Tessa Kortekaas – Ik ga dit Kona-klusje klaren
Tessa Kortekaas is een van Nederlandse deelnemers aan het wereldkampioenschap Ironman op Kona. Evenals meerdere Nederlandse deelnemers houdt zij ons via blogs op de hoogte van de stand van zaken richting 13 oktober.
De stand van zaken met nog 2 weken te gaan #roadtokona
66 trainingsuren: ruim 55 zwemkilometers, 1018 fietskilometers en 177 loopkilometers.
Getallen waar de pro´s niet van schrikken (wel als ze er 108 uur bij moeten werken!), getallen waar ik, letterlijk en figuurlijk, hongerig van wordt, getallen van drie intensieve weken trainen en werken, na een weekje herstel van WK Ironman 70.3 in Zuid-Afrika.
De eerste week voelde moeizaam, de spieren waren herstelt, maar het lichaam was moe van de trip. Tussen de oren zat het goed, ik wilde door, alles voor het grote doel. Ik wist wat er moest gebeuren in deze laatste weken voor Hawai, het lichaam moest zo veel mogelijk tussen de trainingen door volledig herstellen en tegelijkertijd sterker worden. Ik wist dat het drie harde weken zouden gaan worden, intensiever en omvangrijker dan ooit tevoren. Het schema van een getergde agegrouper en toekomstig pro.
Ik kampte met een stijve linker heup/bil, altijd mijn zwakke kant. Met name op de fiets, terwijl de pijntjes toch vaak met lopen opspelen. Behandelingen van de fysio/osteopaat gaven verlichting, maar volledig pijnvrij werd het niet. Een snelle bikefitting bracht de oorzaak aan het licht: de zadelhoogte was niet goed afgesteld na Zuid-Afrika. Een stomme fout maar gelukkig direct geen klachten meer!
De tweede en derde week waren een wereld van verschil met de eerste. Ik voelde mezelf met de dag uitgeruster en sterker worden, terwijl de intensiteit toenam in deze piekweek. Het is soms ongelooflijk hoe een lichaam op rust en inspanning reageert. De getallen en grafieken toonden een stijgende lijn in vermoeidheid en dalende lijn van vorm, zoals het hoort deze periode, maar ik voelde me elke dag goed tot aan de laatste dag van het blok: vandaag.
Afgelopen vrijdag stond de laatste grote brick sessie op het programma: 4 uur op de fiets met 3×45’ op 240-250W gevolgd door 1,5 uur lopen in 4:40-4:50/km. Een mooie dag om mijn Fusion racekit uit te testen. Vanzelf ging het niet, maar dat was ook niet de verwachting. Voor de weet-ik-het-hoeveelste keer liep ik, in de brandende zon, mijn kilometers over de boulevard. Deze weken probeerde ik zo veel mogelijk midden op de dag te lopen om aan de hitte te wennen. Het kost een hoop meer energie en af en toe is het slopend, maar mentaal heeft het me veel kracht en vertrouwen gegeven. In mijn ooghoeken kijkend naar alle toeristen op de terrasjes, denkend: “Zitten jullie maar lekker lui te wezen, ik ga dit Kona-klusje klaren en dan is het mijn beurt”.
FusionTeamNL racekit is probleemloos door de keuring gekomen!
Vanmorgen heb ik het blok afgesloten met 3800m in zee en dat voelde onvoorstelbaar lekker. Zonder twijfels, met 100% vertrouwen ga ik mijn taperweken in. Normaal taper ik een week voor de race, maar nu is het noodzaak uitgerust te zijn voor de lange trip van Lanzarote naar Kona-Hawaï. Op 7 oktober vertrekken we, 4 volledige dagen om te acclimatiseren. Tot die tijd lekker in mijn vertrouwde omgeving, met eveneens Kona-condities, tot rust komen!
Houd trikipedia.nl in de gaten voor mijn Kona story!
Raceday: zaterdag 13 oktober!
@fusionworld.nl @fusionteamnl @evotriclub @carreguk @tripasion @trikipedia.nl @wodbeastgym @eroslacasadelparmigiano @centrodeportivofariones @runnersworldleiden @dekruifsportzicht @torqnl @coopervision @schwalbetires @mangacamisa