Swim Run Lauwersmeer; Matthijs in Zwolle; Drie 70.3 Ironmans; Wesley Mols – WTJ 925
WOENSDAG – In de jaren negentig van de vorige eeuw, toen de hele van Almere nog bijna 1000 deelnemers trok, was er ook al eens behoefte aan een tweede hele in ons land. Plannen voor Eindhoven (finish PSV-stadion), Zandvoort (met het circuit van Zandvoort en op een persconferentie alvast Paula Newby Fraser en Wolfgang Dittrich) en ook Lauwersoog liepen op niets uit. Op die laatste locatie komt de laatste jaren steeds meer op sportief vlak van de grond. Laatste loot aan de boom van Team 40 Mijl is de Swim Run, zoals die afgelopen zaterdag onder barre omstandigheden gehouden werd.
Het Booze Wijf van Lauwersmeer
40 Mijl organiseerde eerder al de Lauwersmeer marathon en de 40 Mijl Nachtwandeling. Samen met Beleef Lauwersoog was de Stichting Swimrun Sport Nederland opgezet voor deze primeur van een zwemloop over langere afstanden in open water. De langste afstand bestond uit afwisselend 2 kilometer zwemmen en 15 kilometer hardlopen rondom de gelijknamige camping met start voor restaurant Het Booze Wijf. Net als in Vinkeveen is het dus water in, water uit. In het extreme geval van Lauwersmeer zwemmen met schoenen aan en rennen in wetsuit. Een internationaal startveld vergallopeerde zich haast over de hoge golven in het Nieuwe Robbengat en de Waddenhaven en de fikse tegenwind op de dijk. De Swim Run vindt zijn oorsprong in Scandinavië met inmiddels een wereldkampioenschap in het Zweedse Otillö. Deelnemers, die daar wel eens meededen vonden de eerste editie ‘misschien wel de zwaarste, maar ook mooiste Swimrun, die ze ooit deden.’’
Cornelis en Bart snel terug
Aan het evenement was nu nog geen wedstrijd gekoppeld. Dat verandert volgend jaar, want na dit succes heeft de Stichting 40 Mijl besloten volgend jaar het eerste open Nederlands kampioenschap te organiseren. Cornelis Scheltinga en Bart van der Wal, die nu bij de eersten van de 70 deelnemers binnen kwamen zijn er dan vast weer bij. Reactie Bart: ,,Erg leuk evenement. Lekker hoge golven. Het zoute Waddenwater was een stuk warmer dan het binnenwater van het Lauwersmeer (17 graden). Van mij hadden zwemstukken nog wat langer gemogen. Meer 1 op 4, nu was de verhouding 1 op 7. Bordjes waren op land hier en daar helaas omgedraaid, zodat Cornelis en ik nog kilometertje bij gepakt hebben. Wel jammer dat er geen uitslag was nu ik voor het eerst sinds jaren weer eens in de top drie eindig. Volgend jaar verwachten ze aardig wat kleppers aan de start, nu vooral liefhebbers en bekende gezichten van Het Rondje Eilanden.’’ Bart zwom met paddles aan met extra gear voor de online oriëntatie en een swimrun pullbuoy. Pastaparty na afloop, maakte het feestje compleet. Collega Bart miste alleen nog een goede speaker. Kan geregeld worden.
De beladen Zwolse triathlons van Matthijs
We grijpen nog even terug naar de triathlon van Zwolle. Want sec het wedstrijdverslag weergeven, daarmee zouden we winnaar Matthijs Künzel te kort doen. Zijn overwinning ging immers gepaard met heel veel emotie. Verklaarbare huilbuien overigens, want een jaar eerder kreeg de Alkmaarder kort voor triathlon Zwolle te horen dat zijn schoonvader Martin met een hersenbloeding naar het ziekenhuis was gebracht en in coma lag. Matthijs startte wel. In haast verdoofde toestand werd hij tweede achter Han Peter Lucas. Twee maanden later overleed zijn schoonvader. De terugkeer naar Zwolle, waar zijn familie vandaan komt, was zaterdag beladen. ,,Het was net of Martin meeliep’’ kon hij na afloop nog net uitbrengen. Na de finish brak hij omdat zijn hele (schoon-)familie hem opwachtte. Matthijs rende de race van zijn leven, passeerde titelverdediger Han Peter. Die voerde zijn eigen bruiloft van twee dagen eerder niet als excuus op. ,,Daarvoor stond ik nog paar dagen op een beurs. Ik heb me niet ingehouden op mijn huwelijksfeest, maar Matthijs vloog me voorbij bij het lopen.’’ Voor Han Peter zat het seizoen er daarmee op. Matthijs deed een dag later gewoon weer mee aan de Dam-tot-Damloop. Alsof het niks is. De lach keerde terug op zijn gezicht: ,,Ik ben al zeven jaar snelste ambtenaar van Amsterdam in die loop.’’ Feest voor de organisatie met twee Triade-mannen op kop. En de opvolging is ook al geregeld, want de 14-jarige Aniek Mars heeft heel wat in haar….mars. Zoef 1 en Windesheim Zwolle waren de trio-winnaars.
