetinchem/Braamt en die van Abbekerk. Eerst naar het oosten des lands. Tom Havekes bevalt het daar wel. Twee weken na de Rutbeek triathlon schreef hij ook Stroombroek op zijn naam. De hoekige triatleet uit Gennep kwam veruit als eerste uit het water. Masters Johan Neevel en Guido Gosselink volgden op een minuut. Het geroutineerde koppel gaf er een flinke snok aan en besloot fietsles te geven aan de jongere garde. Tom sloot geraffineerd aan en had tenslotte snellere loopbenen. Niet zo snel als Koen Vossers overigens. De Hengeloër zat zowaar onder de 34 minuten en overrompelde bijna het hele veld nog. Vanuit elfde positie na het fietsen snelde Koen naar de tweede plaats, Guido handhaafde zich als derde en snelste master. Het lopen was sowieso een ‘Koenen-kwestie’ want Koen Rutjes zette de tweede looptijd neer, waarmee hij vierde werd en nog nipt Johan voorbij ging. Voedingscoach en ex-wielrenner Antoine van Brummelen zette de snelste fietstijd neer en werd er achtste mee.
Bij de vrouwen was Charlotte Lenting na lange tijd weer eens de snelste. De triatlete uit Didam komt qua trainingsomvang bij lange na niet aan hetgeen ze in haar topjaren haalde. Dat heeft alles te maken met haar vervolgopleiding (na geneeskunde) tot sportarts in Groningen. Voor haar triteam Groningen maakt ze zich verdienstelijk in de Teamcompetities en een week eerder werd ze op het NK Veenendaal 21e. In Doetinchem was het dus wel prijs: een fraaie zege, niets op af te dingen. Ellie van Houten werd zes minuten later tweede, Mairan van Hilst derde en eerste F40. Niet veel later gevolgd door Dorothé Vrieze, in min of meer haar thuiswedstrijd snelste F50. Sione Jongstra viel uit. De sprint afstand ging in warm en leuk Doetinchem naar Joost Somsen al bood Niels van Lanen leuk partij. Marcel Gierman was dus terug. Nog niet op de kwart, wel een sprintje. Fietsen kon ie weer als de beste, lopen ging nog voorzichtig: achtste. Beste vrouw op de sprint: Nicole Voet. Exact een minuut later kwam Judy van den Berg bij speaker/organisator Mark Pessink (toptriatleet jaren 80 en 90) aan de finishlijn. Met 400 deelnemers zat de Stroombroek-triathlon weer nokkie-nokkie. Op naar de 36e.
Abbekerk voor Geert/Matthijs en Esther
Zevende lustrumfeestje ook in Abbekerk. Dat betekende bij de waterpost na de finish tevens verrukkelijk gebak van Michel de Wit. Een bijzondere editie vanwege de deelname van vijf paratriatleten van allerlei niveaus. Geert Schipper duidelijk van buitencategorie want hij verpulverde het parcoursrecord en was zeven minuten eerder klaar dan Matthijs Kunzel, de tweede winnaar van de dag. Vooraan wisselde de koppositie voortdurend. Jan Klaver kwam als eerste uit het zwembad, Koos Zut snelde naar voren op zijn tweewieler, maar Matthijs liep veruit het hardst van allemaal. Tweeëneenhalve minuut later werd Koos verwelkomd en schaatstrainer Ivar Ottenbros eiste de derde plaats op. Jan Klaver werd uiteindelijk achtste, maar nog wel snelste Abbekerker. De tiende plaats was voor de man waar iedere speaker over zou struikelen: Stamatis Chrysanthopoulos. Ongetwijfeld Grieks bloed in de aderen, maar woonachtig in Wageningen. Bij de vrouwen keek Esther Wesselink na het zwemmen tegen een hopeloze achterstand aan. Haar zesde looptijd overall (41 minuten) maakte alles goed. De Utrechtse en gaf Martine Schouten en Esther Veldhuis het nakijken.
Onder de paratriatleten ook Marget Ijdema, achter Audrey Breur tweede bij de vrouwen op de sprint. En Brendan Bischof debuteerde en ging zelfs nog een fractie sneller. Ook twee Haagse paratriatleten voor wie het meedoen al een overwinning op zich was. Het maakte veel emoties los, merkte ook organisator Sjaak Ros, die hiermee door wil gaan. De sprint-afstand ging naar Ruud Doodeman. De trio-zeges waren voor 1/TZN en team Luuk Danenberg. En de jeugdseries brachten blije gezichten bij Emma van Leeuwen en Jasmijn van Genderen. Emma was overigens een minuut sneller dan Jasmijn. Sporty Girls wonnen de jeugd-trio.
