TBM – Vandaag 18 jaar geleden was de Olympische triathlon, een bijzondere dag – WTJ 915
Vandaag een Throw Back Monday
MAANDAG – Van de andere vier Olympische Spelen met triathlon op het programma kan ik me wel de wedstrijden, maar niet de data voor de geest halen. Van de eerste uiteraard wel. Niet alleen omdat het de eerste waren en het dus voor iedereen nieuw was, maar vooral vanwege de hectische gebeurtenissen aan het thuisfront.
Al in maart van dat jaar kregen alle Eurosport-commentatoren hun accreditatie voor Sydney 2000. Thuis werd al bedenkelijk gekeken, want in september naar Australië afreizen terwijl rond die tijd de gezinsuitbreiding verwacht werd; was dat wel verantwoord? Nee dus, al snel besloten we het commentaar vanuit Hilversum te doen. Behalve ondergetekende ging ook Hans Eysvogel, die de hippische sporten op zijn bekende wijze van commentaar voorzag niet mee. Toen ik hem sprak, was zijn reactie: ,,Ach, na acht Olympische Spelen heb je het allemaal wel gezien.’’ Een monument in de sportjournalistiek dus, die Eysvogel.
Afijn, op 17 september zitten we klaar voor de mannenwedstrijd met Rob Barel, Eric van der Linden, Dennis Looze en zelfs voor Nederlandse Antillen nog een ‘halve Nederlander’ Roland Melis. Een ongekende luxe, temeer daar er ook drie Nederlandse vrouwen meededen te weten Wieke Hoogzaad, Ingrid van Lubek en Sylvia Pepels. Dat is sindsdien niet meer voorgekomen en is nog steeds verre toekomstmuziek.
Ik schrijf ‘we’, want terwijl we in Sydney werden geïmiteerd door Eric en Dennis zaten de Peppi en Kokki van de triathlon klaar in een studiootje ergens achteraf in Nederhorst den Berg. Het was noodweer en de verbinding met Australië viel zelfs even uit. Vanwege het tijdverschil begonnen de races ’s nachts om 1 uur Nederlandse tijd.
Om half 1 volgt er echter een telefoontje vanuit West-Brabant. Of ik met enige spoed naar huis kon komen, de weeën zijn begonnen. Terwijl Ruud kalm en beheersd in de studio het karwei afmaakte, wij voor Eurosport en de kijkers de indruk moesten wekken dat we echt in Sydney zaten, was ik met een rotgang zuidwaarts gereden. Lang verhaal kort: om 3.33 uur werd onze dochter Silke geboren. Even daarvoor was Rob Barel binnen gekomen. ‘Baren na Barel’ schreef een collega van BNDeStem de andere dag met grote letters in de krant. Het is vandaag 18 jaar geleden dat de triathlon haar Olympisch debuut maakte. In die 18 jaar deed Silke inmiddels een aantal keren voor de fun mee aan triathlons en ergens spookt ooit deelname in Maastricht in haar hoofd. We zullen zien.
In deze Throw Back Monday bekijken we het startveld van 52 mannen toen nog eens en stellen de vraag: wie zitten er nog steeds in de triathlonscene? Simon Whitfield is gestopt, Stephan Vuckovic doet zo af en toe nog eens een wedstrijdje net als Jan Rehula. Echt aan de top op vooral langere afstanden meedraaiend doen nog: Ivan Rana, Tim Don en in mindere Eneko Llanos en Andreas Raelert. Feitelijk zijn ook de drie Nederlanders nog steeds actief.
Bij de vrouwen is Brigitte McMahon uit beeld, Michellie Jones won vorig jaar haar agegroup in Rotterdam nog en zien we Magali Messmer nergens meer. Verder won Michelle Dillon aan de Gold Coast afgelopen zaterdag haar agegroup, is Ingrid van Lubek net weer Nederlands kampioene geworden en doet Mieke Suys nog haar wedstrijdjes. 48 vrouwen en 52 mannen deden mee. Gevoeglijk kunnen we stellen dat van die honderd er ongeveer 85 aan hun tri-pensioen begonnen zijn…..
Mooie dag allen!
