The Last Man Standing II (Hans Bosman); De Voorbereiding
In januari 2019 hebben wij verslag gedaan over Hans Bosman uit Nigtevecht en zijn passie voor de triathlonsport.
Bijzonder is dat deze, nooit dan wel zeer beperkt trainende, recreatieve sporter veelal als laatste eindigt. Zijn programma voor 2019 bestaat onder meer uit de nimmer vertoonde hele triathloncombinatie Celtman (Xtreme), Frysman, Norseman (Xtreme), Gelreman, The Brutal (Xtreme) en Challenge Almere.
Hieronder volgt een kort verslag van zijn voorbereiding tot nu toe op zijn opmerkelijke triathlonseizoen. Een kleine handleiding om (niet) als laatste in een wedstrijd te eindigen.
You are famous! Een wielrenner roept dit op een ijskoude zondag in januari 2019 naar me als ik in korte broek (tic overgehouden aan de mede-organisator van de West Coast Challenge, de oud-marinier en begenadigd triatleet Walter Pennekamp) de poort uitloop voor een rondje hardlopen. De dag ervoor is het artikel verschenen in de Trikipedia.
Het blijkt te gaan om de Roemeense triatleet Bogdan en zijn vriendin uit Almere die helemaal zijn ingepakt vanwege de kou. Van hollen komt niets meer en we drinken kameraadschappelijk koffie.
Bijzonder al die reacties op het artikel. Een reactie is: “ik train me helemaal wezenloos en heb geen ticket voor de Norseman. Onrechtvaardig en niet podiumwaardig”.
Ben zelf ook niet zo geïnteresseerd in het podium (behalve de eerste plek doch dit is niet haalbaar). Lekker genieten van de triathlonwedstrijden. De dag na een triathlon ben ik veelal zo fris als een hoentje. Thuis flink opruimen en stofzuigen. Mijn lieve vrouw Michelle houdt er al rekening mee!
De voorbereiding voor de zes hele triathlonwedstrijden zijn sinds januari 2019 als volgt: wattbike gemiddeld een uur per week. Af en toe een uur op de fiets buiten. Zwemmen met mijn echtgenote op donderdag gemiddeld dertig minuten (onder zeer deskundige leiding van een trainster). Eens per week 11 km hardlopen (zelfde ronde). In februari/maart anderhalve maand eruit vanwege griep.
Concentreer me vooral op wat niet goed gaat.
Wat gaat verkeerd bij het zwemmen?
Sinking legs, dwarrelende benen, slaan op het water, hoofd onrustig, gebrekkige insteek en gebrekkige doorhaal met name op links, onvoldoende water pakken, na elke slag (rechts) ademen, moeite met oriëntatie en één kant ademen.
Wat gaat verkeerd bij het fietsen?
Op de Wattbike is mijn Pedal Efficiëncy Score circa 30 (die PES moet naar 70) wat betekent veel duwen weinig schrapen en trekken. Meer druk op de pedalen, bovenlijf waggelt te veel, kont moet meer naar achteren, ellebogen buigen en schouders laag. Laat de benen het werk doen en svp triathlonhouding meer oefenen. Geen handen bovenop het stuur, bochtentechniek is minimaal en dalen met linkerhand op de rem. Pure angst.
Wat gaat verkeerd bij het lopen?
Van steeds monotoon hetzelfde rondje van 11 km rennen word je niet beter. Waggelen, let op je buik, voet te veel naar binnen, te veel op je voorvoet landen, hogere achterzwaai maken en hogere pasfrequentie. Ga op hartslag trainen man.
Voor wat betreft voeding houd ik geen rekening met wat ik eet. Gewoon lekker eten. Weg met alle voedingsplannen. Een pasta de avond ervoor is meer dan voldoende. Gewoon gel en bananen tijdens de wedstrijd en af en toe een krentenbol.
Taperen gaan we ook niet doen; gewoon voldoende rust nemen.
Goed drinken onderweg. In mijn herinnering staat nog gegrift de terloopse ontmoeting met Jan Frodeno bij het kanaal, een dag voor zijn wereldrecordwedstrijd in Roth, Duitsland. Hij was aan het hardlopen en ik verkende het zwemparcours. Morgen word jij eerste en ik laatste zei ik tegen hem. Als je zo doorgaat met RedBull drinken zal dat zeker het geval zijn was zijn opmerking.
Nu Nieuwkoop in mei niet doorgaat heb ik vier fietstoertochten in Zuid-Limburg geboekt.
Toertocht Volta in april 2019. Iedereen haalt me in.
Afdalen met linkerhand op de rem. Pijn in mijn hand van het remmen. Bij een afdaling zelfs ingehaald door een stevige vrouw op een gewone fiets (zonder elektromotor) met een teckel in de mand achterop. Drie keer verkeerd gefietst. Het plaatsje Eys kan ik niet meer zien, wel 5x door heen gereden. De Gulperberg ook van meerdere kanten onbedoeld benaderd. Plan is 150 km doch na acht uur niet verder gekomen dan 115 km.
Tot terechte ergernis van wat toerrijders haal ik een bocht omhoog niet.
Wel genoten.
Twee dagen erna helse rugpijn. Dieptepunt. Denk je nou echt dat je met een uur fietsen per week, een half uur zwemmen en een uur lopen die (extreme) triathlons kunt doen? Mijn supportrunner voor de Celtman is ook nog eens afgevallen.
We hebben nog even. Het is april 2019. Nog anderhalve maand tot de Celtman en begin prettig zenuwachtig te worden.
Wat zou kunnen worden verbeterd? Let op het bovenlijf, core en buikspieren. Krachttraining en crossfitachtige oefeningen. Onderschat houding en traptechniek bij het fietsen niet. Ga intervallen en train op hartslag en train vooral wat meer.
Wellicht wat voor volgend jaar!
