Akerson en Paterson kersverse wereldkampioenen Xterra; Harderwijk RBR; Belek en Waco IM – WTJ 964
ZONDAG – Rom Akerson is vanavond Nederlandse tijd wereldkampioen Xterra triathlon geworden. De triatleet schreef geschiedenis door als eerste Costa Ricaan een wereldtitel te pakken, in welke multisport discipline van ITU/Ironman of Xterra dan ook. Lange tijd leek het erop of de Spanjaard Ruben Ruzafa zou zijn vierde titel gaan pakken en daarmee op gelijke hoogte komen met Conrad Stoltz – The Caveman uit Zuid-Afrika. Na het fietsen was Akerson al tweede, zijn grote looppas gaf de doorslag. Titelverdediger Bradley Weiss eindigde tweede, snelste zwemmer Sam Osborne uit Nieuw-Zeelasnd behaalde het brons, zodat dappere Ruben Ruzafa uiteindelijk net buiten het podium pakte, daar waar hij al vaak wel op stond. Josiah Midaugh was op de vijfde plaats de beste Amerikaan.
Maar Rom Akerson was de revelatie van het WK. Eerder won ie vier kleinere Xterra-races in Midden-Amerika, maar op Maui was het moddermonster uit Puntarenas de terechte kampioen, ook al was ie nooit hoger dan een vijfde plaats gekomen tot dusverre. Bij de vrouwen was de Britse Lesley Paterson voor de derde keer in haar lange loopbaan ’s werelds beste crosstriatlete. Na vier zilveren medailles vond Lesley het tijd worden weer eens toe te slaan. Het gebeurde in het modderbad van Kapalua, Maui. Het zilver was ook een ‘big surprise’, de Mexicaanse Michelle Flippo. Ze kwam als snelste uit de Pacific, maar hield verrassend goed stand, derde werd de Lizzie Orchard uit Nieuw-Zeeland. Minder verrassend, maar ook zij had de top drie nooit eerder bereikt op Maui.
Beste Nederlander was de in Boulder residerende Huijbert Groenendaal. In zijn agegroup M40 ‘spoelde’ hij als 33e op het strand aan, werkte zich op de mountainbike naar voren op een tiende plaats en en ging nog wat harder bij het lopen, zodat hij 95e in totaal, maar knap zesde M40 kon worden. Eindtijd: 3.58.10, een uur en zes minuten na de man uit Costa Rica. Sterk optreden ook van Marcel Swart, nota bene zo kort na de huwelijksnacht op Maui. Marcel – in z’n vorig triathlonleven nog tweede van Nederland in Almere 1998 – kwam als 23e M50 uit de golfslag, fietste naar een negende plaats toe en kon bij het lopen nog vier plaatsen winnen. 134e in totaal in 4.11.35 en daarmee vijfde M50. De 65e looptijd was zelfs beter dan de Belgische prof Geert Lauryssen, die echter wel goed door stoempte met fietsen en 24e prof werd. Voor genoemde Nederlanders prachtige debuut-optredens. Geert baalde dat ie er niet meer uit kon halen.
Even later werd het kersverse bruidspaar herenigd. Silvia Brouwer liet haar witte bruidsjurk even in de hotelkast, trok het Friese AV Heerenveen-triathlonsuit (of was het toch het NTB-pakje, haast niet te zien door de modder) aan en zwom daarmee naar een vijfde plaats F40. De geboren Amelandse had het zwaar bij het fietsen, want na de loodzware MTB-tocht was ze twee plaatjes verloren. Ook het lopen ging niet van een leien dakje, maar dat is precies waar XTerra-fanaten om vragen. Uiteindelijk kwam de Friezin als achtste F40, maar dolgelukkig over de finishlijn. Als 63e vrouw totaal, maar negende F40. Alle Nederlanders in de top tien dus. Een bruid en bruidegom volledig onder de modder, dat heeft ook wel iets. Canadees van Nederlandse origine Joost van Ulden finishte 230e in 4.39.48 (19e M50).
