Alles over het EK crosstriathlon Ibiza; preview Tongeyong en Madeira – WTJ 960
DONDERDAG – Het Multisport Triathlon Festival op Ibiza is halverwege. Vandaag stonden Europa’s beste crosstriatleten bij elkaar op min of meer vergelijkbaar parcours als eerder de crossduathlon. Alleen nu dus, hop, eerste de Middellandse Zee in. Het maakt Tim van Hemel weinig uit. De Belg bezorgde zijn land al de zevende medaille in deze tri/duathlonweek, waar wij Nederlanders nog op twee blijven steken. Na het zwemmen keek de Belgische Squadra-kopman nog tegen een achterstand van een minuut aan op zijn grootste rivaal Brice Daubord. Maar Tim kan de ATB-parcoursen op de Balearen haast dromen en trapte de concurrentie al gauw een eind opzij. Ten opzichte van dinsdag leek het parcours eenvoudiger, maar volgens ingewijden was het nog zeer technisch. Met een minuut voorsprong begon Tim aan zijn tweede zegetocht. Brice Daubord bracht de achterstand wel wat terug, maar strandde tot op 40 tellen, de Italiaan Marcello Ugazio bleef een kleine minuut achter bij de glorieuze inwoner uit Balen.
Verkeerde bandenspanning bij Joep
Balen deed Joep Staps iets meer dan Tim van Hemel. De Tilburger sloot het EK als 28e af en kwam daarmee in het grote spel niet voor. Toch was er na afloop berusting bij de nationaal kampioen, die als duatleet bewust koos voor dit EK, waar hij wellicht korter kon eindigen in de duathlon of crossduathlon. ,,Ik heb de moeilijkere weg gekozen, crosstriathlon is wat internationaler. Ik wist dus wel dat ik me niet in de strijd om de ereplaatsen zou kunnen mengen. Vergeet niet dat ik pas in augustus serieus met een zwemtrainer aan de slag ben. Het gaat vooruit en ik lag aanvankelijk in een lekker groepje. Tot ik opkeek en ze ineens verdwenen waren. Dat verschil kreeg ik niet meer goed gemaakt.’’ Op de ATB had Joep op aanraden van een ervaren crosstriatleet gekozen voor een lage bandenspanning. ,,Beter niet kunnen doen, het ging voor geen meter op de klimmetjes. Ook dat is een wijze les. Ik moest snel lossen, op het vlakke kwam ik dan wel weer terug maar over het algemeen was het vechten tegen de bierkaai. Met lopen gelukkig nog paar mensen ingehaald, maar dit soort parcoursen….pfoeh. Die kennen we in Nederland niet. Ik mag dan Kijkduin en Ameland gewonnen hebben, internationaal is toch een ander verhaal. Veel ervaring opgedaan, dat wel.’’
Of Joep voor volgend seizoen keuzes gaat maken voor een van de vele varianten in de multisport weet ie nog niet. ,,Wegduathlons blijven wel favoriet, alleen maar crossen zie ik me nog niet doen. Eerst maar eens groeien in dit soort confrontaties.’’ Tussen Tim en Joep zat een kloof van twaalf minuten. ,,Dat moet de komende jaren kleiner worden.’’
Ruben zevende en beste Nederlander bij junioren
Ook de Nederlands junioren hadden het zwaar. Ruben Slot was op de zevende plaats onze beste man van het kwartet. ,,Zwemmen ging heel goed, lopen ook, toen haalde ik nog drie man in. Maar fietsen was te technisch, zijn we in Nederland niet gewend. Hier had ik een andere ATB nodig gehad, de ketting ging er ook nog af. Verder wel tevreden, maar ik had dichterbij de medailles kunnen zitten.’’ De titel ging net als bij de crossduathlon naar de Spanjaard Nicolas Puertas Fernandez. Zilver was voor de Italiaan Fiippo Pradella, brons voor Alfonso Izquierdo uit het gastland. Ruben werd op vier minuten achterstand dus zevende, een minuut later gevolgd door Xterra-specialist Quirijn Waaijenberg als achtste en weer een halve minuut verder Lucas Goené als negende. Hugo Jan Bosscher had pech, lekke band. Zijn wedstrijd eindigde al na acht minuten. Bij de meisjes bestond het podium uit de Italiaanse Marta Menditto, de Tjechische Pavlina Vargova en de Slowaakse Lydia Drahovska. Alleen het Franse meisje bleef met lege handen achter.
