TRIVERS 16; Frank Heldoorn – dominante vrouwen
Ik keek het WK vrouwenwielrennen en het volgende hield me bezig: hoe kan in de vrouwensport dominantie van een of enkele deelneemsters zoveel duidelijker en langer standhouden? Anna van der Breggen fietste in haar eentje minuten weg bij een groepje kennelijk kansloze dames. Daags erop was de mannenrace een lust voor het oog met een groep mannen die het elkaar tot vlak voor de meet moeilijk maakten. Ik dacht even terug aan het WK 70.3. Het absolute niveau bij de mannen was om te smullen maar vooral bijzonder: hoeveel mannen dat niveau hadden. Bij de vrouwen was dat anders: Daniela Ryf had – ik vermoed rustig trainend – bijna 4 minuten voorsprong. In IM Frankfurt – bij de mannen net als het WK 70.3 hard knokkend gewonnen door Jan Frodeno – had zij een voorsprong op nummer 2 van bijna 27 minuten. Ik vermoed a.s. weekend ook een one woman freakshow, die nog even spannend lijkt omdat er wel wat dames harder zwemmen dan Daniela.
Dat was bij de vorige dominatrice ook al zo: Chrissie Wellington. Zelfs met lekke band won zij nog breeduit lachend. Net als Daniela was zij de schrik van de mannenprofs met een slechte dag. Daartussen hadden we 2 jaar Mirina Carfrae die met 2 maal een (man-like/freakish) looptijd (2u50!!) vanuit schier onklopbare positie wist terug te keren. Uitschieters zijn leuk zo lang ze de wedstrijd maar extra spannend maken voor het publiek. Zoals Hellriegel (1995) die ooit 13 minuten wegfietste van de kopgroep. Maar niet won. Vorig jaar deden Wurf, Kienle en Sanders een vurige poging op de fiets maar strandden achter de winnaar in een zinderende marathon. Ik verheug me nu al op de mannenrace. Wat gaat Gomez doen? Nou ja behalve op zijn gemakkie meezwemmen en dan is het wachten op de zweepslagen van de snelle fietsers. Die helaas voor het wedstrijdbeeld de mindere zwemmers zijn. En ik voel mee met de profs met een slechte dag. Want die voelen de hete adem van Daniela in hun rug.
Ik verwacht meerdere looptijden sub 2u40 dit jaar. Met de dichtheid van tegenwoordig bij de mannen is je proberen te onderscheiden op de fiets snel zelfmoord. Daniela zal ook relatief hard lopen. Ook al omdat zij op de fiets niet hoeft te reageren op uitspattingen van anderen. Zij zal haar dominantie nog wel even koesteren. Zoals ik haar hoorde zeggen in een interview: “I feel lucky because everybody is training hard”. Nou ja als dominatie een kwestie van geluk is, ben ik blij dat al die mannen pech hebben.
Allen veel kijkplezier! Ook bij de vrouwenrace.