Harm-Jan en Alastair snel in 70.3 IM’s
Er waren zondag vier 70.3 Ironmans. De Sloveense hebben we al de revue laten passeren. Negentien Nederlanders deden mee aan deze eerste editie in Koper, Istrië. Top tienes als Franciska Schutter en het echtpaar Arno Skrabanja en Esther Bouman noemden we al. Harm-Jan Stuut was overigens snelste Nederlander op een 85e plaats, veertig minuten na de Poolse winnaar Michal Rajca. Dertien minuten later kwam Armand Sol als 179e en tweede Nederlander binnen.
Zwaar weer in het Britse Weymouth voor de 70.3 IM aldaar. Het zwemparcours werd gehalveerd. De Brit Elliot Smales won voor twee landgenoten met bijna dezelfde namen: Sam Pictor en Sam Proctor. Dertien landgenoten hier, waarvan Alastair Cameron de sterkse op een 43e plaats en zesde M30. Alastair woont in Londen, is lid van Windrush Triathlon Club maar heeft wel de Nederlandse nationaliteit. Stephan van Brummelen ook in UK residerend finishte 49e en achtste M35 met korte tijd zicht op een top drie klassering. Jerry Kenbeek, één van onze razende Trikipedia-reporters op Hawaii finishte als 687e. Geen Nederlandse vrouwen. Wel drie sterke Britsen op het ereschavot: Inida Lee, Nikki Bartlett en Fenella Langridge. Aan de wedstrijd deden 2582 deelnemers mee: een record.
Column Delait over Maastricht
Aantallen, die Maastricht dus niet haalt. Vandaag beschouwt sportjournalist Patrick Delait in De Limburger de onzekerheid waarin Zuid-Limburg verkeert omtrent wel/geen Ironman meer. Zijn stelling: met alleen ambiance bouw je nog geen topevenement. Klopt, maar ik geloof niet dat die duzienden toeschouwers die dit jaar het parcours omzoomden, de redenaties van Ironman International kunnen volgen. Hebben we eindelijk weer een triathlon, waar toch gauw zo’n 40.000 toeschouwers op af komen; is het na vier jaar mogelijkerwijs afgelopen. Om met Obelix te spreken: rare jongens, die Amerikanen.
Aan de 70.3 Ironman in het Amerikaanse Augusta deden liefst 3500 triatleten mee. Timothy O’Donnell won eindelijk weer eens een race. De nummer drie van Hawaii 2015 versloeg de Canadees Jackson Laundry en de in Amerika woonachtige Rus Ivan Tutukin. Beste van het kwartet Nederlanders was wederom Michel Oostwal op een 175e plaats, tegens achtste M55. Mirinda Carfrae was een dikke minuut sneller dan de Zuidafrikaanse Jeanni Seymour. Lauren Barnett werd derde. De laatste 70.3 Ironman van het weekend was in Atlantic City. Age-group-only met als winnaars de Amerikanen Matt McWilliams en Sharon Schmidt-Mongrain. De laatste deed dat vorig jaar ook. Slechts één Nederlander aan de start: Jeroen van Strien op een 522e plaats in 5.43 uur.
Tussenstop Beijing
Was een deel van de wereldtop zaterdag in Weihai voor de World Cup, zo mogelijk nóg grotere toppers reisden vanaf de Gold Coast via de Chinese hoofdstad Beijing door naar Jersey Island voor de Super League vanaf vrijdag. In Beijing pikten ze nog een kwart triathlon mee. Johnny Brownlee won voor Kristian Blummenfelt en Henri Schoeman. ITU Grand Final-winnares Ashleigh Gentle behield haar vorm en klopte Non Stanford en Lucy Hall. Op de sprint-race was er een tiende plaats voor Nederlander Kevin Kooijenga.
Hawaii, Tessa in Trikipedia-kleuren en Wesley stapt over
Dat Hawaii steeds dichterbij komt, merken we aan alles. Een deel van de dertig Nederlanders was dinsdagavond op uitnodiging van Joost van Rens bijeen om al wat aan ‘teambuilding’ te doen. Sione Jongstra heeft hetzelfde plan om nu eens met een flinke delegatie mee te lopen in Parade of Nations.
De helft van de Nederlandse Ironmangangers kwam samen en luisterde vol aandacht naar de verhalen van wereldkampioen Rob Barel, die zijn M60-titel overigens niet verdedigt.
Niet aanwezig maar wel volop in voorbereiding op haar eiland Lanzarote is onze Trikipedia-vedette Tessa Kortekaas. Haar outfit voor dit WK is inmiddels gereed en vol trots toont ze ons de achterkant van haar pakje. Ongeacht haar prestatie vervult ons dat nu al met trots.
Net als Rob Barel studeert Wesley Mols biologie. De Nijmmegenaar was vandaag in het nieuws, want hij gaat na zeven jaar Cerberus verlaten en het TriCan Visma-team versterken. Weer een stapje verder richting de nationale top. Uit het interview blijkt dat hem vaak gevraagd wordt waarom hij geen loper, wielrenner of desnoods duatleet wordt. ,,Maar mijn hart ligt bij triathlon. Daarin wil ik de beste van Nederland worden, ook al kost het zwemmen me nog moeite.’’
