Nelleke Baldé op weg naar WK Challenge Samorin via IM 70.3 Marbella

In haar tweede halve ooit behaalde Nelleke Baldé een 6e plaats in haar agegroep D35 tijdens de IM 70.3 Marbella (5:18:07 33:34/3:00:47/1:38:34) . In haar debuut in Almere plaatste zij zich met haar derde plaats voor The Championship in Samorin. Deze veelzijdig getalenteerde moeder, kunstenares en triatlete portretteerden wij al eens in een artikel voor Trikipedia. Haar wedstrijdverslag van Marbella tekenen wij nu op:

Marbella 70.3

“Ja jij hebt wel kans met jouw postuur om goed in de bergen te kunnen fietsen, licht en sterk, niet veel omhoog te torsen”
Dat waren ongeveer de woorden van mijn trainer Frank, toen ik vroeg of de ‘zwaarste’ IM70.3 (van Marbella) misschien een wedstrijd zou zijn om het seizoen 2019 mee te openen…

Mijn debuut: de halve van Almere 2018 was nog maar net achter de rug en dat smaakte naar meer. Daar gekwalificeerd voor het WK van Challenge en daar wilde we niet koud aan de start staan. Dus tickets geboekt naar Zuid Spanje voor het hele gezin (4 kids) plus oppas: opa en oma en daar zouden we dan meteen een week vakantie houden.

Eigenlijk had ik nog nooit in de zee gezwommen in wedstrijdverband, dus ik kneep hem stiekem wel toen ik de golven zag in het net opgekomen zonlicht… koud en bibberend klaar voor de rollingstart tussen 1800 andere atleten.
Netjes in mijn startvak van 35 minuten gaan staan. Uiteindelijk zwom ik 33:45, dus ik was na een snelle blik op mijn sporthorloge al helemaal trots! En dat na een flinke tik op mijn bril, waardoor ik hem tot twee keer toe opnieuw op moest opzetten.

Wisselen is altijd wel mijn ding… in een razend tempo over de rode loper mijn wetsuit uittrappend.
Hop hop naar die superdroombike!

Flying mount en in een vlot tempo door Marbella-stad heen. Mijn hartslag zat daar iets te hoog, dus nadat we de stad uitgingen en het klimmen begon, ben ik het rustiger aan gaan doen tot het gewenste getal in beeld kwam op mijn horloge. Gestaag de eerste 18 kilometer prachtig geklommen, gedronken en me mentaal sterk proberen te houden bij alle mensen die mij als gekken voorbij raasden met vaak hard gehijg… alle dames uit die groep heb ik later weer ingehaald trouwens. Op 1 na: de winnares. Dat was een echte maat te groot voor mij, maar gelukkig heb ik me niet gek laten maken.

Achteraf gezien was het wel een prima fietsparcours voor de gewone racefiets. We dachten dat de klimmetjes lange rechte lopers zouden zijn, maar er zaten verdacht veel bochtige steile rakkers bij… maar in de afdalingen en op de paar rechte stukken was ik toch wel erg blij met mijn tijdritfiets met bergpion.
Ik hoopte dat ik 3 uur zou doen over deze rit. In de uitslagen van vorig jaar was de snelste dames fietstijd ook rond de drie uur dus ik hoopte dat te kunnen evenaren. En geweldig gelukt! Ondanks dat ik me aan mijn hartslag moest houden en ik bijna een dagtaak had aan mijn uitgekiende voedingsplan…. drie doelen reeds behaald voor deze race! Nog 1 te gaan: het lopen van de halve marathon op de warme boulevard. Sokjes en schoentjes aan, eigen sportdrank naar binnen werken, gellen mee en zonnebrilletje op!

Ik hoopte hier 4.30 minuten per kilometer aan te kunnen houden maar eigenlijk wist ik wel dat die hoop/berekening op niets gebaseerd was, want ik had nog nooit in de bergen geracet. Dus die beentjes voelden heel anders dan een na een vlak fietsparcours. Het lopen op gevoel en kijken of ik bij iemand in zijn spoor aan kon haken leek me een beter plan.
Het waaide best flink met windkracht 3 tot 4 dus op de pier was het nog lekker qua temperatuur (25 graden) niemand om bij aan te haken… dan maar zelf in een cadans proberen te komen. Er waren veel toeschouwers (met en zonder botox)en wat me altijd opvalt dat ze vaker een vrouw aanmoedigen dan een man… wat wel tof was  dat ik nog HARD ingehaald werd door de eerste dame van de  pro’s! Dat geeft toch weer wat extra motivatie zo’n sterke dame!

Van het looponderdeel kan ik me altijd het minst herinneren. Dat is dan wel een goed teken: diep gaan, in een cocon zitten en er constant aan trekken! Focus en finishen! In een dikke haag van honderden toeschouwers werd ik trots en tevreden 6e in mijn agegroup. Helemaal op ,maar toch niet kapot. Mooier kan het niet.
En zo tof om te weten dat er aan het thuisfront zoveel mensen met ons meeleefden!!!
Op naar het WK Challenge in Samorin ! (en Brouwersdam ).