Ouwe jongens krentenmik in Holten; Els vindt afleiding; Ibiza, Eilat en Mallorca WTJ 954
VRIJDAG – Niets leuker dan met vijf mannen uit Holten aan de vrijdagmiddagborrel. Vijf mannen met, opgeteld, 190 jaar organisatie-ervaring in triathlon. Vanaf het prille begin in 1985 bij het Sallands evenement betrokken, het zien groeien tot wat het nu is. Grote kampioenschappen naar Holten gehaald, ETU- en World Cups. Ze hebben organisaties zien komen en gaan. De jongens, die snel geld wilden verdienen en weer even snel van het triathlontoneel verdwenen. Als rots in de branding overleefde Triathlon Holten alle stormen, nog steeds is het de grootste, meest sfeervolle wedstrijd in ons land. Hendri Markvoort bijvoorbeeld, volgend jaar aan zijn 35e bestuursjaar toe en nog altijd vol plannen om Holten bruisend te houden. Qua dienstjaren kunnen we elkaar een handje geven met dat verschil dat hij geen idee meer heeft wat er verder speelt in de triathlonwereld. Verbaasde blik bij het horen dat Maastricht geen Ironman blijft, niet wetende dat de start in Almere niet langer aan het Gooimeerstrandje is. Gewoon één week per jaar z’n eigen Holten op z’n kop zetten en daarna weer 51 weken andere leuke dingen doen. Dank Hendri, zo’n weekje Holten relativeert enorm en zeker in een jaar waarin we Bert Fliers gouden advies te vaak in de wind sloegen: triathlon is de belangrijkste bijzaak in het leven.
Els heeft genoeg afleiding
En toch blikken we maar even vooruit op het weekeinde. Yvonne en Per van Vlerken en Els Visser vertoeven heerlijk in Kanchanaburi Thailand voor de Challenge-race zondag. De Van Vlerkens ‘overwinteren’ haast in Thailand en ook Els blijft nog even. Voor haar dit jaar geen overwintering in Australië, wel staan de Canarische Eilanden in de eerste maanden van het jaar op het trainingsschema. Voordat Els afreisde naar Thailand was ze trouwens terug in de stad, die haar eerst zoveel vreugde bracht en daarna teleurstelling en frustratie. Maastricht dus. ,,Ik was uitgenodigd als spreker door TEDx. Dat is een megagrote internationale speakers-organisatie, waar gastsprekers uit de hele wereld bijeen komen met een inspirerend verhaal. Dat van mij ken je, maar ik was verrast hoe mooi en ontroerd de zaal reageerde. Voor mij een geweldige uitdaging om te doen, een nieuwe loot in mijn leven. Tegelijk zorgde het ook voor afleiding.’’
Met dat laatste doelt Els uiteraard op haar diskwalificatie in de voorlopig laatste Ironman van Maastricht. Uit op revanche is ze geenszins. ,,Thailand geeft me wel even de rust om van alles bij te komen. Eerdaags wil ik jullie mijn kant van het verhaal vertellen, strategisch gezien is dat nu niet verstandig. Bovendien ben ik eerst weer eens toe aan een paar lekkere wedstrijden. Te beginnen in prachtig Thailand.’’
Data paratriathlons op Paralympics Tokyo bekend
Goed nieuws voor ons paratriatleten, die naar Tokyo willen/gaan: het schema is bekend. De Paralympics zijn van 25 augustus tot en met 6 september. Er zijn 22 sporten en in totaal wordt 540 keer gestreden om goud, zilver en brons. Zo’n 4400 atleten zullen meedoen. In acht categorieën strijden de paratriatleten en wel op 29 en 30 augustus 2020, steeds in de ochtenduren. In de agenda’s van Jetze Plat en Geert Schipper zijn de data al omcirkeld en Geert heeft zijn vrouw beloofd negen maanden eerder rustig te gaan slapen. Zijn thuiskomst deze week was de mooiste van allemaal. ,,Na een goede vlucht en redelijk goed geslapen, waren zelfs al mijn spullen snel op de band bij Schiphol. Eerder dan mijn vrouw verwachtte kwam ik ons huis binnen. En dan ligt daar ons mooie prinsesje Esmee. Het gevoel dat je dan je eigen kindje mag vasthouden is nog mooier dan de wedstrijd op Hawaii.’’ Over zijn wereldtitel was Geert nuchter: ,Ik heb niet per se gewonnen, ik kwam gewoon als eerste over de streep.’’ Wie wel confuus was, was de bakker. Esmee werd op 12 oktober geboren, Geert deed Ironman Hawaii op de 13e. Maar we snappen de vergissing wel…
Ibiza Multisport Festival maakt stormachtige start
Dit weekend dus het begin van de ETU Multisport Europese kampioenschappen, te beginnen zaterdag met het EK sprint duathlon in Santa Eulalia des Riu op stormachtig Ibiza. De storm is gaan liggen en met man en macht is alles op het parcours en in de wisselzones heropgebouwd. Zondag doen de agegroupers hun wedstrijden en dinsdag gaat het verder met de crosstriathlon in Sant Joan, Ibiza. Zaterdag duimen we voor Yennick Wolthuizen, Marlou Bijlsma, Thomas Cremers, Wesley Mols, Thijs Wiggers, Niels te Pas, Sophie van der Most, Joey van ’t Verlaat, Olaf Jan Bosscher, Maaike Telkamp en Marije Hijman. Bij de agegroupers komen we Elsbeth Rispens en Henry Dullink tegen. Klaarblijkelijk misten een aantal duatleten vrijdag door overmacht de briefing en moeten bijgevolg 15 seconden later starten. Dat geldt ook voor Marlou, Sophie, Thijs en Niels, al doet bondscoach Armand van der Smissen er alles aan om die tijdstraf terug te draaien. Natuurlijk fungeert ons ETU-bestuurslid Martin Breedijk weer als onze razende reporter ter plaatse. Als zijn vlucht althans vanaf Barcelona naar Ibiza bijtijds wordt ingezet.
Ook nog EK Beloftes in Eilat
Er is trouwens nog een EK dit weekeinde, namelijk in Eilat. Daar, in de toeristische badplaats van Israël strijden de beloftes om de Europese triathlontitels. De NTB heeft geen deelnemers afgevaardigd. Het is meteen ook de kritische kanttekening bij beide kampioenschappen. Zo laat in het seizoen het zoveelste EK of WK betekent ook dat niet overal het sterkste veld aan de start staat. Veel tri- of duatleten houden het even voor gezien. Wie bijvoorbeeld Europees kampioen aquathlon wil worden, hoeft op Ibiza maar drie tegenstanders te verslaan. Duathlon en de halve afstand zijn gelukkig wel beter bezet.
Marco op Mallorca
Op de Spaanse eilanden triathlons doen kan nog steeds, al is het de laatste weken best onstuimig op de Middellandse Zee. Hoe dan ook, Marco Akershoek begint zaterdag aan z’n vierde halve triathlon. Het is de Challenge Peguera-Mallorca. Verder zijn er over de hele wereld nog twee 70.3 Ironmans, een Powerman en twee heles, die niet onder de bekende ‘grootmachten’ vallen en misschien daardoor al wel dertig jaar stand houden.