Tri-Ambla: een eye-opener; spanning in Challenge Almere; Yvonne doet ‘t; crosstitels Joep en Ingrid – WTJ 907
Maandag – Mijn bewondering voor elke tri/duatleet was altijd al grenzeloos groot. Het is na dit weekeinde met 333 procent toegenomen. Hoe krijgen ze het voor elkaar om drie toch best uiteenlopende sporten in straf tempo af te leggen? Waar haal je de tijd om te trainen vandaan en waar zit toch dat vermogen in jullie sportlijven om dit aan te kunnen? Raar begin van deze 907e WTJ, zult u denken? Tja, schrijver dezes heeft zondag het licht gezien. Het werd ook wel weer eens tijd om wat meer aan sport te gaan doen. Dus toen Casper van de Kamp van Tri-Ambla me tijdje terug vroeg of ik geen zin had om naar Ameland te komen en Gerard Metz nog wel een plekje vrij had in het Bourgontrioteam besloot ik de uitdaging aan te gaan. Het mag allemaal geen naam hebben, de prestatie die ik neer gezet heb. Het is aan mijn teamgenoten te danken dat we nog een beetje meetelden.
Dank Tri-Ambla, dank Ameland
Maar wat heb ik genoten onderweg. Om, stug doortrappend, te worden ingehaald door Joep Staps, Rob Barel, Ingrid van Lubek en al die anderen, die bezig waren aan zo wat de dubbele afstand. Maar de voldoening nadat we als team de finish de finish bereikten, de grootse verhalen in de finishzone na afloop en het enige echte finish-shirt de rest van de dagen op Ameland mogen dragen, de leuke reacties op Facebook: het is overweldigend, doet me erg goed want aanvankelijk zag ik beetje op tegen dat tweede septemberweekend. Speakeren is leuk, maar meedoen is nog leuker. Ik weet ook al wel dat microfonisten waardering krijgen voor hun vak, maar het is vaak ook een eenzaam bestaan. Sinds speakeren bovendien een serieuze competitie geworden is, lijkt het me niet verkeerd af en toe de andere kant mee te maken. Rob zei na afloop: ,,Wim, je bent nu één van ons.’’ Dank aan Casper, Diana, Gerard, Esther en iedereen op Ameland voor weer een onvergetelijk weekeind op de Wddendiamant. Overigens, en dan hou ik erover op, complimenten aan het speakerduo Henk en Paul op Tri-Ambla. Mooie combi.
De overstap naar het hele scala aan wedstrijden moet gemaakt worden. De A-wedstrijden eerst maar. Almere en Ameland dus. Ja, Apeldoorn ook. Die volgt daarna.
Snelle en spannende Challenge: parcoursrecord voor Sloveen
Challenge Almere-Amsterdam. Laat ik voorop stellen dat we in de verslaglegging daarvan op voorhand al wisten dat Trikipedia het moest laten lopen. Qua redactie zijn we dan net even te kwetsbaar. Maar bovendien is 3athlon.nl in handen van Challenge Almere, dus ligt het voor de hand dat zij hun pr via de kanalen goed uitoefenen. Het was een spannende en voor de toppers snelle race. De wind speelde vooral deelnemers uit de tweede helft van de uitslag danig parten. Maar fietsbeest (hond bij zich) Cameron Wurf trok zich van geen enkel Flevo-briesje iets aan. Even mochten Evert Scheltinga en de Sloveen Jaroslav Kovacic hopen dat ze ‘WervelWurf’ bij konden houden, maar de Australiër was er zoals zo vaak vandoor. Toch was Cameron er niet gerust op toen zijn marge op en terecht. Op de marathon kwam de taaie Jaroslav hem weer voorbij. Een spannende race dus met bovendien het parcoursrecord als inzet. En jawel, de Sloveen prijkt sinds zaterdag bovenaan de lijst van snelste eindtijden in 36 jaar triathlon Almere. Cameron bleef net boven de acht uur, hij hield wel de Deen Kristian Hogenhaug achter zich. Daarmee net geen Nederlander op het podium, al was de vierde plaats van Evert Scheltinga in 8.10 uur vanzelfsprekend weer klasse. Broer Diederik eindigde – met tijdstraf – zevende. Daartussen zaten de Duitser Marc Unger en de Ier Bryan McCrystal nog. Vijf nationaliteiten in de top tien. Maar ook: vier Nederlanders. Want ook Dirk Wijnalda op een achtste en Stefan Overmars op tiende positie keken tevreden terug. Steff helemaal, want hij spoelde de kater van Kopenhagen met een fraai pr weg.
