I wanna see the rainbow high in the sky; Crossduathlon Workum; Jitske terug – WTJ 1040

ZATERDAG – En zo kan een ogenschijnlijk rustig januariweekend (qua trisport dan toch) plots toch hectisch worden. De berichtgeving over het wat merkwaardige ITU besluit was vrijdagavond nog summier, de ITU zweeg (en zwijgt) in alle talen. Maar de Brit Jack Bristow had wel degelijk een interview met ITU Media-vertegenwoordigster Olalla Cerduna (op de foto samen met ITU-president Marisol Casado) gezien waarin de nieuwe regels voor 2019 werden uitgelegd. Eén ervan: geen regenboogvlaggen meer bij internationale kampioenschappen (WTS, World Cup, WK). Niet in het openbaar, niet mee te dragen door de deelnemers op straffe van diskwalificatie.

Olallaaaaaa

Cerduna, Spaans journaliste, wist ook nog te melden dat de wereldtriathlonbond zulks in navolging van andere sportbonden deed. Wij zijn die tot op heden niet tegen gekomen. Door de berichtgeving gisteravond en vandaag op diverse tri-sites raakte de discussie op drift. Voorstanders van de maatregel vinden dat sport sport moet blijven en geen enkele vorm van politiek-sociaal-maatschappelijke inmenging moet krijgen. Zij verdedigden hun standpunt met het feit dat de ITU (uiteraard) niet tegen homo’s, lesbiennes of transgenders is, maar dat de koepelorganisatie elke uiting die niet sport-gerelateerd is wil uitsluiten. Dat laatste is lastig, want soms begint het al met het tonen van een bepaalde nationale vlag.

Tegenstanders verwierpen het in hun ogen bekrompen besluit, waar bovendien nog diskwalificatie aan gekoppeld is. En de groep, die het treft staat waarschijnlijk nu klaar om extra veel regenboogvlagvertoon met zich mee te dragen in de bewuste wedstrijden. Voor hen is het olie op het vuur. We gaan het zien. Zoals gezegd, Jack Bristow kondigde al aan naar Weert te komen en daar zijn geaardheid niet onder stoelen of banken te steken.

Reacties uit Almere en NTB

Het andere EK in Nederland dit jaar, gaf al vrij snel een signaal af. Race-directeur Richard Belderok van Challenge Almere-Amsterdam zei dat de regenboogvlag al jaren onderdeel uitmaakt van de aankleding van het finishstadion. ,,En dat doen we in september gewoon weer.’’

We vergeten snel, maar in 1998 was Nederland gastheer van de Gay Games met aan de Bosbaan een zeer succesvolle triathlonwedstrijd met zo’n 300 homo’s en lesbiennes uit de hele wereld. Een wedstrijd, die ik als speaker niet snel zal vergeten. Heel bewust ook voor foto van deze Spelen gekozen als de profielplaat van deze WTJ. Dit is zoals de wereld ons land kent. Een tweede Gay Games binnenhalen lukte helaas niet, maar dat verandert niets aan onze tolerantie. Ik weet zeker dat de ITU het niet zo bedoelt, maar er is nog alle tijd om zaken recht te zetten c.q. de nuance aan te brengen.

Ook de NTB was er (met inbreng van ETU-bestuurder Martin Breedijk) als de kippen bij met een verklaring, die we eerder op de dag al op onze site zetten. We plaatsen hem hier nog integraal:

Zoals gisteren vrijdag 18 januari j.l. in de media bekend is geworden heeft de International Triathlon Union (ITU) een regel gewijzigd waardoor de regenboogvlag bij alle triathlonwedstrijden vanaf 2019 is verboden. De Nederlandse Triathlon Bond (NTB) is het niet eens met deze regelwijziging, we waren, zijn en blijven pal staan voor een inclusieve sport indachtig ons motto WIJzijntriathlonNL. Als bond zullen we met de ITU in overleg treden en daarbij ook onze bezwaren duidelijk maken. In de ogen van de NTB is het uitkomen voor je seksuele geaardheid iets anders dan het tonen van een politieke of religieuze voorkeur. Ook binnen de Europese Triathlon Union (ETU) zullen we deze kwestie, mede met het oog op de aankomende Europese kampioenschappen in Weert en Almere aan de kaart stellen. Doel van de NTB daarbij zal zijn dat, zoals al een aantal jaren in Almere gebruikelijk is, de regenboogvlag zichtbaar aanwezig kan zijn.

Ook Paul Groves, bekend ETU-official en speaker kon er niet over uit, dat de ITU zich zo manifesteert. ,,Voor mij is het diskwalificatie een wedstrijdbeslissing. Niet een zaak van propaganda. Ik zie een regenboogvlag niet als propagandamiddel of een aanval op iets of iemand. Als je zwart bent, zien we dat. Ben je moslim of jood, ook dan zijn er vaak tekenen van. Of je een vrouw of een man bent: we zien het. Iedereen die LBGT is, valt van de buitenkant niet op.’’

