Throw Back Thursday: triathlon Wijchen; columnist over Ironman West-Friesland – WTJ 991

DONDERDAG – Het begon dit jaar met de terugkeer van de triathlons in Stein en Rosmalen. Het zet zich volgend jaar door met de revival van weer twee wedstrijden, die worden afgestoft. Op 2 juni de Langstraat triathlon in Waalwijk, op 30 juni die van Wijchen.

Het Wijchens Nieuws bracht het bericht in april dit jaar al naar buiten. De journalist schreef dat de kans groot is dat er in 2019 een triathlonwedstrijd in Wijchen wordt gehouden. Het haventje in de Loonse Waard bij hotel Hoogeerd in Niftrik is de beoogde start- en finishlocatie van het evenement, bij de primeur bedoeld voor enkele honderden triatleten. De Loonse Waard is een aftakking van de Maas, die hier Gelderland van Noord-Brabant scheidt.

Triatleet Tom is drijvende kracht

 

Tom Middelhuis is de drijvende kracht achter de wedstrijd. Tom is triatleet – deed onder meer mee aan het WK in Rotterdam – en sporttrainer. Zijn plan heeft inmiddels goedkeuring van de provincie Gelderland en de NTB. ,,Het wachten is nog op groen licht van de gemeente.’’ Bedoeling is een jaarlijks terugkerend evenement met een kwart triathlon, een 1/8e en wellicht ook een mini-triathlon voor kinderen. In het zwemwater heeft hij inmiddels alle vertrouwen. De datum staat inmiddels vast: 30 juni.

Zoete herinnering aan zwembad De Wijchert

 

Het is meer dan 25 jaar geleden dat in Wijchen een kwart triathlon werd gehouden. Gezwommen werd destijds in het voormalige openluchtzwembad De Wijchert. Aan dat bad bewaren veel Wijchenaren mooie herinneringen. Toen de buitenbaden het in de jaren negentig moeilijk kregen, besloot de gemeenteraad van Wijchen in al haar wijsheid de stop uit het bad te halen. Een besluit wat tot op de dag van vandaag wordt betreurd. Ik kan me die discussies overigens goed herinneren. In mijn woonplaats Oud Gastel ging het al niet anders. Reden om de triathlon in 1988 na drie jaar te verplaatsen van zwembad Blankershove naar de Roosendaalse Vliet. Gelukkig stonden er enthousiaste Gastelaren op, die op vrijwillige basis Blankershove gingen runnen en tot op de dag van vandaag draait het bad in het westen van Brabant uitstekend.

Topbezetting bij openingsklassieker Wijchen

 

Wijchen kreeg binnenbad De Meerval en naar ik heb begrepen was er zelfs ooit een overdekt chloorbad in een voormalige kerk: Oritz. De eerste triathlon, die ik er bezocht was in 1988. Wijchen was toen al de openingswedstrijd van het seizoen en mede daardoor enorm populair. Het bad lag vol series om aan iedere triatleet startgelegenheid te bieden en ook de toppers schoven aan. Die editie werd gewonnen door Lucien Loyens in een seizoen waarin de Limburgse matador haast niet te kloppen was. Hij versloeg titelverdediger Pim van den Bos en Mark Pessink, die zondag nog met broer Bert speakerde bij de Zevenheuvelenloop. In 1986 sloot Wijchen al aan bij het SPC-klassement met de Belgische toppers Marc van Looy en Lieve Paulus als winnaars. Gregor Stam eindigde achtste dat jaar. Diezelfde Gregor gaat vandaag – 22 november 2018 – de duizenden handtekeningen aan de gemeenteraad van Almere overhandigen om ervoor te zorgen dat de stad (ruim 200.000 inwoners!) eindelijk een openlucht zwembad gaat krijgen. De cirkel lijkt haast rond.

Nog even terug naar de korte historie van de SPC-triathlon Wijchen (1986-1991). Pim van den Bos won drie keer, Ada van Zwieten twee keer. In het laatste jaar waren John Aalbers en Wilma Luggenhorst de laatste winnaars. Een aantal triatleten van toen is nog steeds actief. Mooi moment om de doorstart mee te beleven op 30 juni volgend jaar. In open water dit keer.

Hoe staat het nu met 5150 Ironman West-Friesland? 

 

 

Een week later – 7 juli 2019 – staat nog steeds met potlood in menig agenda de 5150 Ironman van West-Friesland. Hoewel het stil is geworden lazen we enige tijd terug nog wel een fraaie column van Stefan Kraft van Ermel, die toch wel het gevoel weergeeft van wat het had kúnnen worden. Na contact met de columnist mochten we hem hier integraal overnemen. Dank Stefan en laten we hopen dat de moderne helden weldra de Westfriese arena betreden.

