Team Fleur; de halve marathon van Amsterdam

Al vanaf de actie “Stoel voor Fleur” hebben ze een speciaal plekje bij ons. Team Fleur liep de halve marathon in Amsterdam. Hun verhaal:

Gisteren stond onze laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. De Mizuno halve marathon in Amsterdam. Het is rond 10 uur in de morgen als we de racekar in de auto gooien en richting het wilde westen rijden. Fleur kijkt lekker een dvd, Irma leest een goed boek en ik stuur ons, vol met zenuwen, richting het Olympisch stadion. Rond 11 uur komen we aan in Amsterdam. Vanuit de organisatie hadden we een parkeervergunning gekregen, zodat we vlakbij konden parkeren.

We zetten ze kar in mekaar, ik kleed me alvast om, Fleur haar sondevoeding alvast aan gezet en samen lopen we richting de sporthallen. Hier moeten  we ons startnummer ophalen. De hele omgeving is al bezaaid met mensen en de sfeer zit er al lekker in.  We schuifelen gemoedelijk de sporthallen binnen en halen daar ons startnummer op. Stap 1 is voltooid. Daarna doen we even een rondje over de expo. Blijft leuk om te kijken wat er weer voor leuke snufjes te koop zijn.

Rond half 1 hebben we alles gezien. De voeding van Fleur is klaar, dus kan ze nog even worden verschoond voor we naar de start gaan. Langzaam lopen we naar het olympisch stadion. Op het plein buiten het stadion is het een grote bedrijvigheid van kraampjes en mensen. Wat een gezelligheid. We besluiten hier nog ff een bakkie te doen en om te genieten van alles om ons heen.

Rond 13 uur lopen we richting de start op de Stadionlaan. Wat een drukte is het hier. We lopen ons startvak in en wachten op wat komen gaat. Om 13:20 starten de eerste lopers en schuifelen we langzaam richting de startboog. Het is nog een hele uitdaging om met de racekar tussen al die mensen te staan. Je wilt niemand voor de voeten lopen, dus het blijft goed opletten. Ondertussen krijgen we de nodige complimenten en succes wensen van andere lopers.

Rond 14 uur gaan we dan echt van start. Na de startboog lopen we gelukkig een brede weg op en kan ik even de ruimte zoeken. Dat is wel lekker na een start met ruim  15.000 mensen. Ik besluit om heel rustig te starten en vooral om te genieten van alles om ons heen. In Leeuwarden heb ik me kapot gelopen en was het afzien en dat wou ik niet weer. De eerste kilometers is het veel sturen en ruimte zoeken met de kar. Het is erg druk en dus lopen we voornamelijk aan de buitenkant van de weg. Dan kan iedereen makkelijk om ons heen. Onderweg staat er om de kilometer wel een podium met drummers of een band. Als die er niet is staat er wel een DJ in een bus of auto. Wat een feest. Fleur geniet enorm van de muziek. Iedere band of DJ krijgt van haar applaus. In het begin is Fleur rustig en terug getrokken, maar naarmate de race vordert komt ze los. Onderweg delen krijgen we een hoop high fives van omstanders en andere lopers. Veel mensen die een kort praatje maken en hun respect uitspreken. Iets wat lastig blijft om aan te nemen, omdat het voor ons zo vanzelf sprekend  is om zo te sporten.

Bij elke refresment station lopen we een stukje om goed te kunnen drinken en wat voeding tot ons te nemen. Ik kan dat nog steeds niet rennend en zeker niet met zoveel mensen om ons heen. De voeding en vochtbalans houden we goed bij en we blijven lekker ontspannen lopen.  Halverwege de loop doen we even een kort plaspauze, want rennen met een volle blaas wou niet echt.

Met een opgelucht gevoel gaan we het tweede deel van de race in. We blijven genieten van alle aanmoedigingen en gezelligheid om ons heen. Daarnaast is Amsterdam ook een mooie stad om doorheen te rennen qua gebouwen. Eenmaal in het Vondelpark is het helemaal genieten. Fleur is druk met het spotten van parkieten en blijft ze me aanwijzen. We gaan nu de laatste kilometers in en ik versnel langzaam aan. We kunnen de finish al ruiken. Naarmate we dichterbij komen gaat het tempo omhoog. We pakken nog even een spons mee en dan is het op naar het olympisch stadion. De laatste kilometer vliegen we. Ik zat zo vol met energie en genoot zo, dat ik vol gas het stadion in knalde. Eenmaal in het stadion is er een overweldigend gevoel. Die finish is zo vet op deze historische locatie. Onder luid gejuich van de tribunes knallen we in een tijd van 2:28:14 over de finish.

We waren langzamer dan in Leeuwarden, maar we hebben nu alles gerent, waar we in Leeuwarden nog wat stuk hebben gewandeld. Daarnaast heb ik nu echt kunnen genieten met Fleur van de hele race. Wat een indruk heeft dit evenement gemaakt op ons. Na de finish krijgen we allebeide ons ere metaal om en lopen we richting Irma die buiten het stadion op ons wacht.

Eenmaal buiten het stadion lopen we samen langzaam terug naar de auto. Vol met verhalen lopen we al pratend terug. We zijn alle drie onder de indruk van de race en van de sfeer. Het was gewoon een groot feest. Eenmaal bij de auto pakken we alles weer in en doe ik droge kleren aan. We zwaaien Amsterdam gedag en rijden we terug naar huis om lekker op de bank te ploffen.

Ons seizoen zit er nu echt op en wat maken ons op voor de winter. Een mooie periode om plannen te gaan maken voor het komende seizoen. We zullen jullie op de hoogte houden van de plannen als die concreet zijn.

Voor nu willen we iedereen bedanken voor deze super dag in Amsterdam. Wij hebben alleen maar genoten en zullen deze race niet snel vergeten.

Ruud de Haan

Ruim dertig jaar geleden aangestoken met het triathlonvirus. Als super-recreant races gedaan en door toedoen van Mels de Kievit aan de micro beland en die nooit meer los gelaten. Samen met maatje Wim van den Broek zo veel meer dan 1000 wedstrijden als speaker gedaan. Zo af en toe actief voor Eurosport als commentator bij triathlons.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.