Alles over WK Crosstriathlon Pontevedra: wereldtitel Willemijn, brons Victor en Tjardo – WTJ 1150

DINSDAG – Toen ze afgelopen winter met groot vertoon van macht de crossduathlons van Etten-Leur en Waalwijk won, sprak de speaker al van ‘een aanstormend talent met Olympische toekomst’. We hebben het over Willemijn Fuite, 17 jaar uit het Brabantse Berkel-Enschot. Lid van de Maresia triathlonvereniging te Waalwijk.

Sinds vandaag, 30 april 2019, mag Willemijn Fuite zich ’s werelds beste op de crosstriathlon noemen. Bij de junioren hield ze twee sterke Australische meiden en een internationaal meer ervaren Spaanse zo maar achter zich. Jasmine Eden Gray bijvoorbeeld was twee jaar geleden in Rotterdam nog de wereldkampioene agegroupers F16. Vandaag wordt ze vierde op liefst vier minuten van die razendsnelle Brabantse.

Brabantse topatlete

Willemijn Fuite komt uit de atletieksport. Ze kwam bij het hardlopen uit voor Taxandria Oisterwijk en AV Atilla uit Tilburg. Midden afstanden, crossen op de weg. Het ging haar vanaf haar twaalfde jaar meteen goed af. Ook de combinatie met fietsen en mountainbiken kreeg ze snel onder de knie. Het resulteerde vorig jaar in een eerste zege op de crossduathlon van Etten-Leur. Ze ging meer en meer de combinatiesport opzoeken en werd eind 2017 gevraagd te komen trainen bij het Regionaal Trainings Centrum Brabant in Tilburg.

Nog geen anderhalf jaar debuteert ze op de voormalige Koninginnedag en mag ze zich tot Queen van de Crosstriathlon laten kronen. In haar eerste wedstrijd ooit over de landsgrenzen! Natuurlijk komt het niet vanzelf. Willemijn traint zes dagen in de week en heeft op school een aangepast rooster. Natuurlijk heeft ook zij een Olympische droom, laten we zeggen voor de Spelen van 2024. Is de nieuwe Rachel Klamer opgestaan? De tijd zal het leren.

Zegetocht La Fuite

Vandaag in Pontevedra, op de derde dag van het WK raakte ze niet in paniek toen ze als zesde (en voorlaatste) uit de 14,3 graden koude rivier kwam. Het mountainbiken bracht immers meteen de ommekeer. Geen technisch parcours, wel klimmen en dalen, maar voor de andere meisjes een stuk moeilijker te verteren dan de stoere Berkel-Enschotse. Haar sterke optreden bracht haar in zilveren positie na het fietsen op een halve minuut van Zoe Davison. De volgers zagen echter meteen dat de pasfrequentie van Willemijn veel hoger lag dan bij Zoe. Na anderhalve kilometer liepen ze zij aan zij en daarna begon de zegetocht voor La Fuite, in de laatste meters met de rood-wit-blauwe vlag omhangen het blauwe tapijt op. Ze kon het zelf amper geloven. Wereldkampioene! En toch is het zo. Na twee keer Lindy van Anrooij is Willemijn de derde wereldkampioene bij de juniores op deze discipline. Conclusie: we zijn hier goed in.

Bronzen overstap van Victor ‘Goed hé’

Dat werd later die middag nog bevestigd door Victor Goené. De Veenendaler, vorig jaar nog brons bij de junioren, maakte moeiteloos de overstap naar de ‘grote mannen’, zo leek het. Want wie werd na de opgeschoonde lijst als derde bij de beloftes naar het podium geroepen? Juist Victor. Wat goed is, komt snel en dat geldt beslist voor de man uit het IQ2-team van Rob Barel. Goené wordt in dit geval ‘Goed hé’. Zelden zo’n stabiele race gezien trouwens. Van de beloftes zwom Victor naar de vierde tijd op een halve minuut van de terug gevallen Spanjaard Alberto Castineira. Hij fietste de vierde tijd en was toen ook definitief vooruit samen met twee Fransen en een Zuidafrikaan. Hij liep de ene Fransman eruit en snelde naar ongekend brons. Wereldkampioen werd de Fransman Maxim Chane, de vice-wereldkampioen in Denemarken. Zilver ging naar de Zuifafrikaan Ruan van Zyl en 17 tellen later liep Vincent dus berekenend naar brons.

