Petra, Anne, Sarah-Lynn en Deborah hebben 1 ding gemeen: ze houden van wedstrijden – WTJ 1015
DONDERDAG – Wat zouden we nog zijn zonder Social Media? Toegegeven, het is niet altijd even vrolijk, zeker als het anoniem gebeurt. Maar neem nu het briefje van Petra Sloots. Lang niet zo bekend als het briefje van Ronald Koeman, maar als we er dan de vraag bij stellen wie meer dan 31 tri/duathlonwedstrijden gedaan heeft dit jaar, dan komen spontaan de reacties.
Petra zit heus aan de gretige kant met 31 races, maar Anne Zijderveld, Deborah Wissink en Sarah-Lynn Reuver kunnen er ook wat van. De laatste zou al aan 47 wedstrijden zitten en beweert er nog vijf (!) te gaan te hebben. Beste Sarah-Lynn, je weet toch dat het jaar nog maar tien dagen duurt hè?
Tien dagen waarin de WTJ op halve kracht draait. Op de vele buitenlandse trips, die we de afgelopen jaren maakten, ging meestal wel de laptop mee. Qua Wifi zat het soms mee, soms tegen. Nu weet ik op voorhand dat het signaal zwak is. De redactie blijft uiteraard stand-by, maar deze rubriek parkeren we even.
Verslag van coach Concetta over de Hel van Ruud
Dat doen we niet zonder nog wat laatste nieuwtjes uit te wisselen. Zoals het verslag van Ruud Vette, deelnemer aan de Hel van Kasterlee zondag en gecoacht door Concetta Pichierri. Deze voormalig Hawaii-gangster doet ook verslag van de Hel, die Ruud doorstond.
,,Als je nog niet goed zwemt en je wilt je testen op een lange afstand dan is de Hel van Kasterlee een uitstekend idee’’, dacht Ruud Vette al rijmende. Jammer dat niemand het idee deelde dus deed ie zijn voorbereidingen helemaal alleen, maar het ging voorspoedig en met veel plezier. Oneindige MTB-rondjes en trails werden gefietst en gelopen. De dag van de Hel begon vroeg en wit. Het had ’s nachts gesneeuwd, niet veel maar door de kou bleef het liggen en was het glibberen naar de start. Die was exact om 8 uur, met het verschijnen van de duivel, die de hellepoort open deed en weg waren de 370 atleten. De eerste vijftien kilometer gingen voorspoedig, maar tijdens de vijf rondes ATB leken de deelnemers bij elke ronde niet alles viezer, maar ook vijf jaar ouder geworden te zijn. Wat een zware editie zeg, precies zoals men beloofde. Even na half vier was Ruud klaar met fietsen en kwam het einde in zicht. Althans nog wel even 30 kilometer onverhard rennen. Twee keer de ochtendronde.
Alleen was het gladder en natter, want de sneeuw lag er nog steeds. Ruuds doorkomst met fietsen was op het moment dat Seppe Odeyn de sporthal binnen liep als winnaar. Ik mocht mee als coach in de wisselzone en kon Ruud helpen wisselen naar het laatste onderdeel, stukje rennen. Eerste ronde was het nog schemerig, maar tweede ronde was het steeds donkerder geworden. Een laatste ronde en dan de sporthal in: een zee van muziek, mensen met bier en vergeleken met buiten leek het wel een sauna. Daar stond ik als coach dan met mijn lekker warme skibroek. Met een lekker donker biertje op Ruuds finish gewacht. Ineens was hij daar. Zoveel maanden van voorbereiding en toewijding waren voorbij. Volgend jaar weer Ruud? Hm. Eerst maar eens goed eten en een klein biertje. Om 19.02 kwam Ruud binnen, eindtijd 11.01 uur. Ruim drie uur na Seppe. 154e in totaal, vijfde Nederlander. Drie landgenoten halen de finish niet. Trotse coach.’’
Lotte Wilms wint, maar wordt teruggezet naar tweede plek
Elite-triatlete Lotte Wilms wenst ons vanuit Sydney alvast fijne feestdagen. Lotte zit in deze zomerperiode voor de Ozzies niet stil. Ze deed twee weken terug mee aan de 2xu Series in Melbourne, een circuit van zes korte wedstrijden. Lotte won, maar kreeg met terugwerkende kracht drie minuten tijdstraf vanwege stayeren bij de manen, nadat een concurrente protest aantekende. Belachelijk want de mannen startten twee minuten voor ons en na tien kilometer op de fiets, haalde ik een groep van acht mannen in. Ik weet ook dat stayeren bij de mannen niet mag en probeerde het te vermijden. In mijn beleving deed ik dat op de juiste manier. Er was geen jury op het parcours om dit te beoordelen. Uiteindelijk na protest kreeg ik 3 minuten straftijd. Ik kwam juichend als winnaar over de finish, maar werd dus tweede. Jammer. Voor de rest een goede race gedraaid en tevreden met het resultaat. Er is hier altijd goede competitie en dat maakt het uitdagen. In januari en februari race ik ter voorbereiding op het nieuwe seizoen wederom in Melbourne.’’
