Tessa Kortekaas wint halve Ocean Lava Tenerife

De eerste klap is een daalder waard. Tessa Kortekaas won afgelopen weekend de halve Ocean Lava Triathlon op Tenerife met overmacht. De eerste jaars Pro triathlete en agegroep Wereldkampioene had maar liefst een kwartier voorsprong op haar meest directe tegenstandster.  Er is in de wintermaanden veel werk verzet of zoals Tessa verteld “ik heb niet stil gezeten”. Tijden vergelijken is altijd een “dingetje”, maar in oktober won Tessa de halve Ocean Lava op Lanzarote in 4:25, nu was het onder de 4 uur.

Na bijna 2 jaar op Lanzarote was dit mijn eerste tripje naar één van de andere Canarische Eilanden. De halve triathlon Ocean Lava Tenerife, de seizoensopener, de drie triathlonloze maanden zijn voorbij gevlogen, hoog tijd voor weer wat serieus werk! Een perfecte wedstrijd om te kijken hoe ik ervoor sta en of de trainingen zich al uitbetalen. Het doel? Winnen in een zwemtijd van 30 minuten, 80 km fietsen in 2 uur en een beetje en de halve marathon onder 1:30 (4:18/km).

Na het startschot vlogen twee dames als dolfijnen vooruit, ik volgde met nog een andere dame, wetende dat ik toch nooit als eerste het water zal verlaten. De 1,9 km voelde goed en steady: 30 minuten, in 4e positie. In T1 passeerde ik nummer 3 en opende ik de jacht op de leidsters.

De eerste race op mijn nieuwe Scott, ik keek er naar uit, aangezien hij super comfortabel zit en ik de watts makkelijker lijk weg te trappen. De benen voelden moeizaam, maar ik weet dat ik altijd wat tijd nodig heb om op gang te komen. Ik had de dames in het vizier, vanwege de 5 weinig spectaculaire heen-en-weer-rondes, maar de de fietsbenen bleven uit. Toen herinnerde ik de woorden van mijn coach: “Je bent klaar om te knallen, maar in het begin zul je je misschien nog niet top voelen.” Slechts de laatste 20 km leken wat makkelijker te voelen en uiteindelijk wist ik de krappe 80 km (76) in exact 2 uur af te leggen.

Met ruime voorsprong verliet ik T2, begeleid door een fietser, zodat alle supporters wisten dat ik de eerste dame in de race was. Dat maakte de 5 rondes van 4 km bijna een zegetocht, want het barstte van de aanmoedigingen. De slechte benen leken achtergebleven in de wisselzone, ik vloog. Mijn kilometers duurden hooguit 4 minuten en 10 seconden, mezelf afvragende of ik dit wel ging volhouden, maar het voelde te makkelijk om af te zakken naar 4:18/km. Het resulteerde in 20,3 km in 1:24 en een eindtijd van 3:59:34!

Het zwemmen en lopen geeft een hoop vertrouwen, en met dat fietsen zit het toch wel goed ?. Ik heb weer aan mijn opdracht voldaan, super blij met deze eerste overwinning van het seizoen!

Ik heb enorm genoten van de entourage en alle aanmoedigingen onderweg, kippenvel, de triathlonwereld is toch een pracht wereldje!?