Alles over de Ironman Nieuw-Zeeland; de wedstrijd, de winnaars én de Nederlanders – WTJ 1081
ZATERDAG – Qua strijdlust is Andrew Starykowicz een grootheid. De Amerikaanse voormalig profrenner weet ook dat zijn marathons wisselvallig zijn. Soms pakt het goed uit, soms wordt een reuzevoorsprong teniet gedaan.
In de 35e jubileumuitgave van de Ironman Nieuw-Zeeland, moest Starky zijn kwartier voorsprong op de marathon toch nog inlveren aan Kiwi Mike Phillips al gebeurde het dan in de ultieme slotfase van deze eerste Ironman 2019. Een finish zoals Pauli Kiuru en Ken Glah in 1990 hadden, zo werd het niet. Maar de spanning bleef omdat je het als volger toch opneemt voor zo’n Yankee, die zijn aanvalslust niet beloond ziet worden.
Mike Philips bezorgde het thuisland daarmee een 17e overwinning bij de mannen. Het leeuwendeel daarvan (twaalf) staat op naam van Cameron Brown, die vandaag overigens uitstapte tijdens de marathon. Brown stond de afgelopen negentien (!) jaar steeds op het podium, een reeks die nergens ter wereld op welke Ironman of Challenge dan ook geëvenaard wordt.
Phillips raffelt marathon in 2.40 uur af
Terug naar de race. Voor het derde jaar op rij was Dylan McNeice het snelst uit Lake Taupo. Dit keer in 46-driekwart minuut. In een eerste kopgroep van het fietsen met titelverdediger Terenzo Bozzone – na die enorme crash vorig jaar terug in een Ironman – de nummer drie van 2018 Braden Currie, Tim Reed en ook McNeice sloten even later Starykowicz en ook Phillips aan. Op het 30-kilometer punt besloot Andrew dat het tijd werd voor zijn haast klassieke solorace. Dik zestien minuten eerder stalde hij zijn fiets in de wisselzone naast het meer, waar volgend jaar het WK 70.3 Ironman wordt gehouden. Braden Currie en Matt Burton waren zijn ‘runners up’, maar het gevaar kwam vooral uit de hoek van de altijd hard lopende Mike Phillips. Dat hebben we vorig jaar in Barcelona wel gezien. Een kat-en-muis-spel ontspon zich voor het enthousiaste publiek van deze op 1 na oudste Ironman. Phillips liep binnen met een marathontijd van 2.40.05 en daarmee twintig minuten sneller dan de 3.00.17 van Starykowicz. Zijn eerste grote Ironmanzege na meermaals de 70.3 IM Taupo te hebben gewonnen.
De winnaar van 2017, Braden Currie maakte het podium compleet. Met 8.05, 8.07 en 8.09 bleven de drie mannen binnen de 8.10 uur, maar behield Terenzo Bozzone wel zijn parcoursrecord. Matt Burton verraste met een vierde plaats, Tim Reed werd vijfde en topzwemmer Dylan McNeice uiteindelijk negende. Met 6 Kiwi’s in de top tien was het overwicht van het thuisland overduidelijk.
McCauley breekt het parcoursrecord in Taupo
Wel Amerikaans succes in de vrouwenrace. Jocelyn McCauley heroverde haar Ironman NZ-titel die ze ook in 2017 won. Ze gaf er extra glans aan door het parcoursrecord van Meredith Kessler met drie minuten te verbeteren: 8.53.10 uur. Die kwam tot stand nadat ze na ruim honderd kilometer fietsen haar landgenote Meredith Kessler liet staan om vervolgens haar voorsprong stelselmatig uit te bouwen tot uiteindelijk twaalf minuten op Teresa Adam, die andermaal met een tweede plaats genoegen moest nemen. Het was ‘mama’ Meredith Kessler die na het zwemmen Rebecca Clarke voorbijstak en de eerste wedstrijdhelft de leiding nam. Dat schreven we nog in de WTJ van gisteravond. Meredith keerde in deze wedstrijd terug op de hele afstand en werd aan de streep verwelkomd door haar anderhalf jaar oude zoontje. Dat ze de sport niet verleerd is en snel weer kansrijk voor overwinningen bewees haar derde plaats in 9.12 uur. Lang zat de Amerikaanse dus niet met het feit dat ze haar parcoursrecord kwijt is. Laura Siddall, de winnares van vorig jaar, had haar dag niet. Ze kwam in de wedstrijd slecht in haar ritme om uiteindelijk op 26 minuten van Jocelyn als vierde te finishen.
Cor Story zorgt voor ‘Nederlandse’ overwinning
Nederlands succes was er ook. Cor Story, geboren in de Betuwe, maar dertig jaar geleden naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd won bij de mannen 65. Cor komt daar voor het eerst in uit. Hij finishte in een tijd van 11.45.11, daarmee negen minuten sneller dan zijn ‘collega-pensionado’. Al na 1 uur en 1 minuten kwam de 65-jarige Dutch-Kiwi uit het water. Knappe tijd hoor. Over het fietsen deed hij vervolgens 6.10, over de marathon 4.25. Een andere bekende agegroup-winnaar was voormalig wereldkampioen Jamie Hunt, nu snelste bij de M45. De andere vier Nederlanders haalden allemaal keurig de eindstreep. Triatlete Linda Altelaar uit Amsterdam werd schitterend elfde bij de F25. Vorig jaar pas debuteerde ze op de marathon van Amsterdam, zoals uit bijgaande foto valt op te maken. En nu dan haar debuut op de Ironman.
Snelste van het Hollands kwartet was de Mathijs Vallinga. Ook documentairemaker Charlie (Karel) Brouwers uit het Brabantse Sprang-Capelle debuteerde op fraaie wijze Down Under. Hieronder hun prestaties:
229.Mathijs Vallinga 11.12.04 (31e M30)
280.Jacob Catterall 11.27.50 (33e M25)
526.Charlie Brouwers 12.45.06 (87e M40)
V:
94.Linda Altelaar 12.03.30 (11e F25)
(Finish van Charlie Brouwers)
De age-group-only 70.3 Ironman werd gewonnen door Justin Brewer uit Nieuw-Zeeland en de française Mathilde Batailler.