Waren de omstandigheden twee weken terug op Big Island opvallend mild, de crosstriatleten kregen op buureiland Maui het zwaarste parcours sinds jaren voorgeschoteld. Gedurende de wedstrijd was het droog, zonnig en met de bekende eilandwind, maar in de aanloop naar het 23e WK was het door de vele regenval feitelijk één groot modderbad geworden op het toch al loodzware fietsparcours over de bergtoppen van Maui. Niemand kon het hele traject fietsend afleggen. En dan stonden er ook nog eens metershoge golven. Voorwaar een echte XTerra! Het was ook te merken aan de eindtijden: normaal 2,5 uur, nu zaten de toppers dicht tegen de drie uur wedstrijdtijd aan, al zegt dat in crosstriathlons weinig.
Maarten Vierhout wint crossduathlon Harderwijk
Met de Super League Triathlon volgend weekeind op Mallorca komt een eind aan het Europese triathlonseizoen. Dat stopte in ons land drie weken geleden met de fraaie race op en rond een fort in Bodegraven. In eigen land nemen de crossduatleten het weer over. De afgelopen weken waren de wedstrijden in Oldebroek en zaterdag in Harderwijk. Redelijk dicht bij elkaar en toch een totaal verschillend deelnemersveld.
De Athlos Vliek run-bike-run ging zaterdagmorgen naar Maarten Vierhout. De sportman uit Nunspeet is gedurende de zomer vooral als wegwielrenner actief. Meestal sluit hij zijn seizoen af met een enkele crossduathlon en in Valkenburg was ie al eens zesde op het NK. Maar zich volledig toeleggen op de run-bike-run? Nee, dat doet Maarten niet. In en rond het Strokelpark van Harderwijk was hij vijftien seconden sneller dan master Johan Christen. De derde plaats ging naar Matijn Straatsma, wielrenner, schaatser, alleskunner. Matijn was ook het hele seizoen lekker in wegwedstrijden bezig, maar zal zich komend voorjaar zeker weer laten zien in de wintertriathlons. Op het NK behaalde hij dit jaar al zilver. De vierde en vijfde plaats bij Athlos kwamen bij de jonkies terecht: groot talent Kai van den Brink en Lucas Goené, koud terug van het ETU Multisports Festival en hier dus vijfde.
Annemiek Veenkamp aan de top in Athlos-duathlon
Veel ervaring met crossdu- en triathlons heeft de winnares van de Athlos-rbr: Annemiek Veenkamp. De rundveedierenarts uit Zeewolde ging drie minuten harder met lopen en mountainbiken dan technologe Marjon Baas en psychologe Tanya Pit. Om maar weer eens aan te geven hoe duursporters ook in opleiding en/of vakgebied vaak het hoogste nastreven. Drie weken eerder was zo’n beetje de eerste crossduathlon van het winterseizoen. In Oldebroek ging de winst naar Bas Carpaij met de zege aan de haal. Hij stamt uit de MTB-wereld, goed in bergraces ook. Jordy van der Veen werd tweede, Dick Bastiaan derde. Twee vrouwen slechts aan de start: Ineke Ligthart was de betere in het duel met Karen Willemsma. Marco en Eric vormden het sterkste duo ook al twijfelden ze zelf vanwege hun team ‘Kiek’n wat ’t wordt.