Yvonne wint in haar 42e (!) hele gewoon nog eens
Tja, en de vijfde Nederlander was al een Nederlandse. Yvonne van Vlerken deed opnieuw een magistrale race. Goed, de beoogde eindtijden kwamen niet in beeld, maar als je in je 42e hele triathlon nog steeds aan de top staat: wie kan dat wereldwijd navertellen? Een bijzondere race, vocaal begeleid door ‘zilveren speaker’ Ruud de Haan. Mooier kon bijna niet. Het zijn de vele kippenvel-momenten, waar Almere bekend om staat. En dat mag. Het volbrengen van de halve is al euforisch, met een hele is dat natuurlijk helemaal. En altijd maar die wind. Ik denk dat Aeolus in Nederland maar op twee plaatsen altijd aan het blazen is: Almere en Ameland. De Britse Debbie Greig mocht het zwemonderdeel winnend afsluiten. Yvonne en Els Visser kwamen zij aan zij uit het Weerwater. Het Hollands duel op herhaling dus. Met vier minuten voorsprong stapte Yvonne van de fiets af. Toen ze ook nog eens de snelste loopbenen bleek te hebben, was het kat in ’t bakkie voor de voormalig wereldrecordhoudster. Daar bleef ze nu met 9.00.03 dus ver vandaan, maar het feestje in het stadion was er niet minder om. Wel jammer van die 3 tellen trouwens anders was ze voor de 16e keer onder de negen uur gedoken. Maar dat wereldrecord heeft ze stevig in handen, dus niks aan de hand. De Duitse Lina-Kristin Schink werd na een goede marathon derde. Blijdschap na afloop bij iedereen. Yvonne, die het toch weer lapt, Els trots op haar seizoen en blij voor Yvonne. Jaroslav die alles gaf en dat beloond zag met winst. Cameron, die het over trainingswedstrijd had met een fantastisch publiek enzvoorts.
Direct achter Yvonne finishte Tjardo Visser, beste Almeerder. Hoopte op een snellere race net als Marijn de Jonge, die graag eens onder de negen uur zou duiken. Komt er vroeg of laat wel keer uit mannen. Marleen Honkoop debuteerde met een negende plaats. Een hele is geen halve, concludeerde de nationaal kampioene op die laatste afstand. En Rahel Bellinga maakte op een tiende plaats het rijtje Nederlandse profs compleet. Geen finish voor Corine Nelen, helaas. De Almeerse stond snotverkouden op en dat ging de rest van de dag niet meer over. Geen NK dit jaar, maar daarom toch nog wel aardig om de Nederlandse agegroup-winnaars te vermelden. Maarten van Kooij M35, Aart van Wijk M60, Hans Hendriks M70, Leontien Waaijer F35, Corina Bots F45, Janine Swaak F50, Tineke Bruce F60 en Ingeborg Schoonackers F65. Fenomenaal trouwens die Ingeborg: 13.05 uur. Ik moet terugzoeken of zo’n tijd door een Nederlandse in deze categorie al eens is behaald.
Joep Staps en Ingrid van Lubek terechte crosskampioenen
De halve Challenge en de Teamcompetitie komen in de volgende WTJ. We gaan eerst even terug naar Ameland, want het NK crosstriathlon was – ondanks de ca. 4000 atleten in Almere – toch ook volzet, zoals de Belgen zeggen. Met ruim 700 deelnemers was het eiland weer overspoeld met mountainbikers, die je gedurende die dagen in Nes, Ballum, Hollum en Buren tegen komt. Tri-Ambla is niet meer weg te denken op het eiland. Het leek een open race te worden toen Henk-Jan Dolsma, Rob Barel en Michael Krijnen zich als eersten uit de Waddenzee opdoken. De pier op en naar de ATB. Eerder deden de vrouwen op het NK dat al en ook daar een duo vooraan: Natascha van der Vis en Ingrid van Lubek. Allebei met het juiste ‘Waddengevoel’, immers afkomstig van Texel. Met dan ook nog eens voormalig Amelandse Silvia Brouwer op de derde plaats was duidelijk wie de beste zeezwemmers zijn. Nastasch viel bij het fietsen uit, waarna het duel Ingrid-Silvia overbleef. Of de strijd beslist werd door de keuze van Silvia om niet langs de waterlijn van de Noordzee te fietsen, maar in het rulle strandzand, is even de vraag. Bij het lopen bleek Ingrid, toch al zeker 30 jaar aan de top meedraaiend, net even harder te gaan dan Silvia, die een prachtige tweede plaats haalde. Lag na het fietsen Dagmar Krijnen nog op brons, als snelste loopster van allemaal kwam Audrey Breur uiteindelijk als derde op de sfeervolle Molenweide aan. Een zeer sterk loopnummer van de Helderse, nota bene uitkomend in de F50-groep. Dagmar volgde als vierde en Sadie Zwikker werd vijfde van Nederland.