Binnenmaas voor Dieter en Amber
Een ‘onvergetelijke mooie dag’ ook in Binnenmaas. Hier was het de Belg Dieter Staelens, die al voor de vierde keer dit jaar de bloemen voor de neus van de Nederlandse triatleten wegkaapte. In eerste instantie was dat Hawaii-ganger Erik Peeman, die tevreden constateerde dat de vorm in orde is. Matthijs Stam finishte derde en tweede master. Hij fietste precies een uur over de 40 kilometer. Alex Schelvis kwam zoals vaak als eerste uit de Binnenmaas om uiteindelijk zesde te worden. Gert van der Vinden was op een tiende plaats niet alleen snelste master, hij noteerde na Staelens bijna de snelste looptijd. Bij de vrouwen spoelde Amber Hulleman in haar thuiswedstrijd snel de diskwalificatie van Vichy weg. Of dat nog wordt terug gedraaid, weet ze nog niet. Wel liep ze soepeltjes naar de zege, waarbij ze met 38.05 op de tien kilometer indruk maakte.
Negen minuten later duelleerden masters Carola Schot (F50) en Marianne Muijzer-van der Meijden om de plaatsen twee en drie. Carola bleef Marianne negen tellen voor. TVHW-er Aart van de Breevaart Bravenboer was in zijn thuisrace snelste M70 en liet nog zo’n veertig (!) jonkies achter zich. De achtste afstand was een kolfje naar de hand van Kijani-atleet Jeroen Leuverink. Beste vrouw bleek Diede Diederiks, die al vaker in de prijzen viel dit seizoen. Een goed stel vormde Unilver Vitality Triathletes met winst in de trio-triathlon.
Ten Boer voor Jos en Franziska
Peter van Grootheest mag dan meer naam hebben, winnen deed de Zwollenaar niet. We hebben het over de noordelijke triathlon van Ten Boer. De zege ging enigszins verrassend naar Jos Koning uit Scheemda. Ruim een minuut later volgde Triade-atleet Peter. En weer drie minuten verder was het podium met Groninger Sjoerd Bakker volledig. Daarna was het trouwens nog maar een minuut wachten vooraleer Franziska Schutter als vijfde en eerste vrouw de streep over hupte. Petra Bus en Lotte de Jong volgden op gepaste afstand. Wat heet, Franziska had al 17 minuten kunnen genieten van deze overwinning, wellicht een verfrissende douche meegepikt.
Groninger Jouke Janze kon de vader-zoon aanvallen van Rowan en Martin Veenhuizen op de sprint weerstaan. Snelste dame hier was Nienke Vlak, die vorig jaar nog de kwart won. In de jeugdseries van deze zwembad-triathlon waren het Koen Bootsman en Amber Bosch in de jongste groepen en Marijke Harmsma en Lennart Bosch in de groep ouder dan twaalf jaar, die jubelend triomfeerden.
Maarssen voor Wouter en Marijke
Tot slot de sprint triathlon van Maarssen, midden van het land. Bestel maar een ‘Dubbele Amsterdammer’, want Wouter Dijkshoorn en Marijke Zeekant vertegenwoordigden beiden onze hoofdstad en ook de club De Dolfijn. Voor Wouter was het de derde zege op rij in Maarssen. Hij liet zien niet voor niets de nummer vijf van ons land te zijn op de sprint. Cesar Beilo is weer lekker terug en finishte tweede, voor Hellas-atleet Vincenz Frey. Marijke Zeekant daagde de jonkies uit het tegen een kampioene uit de F60-categorie op te nemen. Voorlopig dwong Marijke bij haar achtervolgsters Kristel van Asselt en Joyce Keizer alle respect af. Beste trio was het Team Nunspeet met Jan Westerink, Martijn Drost en Maarten Ebbers.
En ook in de volgende WTJ hebben we nog buitenlandse wedstrijden van 1 en 2 september met volop Nederlanders aan de start. En we gaan zoetjesaan voorbeschouwen. Op het NK crosstriathlon Ameland, op de Challenge Almere waar we uitkijken naar de 25.000e (!) Nederlandse finisher op een hele sinds in 1981 Gregor Stam de reeks opende. We kijken nu al vooruit op de 20e editie van de Zwintriathlon, want die is woensdag al. Duizend deelnemers, alle toppers onder de Belgen en steeds meer Nederlanders doen mee aan de grensoveschrijdende triathlon. En dat op een woensdagmiddag! De Damsevaart in Sluis is het domein voor het zwemonderdeel, daarna fietsen de deelnemers op deze grooste kwart triathlon van de Benelux de grens over richting badplaats Knokke. Op de Boulevard is het één groot feest van toppers en later vooral carnavalesk uitgedoste triatleten. En dan is de koek nog niet op, want sinds vorig jaar is er in Knokke een populaire halve triathlon bij gekomen. Maar die is pas zaterdag.