Huib tweede, Carola vierde in 70.3 Ironman Turkse Belek
Zondag was ook de dag van twee 70.3 Ironmans. In het Turkse Belek nabij Antalya stonden ruim 1100 triatleten bijeen. Vooral Oost-Europa was goed vertegenwoordigd en dat bleek ook uit de top drie bij de mannen. Een agegroup-only race trouwens, vier jaar terug bij de primeur was dat niet het geval. Toen won Frederik van Lierde en werd Patrick Lange derde en bezorgde Alexandra Tondeur de Belgen een dubbelfeestje. Die bliksem start in Belek kreeg geen vervolg. Evengoed kan de Oekrainse winnaar Sviatolsav Tsvetkov in de toekomst wellicht uitgroeien tot een sterkte triatleet. Hij klopte de Russen Platon Kiselev en Denis Krestin, voor iemand uit de voormalige Sowjet-republieken altijd lekker. Onze Zuid-Afrikaanse speakervriend Gordon Graham had het maar moeilijk met al die Russische namen vooraan. De verschillen bij de mannen waren klein, anders lag dat bij de vrouwen met Inna Tutukina als snelste en daarna acht minuten wachten tot de Zwitserse Oriana Heer binnen liep aan de Turkse rivièra. De Duitse Saskia Kas bezette de derde plaats. Een vijftiental Nederlanders deed mee. Remko Siers van TC Twente was de snelste in 4.23, zo’n 25 minuten na de winnaar. Hij werd er 16e M35 mee. Acht minuten later volgde Huib van Engelen, daarmee tevens tweede M55.
Leuk dat ook Erwin Kwakernaat (Team4Talent) weer eens mee deed: 824e in 6.15 uur. Bij de vrouwen een goede prestatie van Carola Schot: 41e in totaal en vierde bij de F50. De Heerjansdamse is vooral bekend als ultraloopster. We maakten ze nog mee als winnares van de Zestig op Texel en ze is Nederlands recordhoudster 6 Uurloop. Eerder dit jaar maakte de atlete van CAV Energie in Luxemburg al de overstap naar de halve triathlons en in Belek bewees ze als laatbloeier ook dit te beheersen.
In Waco haalt Starykowicz het wel tot de finishlijn
Getuige de 2243 deelnemers blijft de vraag naar 70.3 Ironmans in Amerika groot. Dat was immers het aantal gestarte triatleten in de 70.3 IM van Waco, Texas. Andermaal moesten de triatleten worden teleurgesteld in hetgeen ze hoopten te kunnen doen, namelijk zwemmen, fietsen, lopen. Het water in sommige staten van Amerika staat zo hoog dat al op meerdere plaatsen het zwemonderdeel werd afgeblazen. Helaas ook in Waco. Weg kansen voor bijvoorbeeld Lauren Brandon. De winst ging nu naar Haley Chura. De Amerikaanse was vijf minuten sneller dan landgenote Alicia Kaye, derde werd verrassend Chelsea Sodaro uit Australië. De format bij de mannen leek niet per se in het voordeel van Andrew Starykowicz, die samen met Cameron Wurf weer huis hield in Kona bij het fietsen. Toen klapte de Amerikaan nog in elkaar, in deze tijdrit-halve marathon formule gebeurde dat niet. Starky won al keek hij de laatste kilometers vaker om dan hem lief was. Achter hem naderde immers met rasse schreden zijn landgenoot TJ Tollakson. Elf seconden zaten er tussen het tweetal. En ook de Australische routinier Joe Gambles bleef op het vinkentouw met uiteindelijk een derde plaats. Van de Nederlanders was Merel Wolbers de snelste in 5.36. Daarmee werd ze 259e bij de vrouwen. Diana van Brandwijk deed er 6.07 uur over en dat was goed voor de 450e plaats. Henk Kool zag zichzelf terug op een 1073e plaats in 6.19 uur.
België kreeg hoog bezoek zondag. In de Kortrijk Xpo was niemand minder dan Jan Frodeno topspreker bij Willsport. Een Europees, nieuw sportfestival met twee dagen topgasten, lezingen, workshops, tests, interviews, produkten enzovoorts. Uit onze sporten niet alleen Jan, maar ook Bart Aernouts, Marc Herremans, coach Paul van den Bosch en onze eigen Shirin van Anrooij gaven presentaties. Frodo in België dus. De quizvraag nu is: was Jan Frodeno ook al ooit in Nederland? Antwoorden via onze FB-pagina. We verloten een leuke prijs.