Mooie strijd o
p strand en duin
De mannen na het zwemmen dan. Joep Staps verliet de Waddenzee overigens als tiende en wadlopen was er voor de oorspronkelijke duatleet niet bij. Ook bij het fietsen reed Joep rustig zijn eigen, straffe tempo. Daar waar Henk-Jan en Rob wegvielen uit de top en ATB-flyers als Christiaan Solleveld, Jeroen Tiebie en Joost Christiaans het heft in handen namen. De laatste draaide eindelijk weer eens een toprace. Joep stapte als zesde van de fiets, maar toen kwam de Tilburger pas echt in zijn element. Zoals eerder al in Kijkduin opende hij de aanval op de snelle ATB-ers om met stip naar de koppositie te lopen. Een spannend wedstrijdverloop derhalve resulterend in twee mooie kampioenen Ingrid en Joep. De routine naast de nieuwkomer, want zo lang zit Joep nog niet in het triathlonwereldje. Christiaan hield stand op een tweede plaats, waarna een uitgewoonde Jeroen – eerste Frysman-winnaar – als derde binnen snelde en meteen languit op het gras terecht kwam. Joost en Michael waren de volgende finishers en ook Rorik Schouten telt nog steeds mee in deze discipline: zesde. Beste Amelander was natuurlijk Lex Kiewied, fraai zevende van Nederland. Zetten we de kampioenen en medaillewinnaars op een rijtje dan betekent dat:
1.Joep Staps; 2.Christiaan Solleveld; 3.Jeroen Tiebie
1.Ingrid van Lubek; 2.Silvia Brouwer; 3.Audrey Breur
M40: 1.Rorik Schouten; 2.Michel van Schie; 3.Ralph van Dijk
M45: 1.Jeroen Tiebie; 2.Michael Krijnen; 3.Jan Stehouwer
M50: 1.Marcel Swart; 2.Manfred Boogaard; 3.Hendrik-Jan Hanning
M55: 1.Kees-Jan Otto; 2.Ruud van den Broek; 3.Mark Waaijenberg
M60: 1.Rob Barel; 2.Rob van Zanten; 3.Harry Kraak
M65: 1.Frits Riemersma
F40: 1.Silvia Brouwer; 2.Dagmar Krijnen
F45: 1.Ingrid van Lubek; 2.Katerijne Slot; 3.Simone Lankhuijzen
F50: 1.Audrey Breur
F55: 1.Cora Mulder
F60: 1.Brigitta Commandeur
Fijn dat ik jullie allemaal persoonlijk heb mogen huldigen trouwens. Een geweldige eer.
Mooi dat veel Friese media steeds weer aanwezig is. Hier hun bijdrage:
Joep Staps út Tilburg hat snein de Tri-Ambla op It Amelân wûn. It NK crosstriatlon wie dit jier ekstra swier op it strân fanwege de rein fan de lêste dagen. De dielnimmers swimme 1500 meter yn de Waadsee, mountainbike 35 kilometer en drave 12 kilometer troch bosk, dún en oer it strân. Staps hie dêr 2 oeren, 39 minuten en 37 sekonden foar nedich.
De volgende WTJ’s zullen niet lang op zich laten wachten. Daarin de andere races in Almere en Ameland en meer over Spijkenisse, gewonnen door Diederich Cornelisse en Cora Vlot. Ook meer over Apeldoorn met winst voor Gersom Post Hospers en Ciska Jonges. En natuurlijk Vroomshoop met de Triteams Groningen als winnaars 1e Divisie en met zeges voor Rutger op den Dries en Anne Oltvoort op de eerste halve. Dan Eibergen met laureaten Joost Somsen en Joyce Mulder. Enzovoorts enzovoorts.
