Triathlon vanaf de andere kant (3)

VRIJDAG – Op Trikipedia schrijven we regelmatig over het binnenhalen van een groot kampioenschap of een topevenement. WK, EK, Ironman, Challenge, XTerra enzovoorts. Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend. Maar achter elke organisatie, van groot tot klein, zitten ontelbare uurtjes voorbereiding. Lang niet alle triatleten staan daar bij stil. Geert Lantink ook niet. Tot hij het plan opvatte om zelf een wedstrijd te organiseren. Dit jaar wordt de triathlon Vathorst Amersfoort voor het eerst gehouden. In een aantal blogs tussen nu en wedstrijddatum 1 juni vertelt Geert ons van idee tot uiteindelijk de uitvoering en daarna. En wat er dus allemaal bij komt kijken. Vandaag deel 3.

In vijf stappen naar een triathlon organiseren. In deze blogjes wil ik jullie een doorkijkje geven in het organiseren van de Triathlon Vathorst. Van idee naar… even wat frustratie en de toppers die alle wedstrijden mogelijk maken: de vrijwilligers.

Een beetje frustratie moet er eerst even uit. Dat hoort blijkbaar ook bij de organisatie. Want niet alles lukt direct. Niet iedereen wil zo snel als een triathleet. Grote organisaties die je nodig hebt zoals bijvoorbeeld het waterschap, de gemeente en verkeerstechnische bureaus hebben wat meer tijd nodig. Daar kunnen ze niets aan doen. Er zijn veel mensen betrokken en ze leveren precies werk. Echter wanneer je een triathlon organiseert kan het één vaak niet zonder het andere. Elke stap heeft een stapje daarvoor nodig. En als je met zevenmijlslaarzen denkt een wedstrijd te organiseren kom je bedrogen uit. Het is ook veel wachten. Papierwerk in orde maken, mails sturen, bellen en aanvragen indienen. En dan maar weer wachten. En geduld is niet mijn sterkste kant, ik kan vaak al niet eens wachten op het einde van het loopparcours tijdens de triathlon…

Dan over naar iets leuk. Ik dacht namelijk dat het niet meer voor komt. Maar ik had het mis. En de verrassing is daarom nog groter. Mensen die zich spontaan aanmelden om te komen helpen met de wedstrijd. De één omdat het parcours langs zijn huis komt, de ander omdat ze graag deel zou nemen maar geblesseerd is. Zo leuk! Zeker omdat ik van andere organisaties begrijp hoe moeilijk het is om voldoende vrijwilligers bij elkaar te krijgen. En vrijwilligers zijn zo hard nodig tijdens de triathlon. Denk alleen al aan EHBO, Reddingsbrigade, opbouw en opruimen van de wisselzone, motorrijders, verkeersregelaars, de enthousiaste mensen die aanmoedigen bij elk bekertje water dat ze uitdelen, speakers, juryleden en vrijwilligers die de medailles uitdelen aan iedereen die het beste uit zichzelf heeft gehaald.

En het is zo leuk. Ik heb inmiddels bij een aantal wedstrijden mogen helpen als vrijwilliger. En wat is er nou leuker dan in een kano op het IJsselmeer atleten begeleiden die door de kou en de hoge golven heen ploeteren, vervolgens een bak koffie te drinken, en op de MTB de eerste loper van de wedstrijd te begeleiden? (Fantastische dag! Bedankt Frysman). Om maar een voorbeeld te noemen.

Van veel organisaties in de buurt hoorde ik dat het elk jaar weer een strijd is om genoeg mensen bij elkaar te krijgen. Vaak bestaat het team vrijwilligers uit mensen die het al een aantal jaar doen en als er één weg valt, of er is iemand extra nodig blijkt het lastig die plek op te vullen. En dat verbaasd mij. Ik ga er van uit dat we als triathleten wel snappen dat zonder deze vrijwilligers er geen wedstrijden zijn. Even een kort rekensommetje. Voor de triathlon vathorst ( Amersfoort) zijn ongeveer 100 vrijwilligers nodig. We gaan voor 500 deelnemers. Dat betekend 1 vrijwilliger voor elke 5 atleten. Atleten die zich bewust zijn dat zonder deze hulp alle training waardeloos wordt omdat er niet geraced kan worden. Dus ik stel het volgende voor: Alle triathleten worden vrijwilliger bij 1 wedstrijd voor elke 5 wedstrijden die ze in het seizoen racen. En organisaties die vertroetelen de vrijwilligers op hun beurt een beetje extra. Opgelost.

En als je nu denkt, ‘verrek’ die heeft wel een punt en ‘lijkt me toch wel leuk’, ‘Ik doe 20 races per seizoen en help nog nergens’. Meld je dan even aan via www.triathlonvathorst.nl en start als vrijwilliger bij de eerste editie van de vathorst triathlon. (Of elke wedstrijd bij jou in de buurt) Samen maken we triathlon leuker!

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.