Paul haalt een voorbeeld aan van Alistair Brownlee, die ooit de finish passeerde met een vlag van Yorkshire in zijn handen. ,,Ik ben van Yorkshire!’’ riep hij erbij. Moet ik dan als race-official oordelen of de vlag onderdeel is van propaganda? Dat Ali een statement wil maken dat hij Yorkshire los wil weken van het Verenigd Koninkrijk?

Volgens Paul Groves is Olalla Cerduna niet de meest tactvolle bestuurder binnen de ITU. Hij heeft daar meerdere ervaringen mee. ,,Beslissingen over DSQ’s worden gemaakt door gekwalificeerde en ervaren scheidsrechters en niet door Olalla.’’

Crossduathlon Workum voor Jeroen

Genoeg over de kwestie. Paul Groves had bovendien wel wat anders aan z’n hoofd, hij was immers jarig. Congratulations my big friend! En er was vandaag ook nog lekkere sport en daar gaan we voor. In het Friese Workum is niet alleen in september een triathlon op de weg (als één van de drie Friese W-triathlons), dezelfde organisatie hield zaterdag voor de tweede keer ook een crossduathlon. Bij absentie van de eerste winnaar Arie de Jong lag de race enigszins open. Jeroen Lute heeft net als vorig jaar een druk weekend. Op zaterdag Workum op zondag in de organisatie van de winterduathlon Alkmaar. Maar Jeroen is in vorm om later dit jaar zijn nationale wintertriathlontitel te prolongeren.

Nsa de eerste 5 kilometer crossloop lag de Zuid-Scharwoudenaar nog derde achter Jasper Breggen en Sandor Walinga. Bij het fietsen draaiden de rollen op. Jeroen is een sterk mountainbiker, dat bleek al in meerdere crossduathlons. Daar boog hij de achterstand om in een voorsprong van zo’n twee minuten. Die voorsprong gaf hij niet meer uit handen op de laatste 2,5 kilometer lopen. Thomas Wobma – erevaren amateurwielrenner en Sandor Walinga – allebei uit Bolsward – werden op 2 en 2,5 minuut tweede en derde. Ze stegen ten opzichte van vorig jaar alledrie: Jeroen van 2 naar 1, Thomas van 5 naar 2 en Sandro van 8 naar 3. Onder de deelnemers ook Samme Steenstra, rot in het vak uit Joure. Samme – die al meedeed in Almere begin jaren negentig – eindigde zesde.

De terugkeer van Jitske Cats

Friezin Suzanne van Gelder won de vrouwenwedstrijd. De Heerenveense was ruim twee minuten sneller dan Jitske Cats. Ook Jitkse is een ‘oud-gediende’ in onze sport. Ongeveer gelijktijdig met Samme aan triathlons begonnen, maar inmiddels toch een onderbreking van heel wat jaartjes. Haar topjaren waren 92, 93 en 94 toen ze voor Nederland uitkwam op de Europese kampioenschappen met als beste resultaat een vijftiende plaats op het EK Olympische afstand in Echternach, Luxemburg. We zagen de Burgwerdse onlangs weer in crosswedstrijdjes mee doen en nu dus haar eerste crossduathlon. Wie weet gaan we Jitske ook weer in de triathlons meemaken, een kwart eeuw na dato. We kijken er naar uit. Ingeborg Trul maakte het podium in Workum compleet. Lieuwe Palstra won met z’n compaan net als vorig jaar bij de duo’s.

En als het zo blijft vriezen, dan kan de handels- en ambachtenstad Workum zich binnenkort opmaken voor een grotere invasie dan de 100 crossduatleten zaterdag. Workum is – zo hebben we allemaal bij geschiedenis geleerd – de zevende stad in de Elfstedentocht-route. We duimen voor Workum, voor alle schaatsers en voor Friesland. Het Elfstentochtloze tijdperk heeft nu lang geduurd, langer dan ooit zelfs.

Niek en Kirsten zo maar aan het veldrijden

Nog even naar vlak over de grens hier bij België, waar de Heicross Kalmthout niet de grote namen uit de cyclo-crosswereld trekt, maar juist vanuit subtop of uit de triathlonwereld. Zo kon het publiek de niet alledaagse deelname van Niek Heldoorn en Kirsten Nuyes meemaken. Het ging het Sportoase-team 185 koppeltje goed af. Niek werd vijfde, Kirsten zesde. Bij de amateurs was Geert Lauryssen na zijn tweede plaats vorig jaar nu goed voor brons. Maar Geert had er dan ook al een pittige training lopen en zwemmen opzitten en dat konden veel veldrijders niet zeggen.