Over achterhoedes, Chef Confetti, Ramon en Nic; over Mo en onze nieuwe columnist Daan WTJ – 1029

DINSDAG – Grappig. Zodra we een triatleet uit de achterhoede portretteren, die er wat andere leefpatronen op na houdt, komt er altijd een storm van reacties los. De kettingrokende Pascal Romen, die aan de Ironman in Maastricht meedeed of – recentelijk – de nooit trainende Hans Bosman, die het prachtig vindt om als laatste binnen te komen. Ook wij als redactie krijgen dan de wind van voren. Moeten we geen aandacht aan schenken, halen de sport omlaag etcetera.

Zelf zijn Ruud en ik er heel duidelijk in: voor iedereen is een plaatsje onder de zon van Trikipedia. Stel je voor dat we allemaal hetzelfde trainden, met dezelfde toewijding een wedstrijd tegemoet gingen en na afloop uit elke mond hetzelfde verhaal optekenen: ,,Ja, zwemmen ging best goed. Met fietsen heb ik er nog een stuk of veertig ingehaald. Bij het lopen moest ik nog wat plaatsjes prijs gegeven. Maar ik ben tevreden hoor….’’ Het zou saai worden. Ik heb ooit eens een verhaal gewijd waarin ik een dubbeportret maakte van een brave, intelligente triatleet met een broer als wielrenner. Die laatste deed alles wat het daglicht niet kon verdragen. De wereld van list en bedrog, maar zijn snelle benen bezorgden hem ook mooie resultaten. Tachtig procent van het dubbelinterview was de wielrenner aan het woord. Zo ook in de weergave in de krant. Dus nee, laat maar komen die figuren van allerlei pluimage. Hoe bonter, des te leuker.

LCW Beesel trekt aan

Mooi interview met Rob Frambach van Extra Leisure in het City Magazine Maastricht gelezen. De 30-jarige Maastrichtenaar is van alle markten thuis. Organiseren, actief in de politiek (CDA) en zelf sporten. Ik weet nog toen we in 2015 de eerste Ironman meemaakten, dat Rob zich nog niet kon vereenzelvigen met de deelnemers. Dat is na enkele 70.3 Ironman/halve Challenge wel anders. De sportverslaving greep ook Rob bij de keel. Hij vertelt in het interview over de toekomst van Extra Leisure met de twee Ironman Festivals en de verdere uitrol de komende jaren met daarnaast ook het Long Course Weekend in Beesel. Daar hebben zich inmiddels zo’n 500 deelnemers voor aangemeld. Het nieuwe driedaagse evenement in mei moet ook vooral een feest worden. Daar draagt Rob zorg voor. Hij wordt op het kantoor van Extra Leisure niet voor niets Chef Confetti genoemd.

Nieuw in Teamcompetities: Ramon

Nog iemand, die nader wordt geïntroduceerd is Ramon van der Knaap. Hij is de opvolger van Jaap van der Kamp als coördinator/eerste aanspreekpunt van de 3^e Divisie. Op de website van de Teamcompetities stelt Ramon zich voor. Begonnen bij de zwemclub Hellevoetsluis, daarna veel fietsen Dolomieten en la Marmotte en ’s winters hardlopen met in 2008 de Rotterdam marathon. De sporten achter elkaar plakken deed Ramon pas in 2014 toen hij met TGV Maaspoort ging mee doen aan de Teamcompetities (3^e Divisie). Hij was twee jaar terug ook finisher in de Frysman. Welkom Ramon en veel succes in je nieuwe rol.

Jeugdwereldkampioen triathlon, profrenner en terug triatleet

En weer is er een profwielrenner, die de wielrennerij de rug toekeert en zich gaat toeleggen op triathlon. Voor de 26-jarige Zuidafrikaan Nic Dougall is het een terugkeer naar zijn eerste sport. Vier seizoenen reed hij voor Dimension Data. Hij was geen echt winnaarstype, maar blonk wel uit in de tijdritten en reed ook de Vuelta 2018 uit. Maar toen al maakte hij melding van zijn afscheid. De in Italië woonachtige Nic kan het wellicht ver schoppen op de Ironman-races, die hij van plan is te gaan doen. In zijn jonge jaren kwam het daar uiteraard niet van. Wel was hij op het WK in 2009 (net als vorig jaar aan de Gold Coast) de beste van alle M16-deelnemers. Heeft dus al een wereldtitel op zak. Toen kwam ie overigens uit voor Australië, want hij schijnt op vele plaatsen gewoond te hebben. Benieuwd naar zijn terugkeer.

Krijgen Cameron Wurf en Andrew Starykowicz er een stevige fietsconcurrent bij of is Dougall vooral compleet op alle drie de onderdelen? We zullen zien. Wie hij wellicht even niet tegen komt op Ironmans, is Javier Gomez. De Spaanse vijfvoudig wereldkampioen is er nog niet uit of hij zich moet focussen op een vierde deelname aan de Olympische Spelen. Hawaii slaat hij ook hoog aan, maar ook een Olympische titel ontbreekt nog op het palmares van de vorig jaar getrouwde Pontevedraan, die afgelopen jaar met een elfde plaats bescheiden debuteerde in Kona.

Alle support voor de Olympische droom van Mo

Wie zeker naar Tokyo wil is Mohamed Maso. Twee Nederlanders willen hem daarbij helpen. Patrick Kingma (NTB-bestuurslid) en Vincent Meurs (eigenaar van strandpaviljoen Zeezicht), beiden uit Castricum, willen er alles aan doen om de droom van Mo waar te maken. Uiteraard moet de Syrische triatleet het allemaal op eigen kracht doen, maar qua faciliteiten en financiële ruggensteun kan Mo op een aantal enthousiaste Nederlanders rekenen. Ook nu hij al weer enige tijd in Hannover woont.  De inspiratie-avond in het strandpaviljoen lokte velen en met onder meer Edo van der Meer, Marijke Zeekant, Martin Breedijk en John Heysteeg in de zaal kwamen de mooie verhalen los en werden plannen gesmeed voor The Road to Tokyo.

 

Daan gaat voor ons schrijven

Met Tokyo is Daan de Groot veel minder bezig. Duatleten zijn niet zo bezig met de Olympische Spelen. Op de World Games in het Colombiaanse Cali was duathlon nog een sporttak, in 2021 op de volgende World Games in Alabama tot onze verbazing dan weer niet. Lees ik Alabama, dan denk ik aan de Powerman die daar lang werd gehouden. Ik zou tegen mister Powerman John Raadschelders willen zeggen: start de lobby om duathlon in elk geval terug op de World Games te krijgen. Is minstens zo belangrijk als de nieuwe Powerman in Griekenland, die er dit seizoen aankomt.

Maar het ging over Daan de Groot. Waarom? Welnu, hij is onze nieuwe columnist. De nationaal kampioen van Spijkenisse vorig jaar heeft een leuke pen. Dat zagen we al eerder in blogs van hem. Toch aarzelde de Hellas-man even. Hou ik het vol, met welke frequentie moet het gebeuren? We stelden hem gerust. Columns rekenen we tot een creatief proces. Daar moet je geen deadlines aan verbinden. Evengoed zijn we trots dat Daan voor ons gaat schrijven, temeer omdat we al een tijdje zochten naar een manier om juist duathlon meer onder de aandacht van onze lezers te brengen.

Morgen staat Daans eerste op Trikipedia. Moge er tot in lengte van jaren nog velen volgen.