Superleague Mallorca Rachel op vier; Jeroen en Roos winterkoningen Groningen; Beermile – WTJ 970

ZATERDAG – Het zijn echte eiland-hoppers die toptriatleten op uitndogiging in de Super League Triathlons. Van Jersey naar Malta en nu Mallorca. En in het voorjaar naar Hamilton Island, daar waar het twee jaar terug begon. De transfer van het ene M-eiland naar het andere M-eiland verliep voorspoedig. Op vrijdag werd al serieus het parcours verkend, maar ook de toerist uitgehangen met een boottochtje naar de beroemde grotten van Porto Cristo. ’s Avonds was een hoogtepunt voor de toptriatleten toen niemand minder dan toptennisser Rafael Nadal zich tussen de atleten begaf bij het openingsbuffet in de Crystal Room van het naar vernoemde sportcentrum.

MANACOR, MALLORCA – NOVEMBER 02, 2018: The Athletes pos for a team photo in preparation for the Super League Triathlon Mallorca on November 02, 2018 in Manacor, Mallorca. (Photo by Tom Shaw/Superleague Triathlon)

In het groene badpak snelt Rachel naar vierde plaats

Zaterdagmiddag moesten de triatleten dan toch echt aan de bak. Het zware parcours lag Rachel Klamer wel. ,,Tegelijkertijd is het wel een stuk frisser dan op Malta. Ik geef de voorkeur aan warme races, maar we gaan het de Amerikaanse meiden zo lastig mogelijk maken.’’ Dat lukte deels. In de openingsrace (z/f/l) kwam ze goed uit het water en in de kopgroep terecht, waar veel triatletes het gekleurde treintje (roze badpak leidster, blauw snelste zwemmer, groen snelste fietser en rood snelste loper) moesten laten gaan. Rachel (in groen!) gelukkig niet. Ze streed dapper mee vooraan. Taylor Spivey mocht als eerste wisselen en daarmee een stukje afsnijden (alles om de sport aantrekkelijk te maken). De jonge Yankee hield stand voor Katie Zaferes en Rachel werd schitterend derde. De tweede stage was een tegenovergestelde triathlon. Katie was vooruit, maar Kirsten Kasper kwam haar nog voor de wisselzone voorbij en hoefde iets korter te wisselen. Katie en de Canadese Joanna Brown bepaalden het tempo op de fiets, passeerden Kirsten en begonnen aan het zwemmen. Daarop maakte Katie het af. Rachel had de tien minuten pauze niet meteen goed verwerkt, kwam iets later uit de startblokken, maar eindigde na het zwemmen en de trappen op voor het finishstukje toch nog vierde. Met zeven vrouwen ging de finale kort daarna van start en wel conform de tijdverschillen na twee stages. Katie begon en acht tellen later volgde Taylor, terwijl Rachel als derde 28 seconden moest wachten.

Onder toeziend oog van wereldkampioene Vicky Holland liet de nummer twee van de wereld er geen gras over groeien. De voorsprong voor Katie werd almaar groter, Taylor hield flink stand op de tweede plaats en Kisten maakte de Amerikaanse hattrick compleet. Tegen deze Amerikaanse hegemonie kon alleen Rachel enigszins partij bieden al moest ze in de slotrit vooral de Japanse Nikito Takahashi van zich afschudden. Derde, vierde en vierde en daarmee ook vierde in de Triple Mix.

Henri Schoeman kan eindelijk Vincent Luis verslaan

Zijn doorbraak was de bronzen medaille op de Olympische Spelen van Rio. Henri Schoeman moest daar alleen de Brownlee-broers voor laten gaan. Voor de Britse jongens is 2018 niet het meest succesvolle jaar. Schoeman is wel een vorm, maar trof de voorbije weken de Fransman Vincent Luis in bloedvorm. Vandaag op de Super League Triathlon Mallorca waren de rollen eens omgekeerd. Niet Vincent greep de winst in de Triple Mix, maar Henri. De derde plaats ging naar Jonathan Brownlee.

De nieuwe formats in triathlonsport vliegen je de laatste jaren rond de oren. Vooral Chris McCormack en zijn geel-zwarte Super League-team probeert het ene na het andere uit. De Triple Mix bijvoorbeeld is binnen een tijdsbestek van een uur drie korte wedstrijdjes in steeds andere volgorde: zwemmen, fietsen, lopen en dan de anti-volgorde en tenslotte fietsen, zwemmen, lopen. Een snel openingsonderdeel afleggen loont met een kortere afstand in de wisselzone en dan is er ook nog het eliminatie-effect als iemand meer dan anderhalve minuut achterstand heeft. Gelukkig snappen de deelnemers het allemaal wel, het Spaanse publiek (nog niet echt massaal opgekomen) kon er geen touw aan vastknopen.

Marten van Riel hoort thuis in Superleague-races

Na Poznan, Penticton, Jersey en Malta is dit de vijfde wedstrijd in de reeks. De gewone volgorde werd direct gewonnen door Henri Schoeman, die Kiwi Hayden Wilde en Jonathan Brownlee liefst 13 tellen voorbleef. Vincent Luis moest plots 27 seconden toegeven en finishte zesde met kort daarna Richard Murray en Marten van Riel op een zevende en achtste plaats.