Niet alle grote namen uit de crosstriathlon waren op Ibiza bijeen, het is zondag immers ook WK Xterra op Maui. Wellicht was dat in het vrouwenveld nog het meest te merken. De Europese titel ging naar de Britse Nicole Walters. Zij won op overtuigende wijze met bijna drie minuten voorsprong op de Spaanse Laura Gomez Ramon. In de eindsprint klopte ze de Oekrainse Sofiya Pryyma. De nummers drie overall (dus Ugazio en Pryyma) waren meteen ook Europees beloftekampioenen. Crossduathlonkampioene Kristina Lapinova werd nu achtste.
Donald in een lollige bui in Korea
Het is zaterdagmorgen al weer vroeg te doen voor wie de zeventiende World Cup van het seizoen wil volgen. Tijdzones leren ons dat om 2.30 uur de vrouwen en om 4.45 uur de mannen in het Zuidkoreaanse Tongyeong van start gaan. ,,En tien seconden na mijn finish mogen jullie me bellen’’, grapt Donald Hillebregt die het wel vermakelijk vindt dat er anno 2018 op primeurs in zijn sport gejaagd wordt. Om vervolgens de grap nog een beetje door te voeren met de opmerking: ,,zal ik twee verschillende versies maken?’’
The Don hoopt wel dat beide versies een positieve afloop hebben. ,,Het gaat lekker. Afgelopen periode een mooi trainingsblok kunnen doen, we zijn de reis naar Zuid-Korea goed doorgekomen en op de eerste dag gelijk lekker kunnen trainen. Ik heb zin in zaterdag.’’ Iets voorzichtiger in zijn verwachtingen is Menno Koolhaas. ,,Ik ga eigenlijk zonder verwachtingen van start. Mijn seizoen was niet opperbest, ik deze laatste twee races gewoon blind in en dan zie ik wel wat het gaat worden. Ik ga voor de volle honderd procent knallen en het beste eruit halen.’’ Zijn afgelopen trainingsperiode verliep goed. ,,Daar moet ik op vertrouwen, maar vraag me niet naar een mogelijke klassering. Wie even meedraait in het World Cup-circuit weet dat het altijd sterk bezette wedstrijden zijn.’’
Uit drie richtingen komen de triatletes naar Tongyeong
In de vrouwenwedstrijd is Jeanine Kocken vanuit Hong-Kong met groeiend zelfvertrouwen doorgereisd naar Tongyeong. Daar voegden zich ook Rani Skrabanja en Lotte Wilms bij de Nederlandse ploeg. De drie Nederlandse atletes vlogen dus langs drie kanten aan: Rani vanuit Nederland en Lotte was al weer een paar maanden terug in Australië. ,,Down Under heb ik lekker doorgetraind. Geen wedstrijden meer gedaan na de reeks in Europa. Wel ben ik uiteraard gaan kijken aan de Gold Coast hoe mijn collega’s het er vanaf brachten op de Grand Final. Ook als toeschouwer ontzettend veel geleerd, vergeet niet dat ik pas anderhalf jaar bezig ben.’’ Wilms rekent op haar sterke zwemmen en hoopt met het goede groepje weg te kunnen komen.
De Spanjaard Vicente Hernandez en de Japanse Ai Ueda worden als grootste kanshebbers op de eindoverwinning van deze sprint triathlon gezien. Daarna reist het circuit naar haar 18e en laatste halte, het Japanse Miyazaki.
