Nog eens even over Jetze: sportman van Nieuwkoop; Oranje in de World Cups – WTJ 1099
WOENSDAG – Korte aflevering dit keer. Op de een of andere manier waren er ook vandaag gebeurtenissen, die ambtshalve enige tijd en energie vergden. Hoe dan ook, hier weer een WTJ. Eentje waarmee we beginnen met Jetze Plat, want het zijn toch wel de weken van onze Paralympisch kampioen. De sportman uit Vrouwenakker ging na zijn geslaagde werelduurrecordpoging van hot naar her. Media trok aan hem en zoals hij het zelf al zei: ,,Waar het afgelopen woensdag allemaal perfect volgens de klok verliep, is het de laatste dagen even chaos.’’
Sportman van Nieuwkoop: Jetze
Vrijdagavond was Jetze nog aanwezig op de sportverkiezingen van zijn gemeente Nieuwkoop. Daar werd Jetze uitgeroepen tot sportman van het jaar 2018. Daar was hij heel blij mee. ,,Want het is een gemeente waar veel talenten vandaan komen.’’ Sportvrouw van het jaar werd Annouk van der Weijden, Olympisch langebaanschaatster. Nummer vier zelfs op de 5 kilometer in Pyeongchang. In het weekeinde stapte Jetze in het vliegtuig naar Portugal voor een training. En dan nog wist Jetze de tijd te vinden voor een schitterende terugblik, die we eerder vandaag mochten publiceren.
Over Olympische schaatsers gesproken. We hadden dus al 75 Olympiërs, die later ooit een of meerdere triathlons gingen doen. Er zijn er vanuit de reacties al weer acht bij gekomen. Gerard Kemkers, Robert Vunderink, Ingrid Paul en Marieke Stam deden ook wel eens mee in bijvoorbeeld Ammerstol. Daarnaast de roeiers Gerard van der Linden (vriend van Pleuin Hooijman) en Matthijs Vellenga, nog niet zo lang geleden op de Olympische roeibanen actief, zijn ook gaan triathlonnen. En uit een grijzer verleden wielrenner/veldrijder Hennie Stamsnijder, ooit negende op de SPC triathlon in Tubbergen. De lijst is aangevuld. Wordt vervolgd.
Oranje sloot laat aan bij World Cups
Bekenen we vorige week in historisch perspectief de prestaties van onze triatleten op de World Triathlon Series, na de World Cup-race in Mooloolaba doen we dat nu over de World Cups. Deze wedstrijden hebben een veel langere tradite. De eerste waren al in 1991. In de beginjaren deden er nauwelijks Nederlanders mee. Pas toen de Olympische status was bereikt voor de Spelen in Sydney, kwam de noodzaak om ITU-punten te verdienen om de hoek kijken. Dennis Looze en Eric van der Linden begonnen er gelijk aan en bereikten ook de première. Kort daarna sloten atleten als Ralph Zeetsen, Huib Rost, Guido Gosselink, Raymond Lotz en Luc Huntjens aan. Zij probeerden met wisselend succes punten te vergaren. Het best slaagde Guido daar nog in met als beste klassering een dertiende plaats in Embrun 1997. Exact dezelfde race die Eric van der Linden wist te winnen. Daarmee is de Adelaar van Schagen nog steeds de enige mannelijke World Cup winnaar overigens.
Rob Barel besloot pas in april 1999 (slechts 1 jaar voor de Spelen) alsnog een gooi te doen naar kwalificatie. Toen hij exact een jaar later in Kona een tweede plaats haalde – niet op de Ironman, maar in de World Cup Olympische afstand – kon NOC*NSF niet meer om de toen 42-jarige sportgigant heen. Roland Melis bewandelde een andere weg namelijk door uit te komen voor de Nederlandse Antillen. Zijn beste World Cup? Ook daar in Kona: 27e.
Sander Berk 31 keer in een World Cup
Na de Spelen van Sydney zakte de aanwezigheid van de Nederlanders op World Cups weer stevig in. Sander Berk pakte de draad op, Dennis en Eric bleven nog wel sporadisch mee gaan. Terwijl de vrouwen zich verdrongen voor Olympische tickets stond Sander er een jaar of zes alleen voor. Hij bereikte als vierde man de Spelen (Beijing 2008). Hij had zijn ticket te danken aan zijn allerlaatste World Cup, de achtste plaats in het Zuidafrikaanse Richard’s Bay. Bas Diederen valt op in twee wedstrijden in het Midden-Oosten met als beste resultaat: 13e in Aqaba, Jordanië. Jan van Berkel verruilt zijn Zwitsers paspoort voor een Nederland en wordt twee keer twaalfde. Uit de laatste jaren springen Marco van der Stel met een zesde plaats in Cape Town 2018 en Jorik van Egdom, prachtig vierde in Karlovy Vary eveneens vorig jaar.
Sander Berk is de meest ervaren ‘World Cupper’: 31 keer deed hij mee. Als Donald Hillebregt nog zes keer mee doet, is hij Sander voorbij. De beste prestatie tot dusverre van The Don: 21e in New Plymouth. 25 keer dus Donald, 23 keer Dennis Looze en 20 keer Huib Rost.
Volgende keer ook een overzichtje van hoe de vrouwen het in World Cups doen. Iets succesvoller dan de mannen en met drie zeges: Wieke Hoogzaad in Geelong 2003, Rachel Klamer in Tiszaujvaros 2014 en direct daarna Maaike Caelers in Alanya 2014. De rest volg later.
Morgen nummertje 1100 alweer.