De zee, de zeer steile (stijgingshelling 13 procent) en draaiend en kerend loopparcours maakten het tot een zware opgave. In de omgekeerde triathlon was het Marten van Riel, die liet zien dat de organisatie hem ten onrechte nog niet eerder inviteerde. De Belg trok een lange neus en gaf zijn visitekaartje af. Hij bleef de drie favorieten – Brownlee, Schoeman en Luis – voor. In de derde en finaleronde viel Richard Murray – dit keer niet zo sterk als op Malta – als zevende af. Hij lag op meer dan anderhalve minuut achterstand op zijn landgenoot Schoeman. Het was toch weer Vincent Luis als tweede en Jonathan Brownlee op nummer drie. Marten van Riel debuteerde in de SLT met een fijne vijfde plaats. Morgen is het de beurt aan het Enduro-format, verdeeld over twee stages vroeg in de ochtend en in de middag. Nieuwe kansen voor ieder.

photo by Darren Wheeler (www.thatcamerman.com)

Niet alle toppers doen op Mallorca mee, maar ze zijn er wel. Zo was er de Enduro relay voor ‘agegroupers’ en daarin ging de winst naar de topformatie Javier Gomez en de broers Lucas en Mario Mola. Op de vierde plaats ook een prominent trio: organisator/voormalig wereldkampioen Chris McCormack, dubbel Olympisch kampioen Alistair Brownlee en SLT-speaker Will McCloy.

Jeroen en Roos meteen aan de top in de wintertriathlon

In de preview vrijdag was de wintertriathlon Groningen niet meegenomen. Misschien waren we wel verrast dat er zo vroeg in het jaar al een loop-fiets-schaats combinatie op de kalender stond en Kardinge/Groningen is normaal altijd pas in maart aan het eind van het schaatsseizoen. Of misschien zien we de zomertriatleten zo lang door gaan, dat je ook nog geen rekening houdt met de winterse variant. Gelukkig wisten de wintertriatleten de weg naar het hoge noorden wel te vinden.

Winterkoning Jeroen Lute liet meteen zien waarom hij landskampioen is in de ijs-driekamp. Was het na de tien kilometer nog Mathijs de Vroome aan de leiding, na het fietsen was de Noord-Hollander al de koploper en als eerste op het ijs. Masters Mathijs de Vroome en Richard Kramer volgden als tweede en derde, maar Richard deed aanzienlijk langer over het onderbinden van zijn klapschaatsen. Even later volgde voormalig landskampioen Teun Sweere. De Brabander zette nog wel de snelste schaatstijd neer, maar Jeroen Lute gleed maar vijf seconden langzamer over het ovaal en was hier royaal de sterkste. Vier minuten later gevolgd door streekgenoot Richard Kramer, brons ging naar Teun Sweere, student in Delft. De verrassing van de dag was Hero Goldhoorn op een vierde plaats, waarna good-old Tiedo Tinga en snelste loper Mathijs de Vroome volgden. Cross-specialist Arie de Jong eindigde tiende, met pal voor hem snelst master50 Rense Veenstra.

Ook jeugd goed vertegenwoordigd op wintertri Groningen

Roos Hoogeboom duelleerde met Carin Ceelaert. Roos, tweevoudig kampioene van Nederland (2013 en 2014) trapte op de fiets net even harder dan Carin, die wel als leidster de eerste wisselzone inliep. Met slecht een minuutje verschil stapten beide vrouwen het ijs op. Daar hielden ze gelijke tred en dus gleed Roos net even sneller door de finishlijn. Geke Venema, nationaal kampioene wintertriathlon, eindigde derde in de goed bezette wedstrijd, ook kwantitatief. De broers Rens, Gerben en Andries Oldenkamp wonnen de estafette winterti onder de naam ‘De Slag Gemist’. De korte afstand ging naar Richard Prakken, juniorenkampioen op hetzelfde parcours tijdens het NK van 2017. Beste vrouw was schaatstrainster Mischa Top. Onze Tri2One-man Hylke Sietzema finishte als veertiende. Jeugdkampioene Marijke Harmsma was van alle jeugddeelnemers de beste, vier minuten later kwam Maarten Beute als snelste jongen binnen. De kids-wintertri was voor Noel van Bruggen en Amber Bosch.

Marijn en Loes drinken en rennen het beste

En dan de Beermiles natuurlijk. Eerst die van de vrienden van Hellas. Marijn de Jonge maakte zijn favorietenrol waar en dronk de biertjes leeg en liep de 400 tussenliggende meters het snelst: 6.28 minuten. (toch bijna twee minuten boven het wereldrecord!). Tweede werd Coen Smiers uit de eerste serie op slechts twee seconden (da’s 1 slokje!) en derde Jeroen Gijzen. Vijfde en eerste vrouw bleek Loes van Ooijen in 7.41 minuten. Tweede en derde onder de bierdrinkende vrouwen ware Lenja Witlox en Eline Peterse. Proost!

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.