Marco en Quinty saampjes naar ETU-finale Madeira
Andere belangen zijn er voor de kandidaten op de ETU-Cup. Funchal, de hoofdstad van het Portugese eiland Madeira is een vertrouwde locatie voor grote triathlons. Zaterdag komt daar het bekende triathlonkoppel Marco van der Stel en Quinty Schoens in actie voor de ETU-Cup Final. Ook op Madeira is Joleen Hakker, die met Linda van Vliet mee doet aan de World Cup paratriathlon, eveneens de laatste van het seizoen. Marco kijkt uit naar de laatste race van het jaar. ,,Alles in orde. De training weer fijn opgepakt na wat rust na het WK. Ik sta nu zevende in het klassement van de triatlten die aanwezig zijn op Madeira, daar is nog wel wat te halen. Ik probeer top vijf. Het is een uitdaged parcours met een groepje goede zwemmers weg en op een zwaar fietsparcours is veel mogelijk. Startveld is desondanks erg sterk. Ik ga vol goede mowed het ponton op.’’ En op de vraag of het leuk is om met zijn tweetjes op stap te zijn, lacht Marco: ,,Da’s zeker mooi, laatste tripje samen was voor Quinty best succesvol, dus wie weet.’’
Vergeten uitslagen zoals Winterman en Toughman
Er bleven in de drukte de laatste weken nog wat uitslagen liggen. We noemen dat aan het einde van het seizoen altijd ‘de vergeten uitslagen’. Zo was er zaterdag ook de halve ICAN in Gandia, gewonnen door de Spanjaarden Alberto Ibanez Guillem en Lydia Sara Lorena. Enige Nederlandse deelnemer was de Zeeuwse globetrotter Tony Seen, hij wer 75e in 4.57 uur. Dan hadden we het nog mis bij Martin Breedijk, want hij eindigde zelfs op een elfde plaats bij de M50 op het EK aquathlon Ibiza. Trouwens het hele ETU-bestuur deed mee aan deze wedstrijd.
Hoewel de wintertriathlons nog wel even op zich laten wachten, was in het Tsjechische Cestina al wel de Winterman Xtreme. Het beestje heeft een naam gekregen, want de temperaturen waren op die 14e oktober best mild, maar de omstandigheden (koud zwemwater, 4500 meter hoogtemeters en aankomst op de 1021 meter hoge top Jested) natuurlijk niet. Dat blijkt uit de winst van David Jilek in 11.21 uur en Kristyna Skupienova in 14.41 uur. Jilek won voor de tweede keer op rij. Geen Nederlandse avonturiers dit keer onder de 95 deelnemers. Twee weken terug ook twee halves uit het Amerikaanse Toughman-circuit. Die van Puerto Rico werd gewonnen door lokale favorieten Carlos Lomba en Cynthia Soto, die andere in Tennessee ging naar de Amerikanen Matthew Greer en Kelsey Noll.
Just Merried on Maui: Silvia en Marcel
We eindigen met heel mooi nieuws, want Silvia Brouwer en Marcel Swart hebben niet alleen de verre reis naar Maui gemaakt om mee te doen aan het wereldkampioenschap Xterra komende zondag, ze gaven elkaar op dit prachtige eiland ook het jawoord. Een mooie bruidegom en een prachtige bruid stonden dus in bruidskleding op het strandje met de mountainbikes in de aanslag.Het was dus Just Mauied voor het Friese liefdeskoppel. Zondag na de wedstrijd snijden ze de taart aan en begint het huwelijksfeest. U bent allen van harte uitgenodigd! Trikipedia wenst Silvia (wel ieder jaar blijven feesten op Ameland hè) en Marcel veel geluk en een mooie, sportieve toekomst toe. In eerste instantie uiteraard komende zondag op het WK Xterra.
Liefdevoller kunnen we deze 960e aflevering niet eindigen, toch?