Voor stadgenoot Alex Kling verliep het WK minder voorspoedig. Hij kwam ten val en hield er een gebroken duim aan over. Hij was niet tevreden over het fietsen en dat gold ook voor Joep Staps, die een off-day had. De opgelopen achterstand bij het zwemmen kon de Tilburger nooit echt recht trekken.Alex zou twaalfde finishen bij de U23. In het eliteveld haalden de Nederlanders een 20^e (Victor), 39^e (Joep) en 41^e (Alex) plaats.

Geblesseerde Tim fraai zevende; titel Forissier

In de eliterace waren de Spanjaarden het meest gewend om in de frisse rivier te zwemmen. Bij het fietsen kwamen de Xterra-mannen al snel bovendrijven. De Amerikaan Josiah Middaugh, de Fransman Arthur Forissier en de Spaanse topfavoriet Ruben Ruzafa klonterden samen, Verrassend was dat ook de Tsjech  Lukas Kocar, gecoacht door zijn vader Tomas (topper in de jaren negentig, ooit vierde van Europa), aansloot. Als kwartet vochten ze om de wereldtitel, die uiteindelijk naar Arthur Forissier ging. Vorige week nog tweede op de Xterra Griekenland, nu dus ’s werelds beste. Zilver was er voor Ruben Ruzafa, die toch een tikkie teleurgesteld was en brons ging naar outsider Lukas Kocar. De al weken licht geblesseerde Tim van Hemel werd toch nog fraai zevende.

Pittig WK voor Claudia

Voor de één verrassend, maar voor haarzelf een logische vervolgstap. Van de vierde plaats in Canada, via brons in Denemarken ging de Italiaanse Eleonora Peroncini nu naar goud. Ze was met afstand de beste mountainbikester en dan betaalde zich uit met de wereldtitel. Zilver en brons ging naar Team UK met Jacqui Slack en Nicole Walters. Voor Claudia Striekwold ging het allemaal net even te hard. Met zeven minuten achterstand was de Eindhovense bij haar fiets. Ze leek zich te herstellen, maar toen ze voeding verloor en ook een post miste, vloeide de kracht uit haar lichaam. ,,Het is meer hier niet meegevallen. Dus dit is een WK’’, zuchtte de struise Brabantse na afloop eens diep.

Lucas ook tevreden

Komen we terug bij de junioren jongens. Victors jongere broer Lucas was tevreden met zijn tiende plaats. ,,Ik weet dat ik aan mijn lopen moet werken, maar dit is op dit moment wat ik aan kan.’’ Als vijfde begon de derde Veenendaalse deelnemer aan het lopen. Daarin verloor hij nog vijf plaatsen. Huog Jan Bosscher kwam zevende uit het water, wilde snel naar voren rijden maar nam in een afdeling te veel risico. Hij gleed weg met fiets, kwam ten val met lekke band en gebroken wiel als gevolg. Einde wedstrijd voor de Fries, jammer genoeg. Het lopen was grotendeels vlak, maar tussenin zat een echt trailstuk waar met handen en voeten gewerkt moest worden om vooruit te komen. Op het podium stonden: de Deen Oscar Gladney Rundqvist en de twee Spanjaarden Jose Ignacio Galvez Ponce en Manuel Menendez Valledor. Het elektronisch scorebord was geheel gevuld…

De beloften vrouwen kende geen Nederlandse deelname. De Zwitserse Loanne Duvoisin won vóór de Oekrainse Sofiya Pryyma en de Italiaanse Marta Menditto. In de agegroupers haalde Tjardo Visser – die meer wedstrijden doet deze week – een keurige bronzen plak bij de M30. De Almeerder was snelste zwemmer, goed met lopen maar verloor te veel met hetgeen hij weinig doet: ATB-en.

(Foto: Challenge Almere)

Teon er vanavond in de hotels nog naar wat Champions League voetbal gekeken werd, kon de dag voor de Nederlanders ook niet meer stuk.