 

West-Friesland omarmt triathlon ‘Ironman’
Het is ongeveer 2500 jaar geleden dat de Griekse boodschapper Pheidippides zich de benen uit het lijf rende vanaf het slagveld bij het plaatsje Marathon naar Athene, om zijn vorst het heuglijke nieuws te komen brengen, dat de militaire overwinning op de Perzen een feit was. De arme renner stortte bij aankomst ter aarde, kon nog net ‘we hebben gewonnen’ uitbrengen, alvorens ter plekke te sterven van uitputting. Dat waren nog eens heroïsche tijden!

Het huidige West-Friesland is het product van duizend jaar keihard werken, om wat bewoonbaar land te winnen op het water. Het land is letterlijk uit het veenmoeras getrokken. De omliggende meren en zeeën die voortdurend een bedreiging vormden voor het leven en welzijn van de half onder water levende eerste Westfriezen, werden stukje bij beetje ingedamd, drooggelegd en in cultuur gebracht. Het inpolderen en altijd maar weer droge voeten zien te houden was en is een prestatie van jewelste, die wereldwijd nog steeds tot de verbeelding spreekt!

Ironman, waar moderne helden de arena betreden
Ook een prestatie van formaat, maar dan meer van deze tijd, is het volbrengen van een zogeheten ‘Ironman’. Waar gaat het eigenlijk om? Ca. 42 kilometer hardlopen, 180 kilometer fietsen en bijna 4 kilometer zwemmen, al deze drie disciplines volbrengen, zonder in te storten of erger, is de essentie van het fenomeen Ironman. Het ultieme gevecht. Een competitie tussen diverse afgetrainde en tot op het bot gemotiveerde deelnemers.

Maar ook een gevecht met jezelf. Een duursport met vele fasen en gezichten. En als alles zich ontwikkelt zoals het er momenteel voor staat en wij ook van harte hopen, komt dit spektakel begin juli 2019 naar West-Friesland! De intentie en bereidheid zijn er in elk geval van alle kanten en het zou mijns inziens ook voor de regio een goede zaak zijn, als Ironman hier ook daadwerkelijk succesvol wordt uitgerold. Het is niet zomaar een evenement, of zoals we hier zeggen:
‘Dut is wel effies wat aars, dan een stukkie sjouwe’

Maar leent de regio West-Friesland zich eigenlijk wel voor het binnenhalen van een zo tot de verbeelding sprekend groot sportevenement als de ‘Ironman’, de triatlon voor de echte ‘diehards’? Wat denk je zelf? Natuurlijk! Daar ben ik stellig van overtuigd.

Al was het alleen maar omdat de Westfriese Omringdijk, het historische lint van met elkaar verbonden dijkjes en dijken, de geografische omlijsting van West-Friesland, toevallig dezelfde lengte  heeft van drie aaneengesloten marathons, namelijk 126 kilometer. Maar los van die symboliek, heeft West-Friesland alle ingrediënten in zich, die een topsport evenement als Ironman vergt, of het nou om de hele- de halve of een andere afstandsvariant van de Ironman gaat. Een sportieve mentaliteit, niet zaniken, gewoon doen, is echt iets Westfries.

Gevecht tegen alle denkbare omstandigheden
Nu is het wel geen triatlon en ben ik van origine ook geen Westfries, maar persoonlijk heb ik een aantal marathons, waaronder o.a. die van Rotterdam, Berlijn en New York mogen uitlopen. Mijn voorbereiding en trainingen heb ik steevast met plezier in deze regio volbracht. Als ik tijdens zo’n zelfgekozen afmatting dan om mij heen keek, was ik telkens weer onder de indruk van ons prachtige Westfriese landschap. De letterlijk en figuurlijke weidse blik die je wordt gegund: de steeds weer wisselende luchten en vergezichten, terwijl je voortholt over de ‘slaper-‘, de ‘waker-‘, ‘dromer’- of zomerdijken, overal jagen water en wind doorheen. Ze bieden je weerstand, je bent in gevecht met de elementen en vooral met jezelf. Langs wiekende molens, donkere slootjes en door knotwilgen omzoomde stolpboerderijen. In een vanzelfsprekende, bijna perfecte harmonie. Dát is voor mij West-Friesland. Prima plek!

Het is trouwens beslist niet zo, dat we te chauvinistisch kijken. West-Friesland behoort eigenlijk nu al volgens velen tot de top tien van meest aantrekkelijke regio’s in Nederland. En dat is best begrijpelijk: veel bezienswaardigheden, rijke historie, prima recreatiegebieden, steden en platteland wisselen elkaar af en de mensen zijn er recht door zee en gastvrij. En Ironman past daar prima bij.
En gaat ondergetekende ook gewoon ‘niet zaniken, maar doen’ en zich inschrijven voor de Ironman?
Voorlopig klamp ik mij nog even vast aan de zegswijze: “ Die het de toid, die komt van Hoorn”.

Stefan Kraft van Ermel