Het zat Nederlanders niet mee in aanloop World Cup Mooloolaba; Rosario; XTerra – WTJ 1094

ZATERDAG – Elke sportliefhebber heeft het wel eens meegemaakt. Komt het er een keertje niet van om de wedstrijd te bekijken, schrijven ze sportgeschiedenis. Toen Oranje in 1988 Europees kampioen voetbal werd, moest ik de tweede helft laten schieten: het vliegtuig op Rhodos voor de terugvlucht hield geen rekening met een Nederlands elftal.

Keertje niet kijken, helpt niet

Vanochtend dacht ik: als ik de World Cup in Mooloolaba voor de gelegenheid eens z’n beloop laat en lekker blijf uitslapen, wie weet hoezeer het Hollands kwartet me straks verrast. De gedachte was niet reëel. En wonderen bestaan in topsport wel, maar ze komen niet zo maar uit de lucht vallen. Natuurlijk gingen Lotte Wilms, Jony Heerink, Donald Hillebregt en Menno Koolhaas tot het uiterste. In het spel om de knikkers kwamen ze jammer genoeg niet voor. Gezien de turbulente aanloop naar de Sunshine Coast-triathlon was dat ook haast niet mogelijk. Ga maar na: voedselvergiftiging voor Donald, Jony die een stevige schuiver maakte en ziek werd, Menno die het vele reizen niet kon compenseren met voldoende wedstrijdritme en misschien alleen Lotte – met een goede kop koffie van Hustle and Flow –  fit genoeg aan het vertrek. En dat kwam er met een 28^e plaats als beste van de vier ook wel uit.

De beelden zeggen genoeg

Beelden zeggen meer dan 1000 woorden, leerden wij ooit op de Academie voor Journalistiek. Het is eens te meer waar bij het zien van de actie/finishfoto’s van de Nederlanders.

Donald kon zich nog verzoenen met zijn 43^e plaats, Menno had meer verwacht dan 47^e worden op een totaal van 64 deelnemers. Wat goed ging was het fietsnummer van Donald, matig was het zwemmen van beide mannen en ondermaats was Menno’s loopnummer. Gaf ie zelf ook aan: hij blokkeerde volledig. Vergis je niet, de World Cups lijken eenvoudiger dan de World Triathlon Series maar schijn bedriegt. Op een sprint afstand zijn er bovendien zoveel kanshebbers in het secondenspel dat het verschil tussen winnen en – pak ‘m beet – veertigste worden nog geen twee minuten is.

De Canadese favoriet Tyler Mislawchuk maakte die rol helemaal waar. Afgescheiden als eerste uit de nu haailoze Stille Oceaan, opgeslokt door een peleton van dertig man en bij het lopen weer vooruit met als runners up het jonge Australische talent Brandon Copeland en de Duitser Valentijn Wernz, vorige week ook al prominent in beeld bij het Duitse kwartet in Abu Dhabi. Voor Mislawchuk, die veel Australische vrienden heeft, was het zijn eerste World Cup overwinning. Zijn tatoeage onder zijn bovenarm van vijf Olympische ringen verraadden alvast zijn ambities.

Gentle maakt het eenvoudig af

Met Ashleigh Gentle als deelneemster leek de winnares bij voorbaat bekend. Toch had de Australische winnares van de Grand Final Gold Coast 2018 nog de handen vol aan Renee Tomlin en de Italiaanse Angelica Olmo. Pas tijdens de vijf kilometer lopen wist ze de laatste tegenstand van zich af te schudden en zag het in groten getale opgekomen publiek (veel meer dan Abu Dhabi) de thuisfavoriete winnen. Zelf was ze na de inspanning in Abu beslist niet zeker van haar zaak. Enigszins timide kwam ze over de finishlijn, later zou ze laten weten dat ook haar de tragedie in Christchurch niet koud liet.

Als elfde kwam Lotte uit het water op 37 seconden van het Australisch duo Kelly-Ann Perkins en Emma Jeffcoat. Ruim veertig seconden later stapte Jony als één na laatste het brede strand op. Bij het fietsen liep Lotte nog een kleine minuut uit op de Amersfoortse landskampioene. Lopend hielden de dutchies elkaar redelijk in evenwicht. Het resulteerde in een 28^e plaats voor Lotte – pas twee jaar triatlete en een 36^e voor Jony.

Jony had zich graag laten zien bij met name het fietsen, maar het mocht zo kort na de malaise in Kaapstad (valpartij) en ziek thuis in Amersfoort nog even niet zo zijn. Het seizoen is nog lang, er komen nog kansen te over. En dan hopelijk met rustiger aanlopen.

Strand Spelen in Rosario

In het Argentijnse Rosario worden dezer dagen de Latijns-Amerikaanse Beach Games afgewerkt. Een vijfdaags sportevenement met allerlei strandsporten. Onderdeel is ook triathlon. Vandaag was de sprint-afstand, die gewonnen werd door de Chileen Diego Moya en Romina Biagioli. De Argentijnse schone was vorige week ook al tweede in Santos, Brazilië.

Winst XTerra voor triatleten uit Christchurch

De XTerra-races zijn overigens ook weer begonnen. In het Nieuw-Zeelandse Mototapu op het zuider-eiland waren de 38-jarige Flavio Vianna en de 27-jarige Emma Weston de sterksten op de crosstriathlon. Beide winnaars komen uit de stad, die nu plots wereldnieuws is: Christchurch.

Morgen de Nederlandse duathlons in Hilversum en Alphen aan den Rijn, de age-group-only 70.3 Ironman in Puerto Rico en de profrace 70.3 IM in Campèche, waar de affiche duels voorschrijft tussen Frederik van Lierde en Ben Hoffman en Heather Wurtele en Linsey Corbin. Maar wij vermoeden dat er meer kapers voor de Mexicaanse kust liggen.