Slot WK Pontevedra; Klaus en Jorieke in Breukelen; Lenny in St. George; Tessa op Lanza – WTJ 1155

ZATERDAG – Zoals gezegd, het hield op deze vierde mei niet op bij alleen de laatste wereldkampioensdag. We komen in deze WTJ terug op de andere races, maar openen met de uiteindelijke medaillespiegel na een boeiend weekje WK Multisport Festival. Met voor Nederland als hoogtepunt de wereldtitel van de 17-jarige Willemijn Fuite uit Berkel-Enschot (wanneer is de Brabantse huldiging?) op het WK crosstriathlon voor juniores. Een koude afloop voor de Nederlanders op de laatste dag, maar kippenvel bij het enthousiasme van het Spaanse publiek.
Medailespiegel:
1.Spanje 45-44-29
2.GB 42-46-41
3.USA 20-25-23
4.Frankrijk 19-9-10
5.Italië 10-5-2
6.Nieuw-Zeeland 8-6-8
7.Duitsland 6-6-5
8.Australië 5-4-8
9.België 4-3-4
10.Denemarken 4-2-2
22.Nederland 1-0-4

WK Aquabike, ’t is even wennen

Kijken we tot slot nog even naar dat voor ons land zo vreemde onderdeel aquabike. Vorig jaar nog Europees brons voor Maartje van Gestel, die toevallig op vakantie was op Ibiza. Nu geen Nederlandse deelname, we verwachten daar volgend jaar in Almere verandering in. Pro’s starten niet op dit nummer, waardoor je eigenlijk niet goed weet wie nu de beste is. Kijkende naar de eindtijden was dat bij de mannen de Fransman Mathieu Dumont (M40). Hij deed er 3.28 uur over. Snelste vrouw na het 1500 meter zwemmen en 113 kilometer fietsen was de Britse Mathilde Pauls uit de F35-groep. Ze was net binnen de vier uur klaar.

Koud in Brrrreukelen

Watertemperatuur Pontevedra vandaag 14,9 graden, buitentemperatuur 9 graden. Niet veel beter dus dan in Breukelen, vanochtend om 8 uur nog Brrrrrreukelen genaamd. Op dat moment gingen immers de eersten te water in ’t Kikkerfort zwembad. De badtemperatuur kon nog wel een beetje worden opgestookt, maar buiten langs het kanaal was het toch ieder voor zich met die gure wind. Koude voeten, koude handen. Je hoorde het bij veel van de 195 deelnemers. De vrouwenserie ging al om 9 uur de baantjes trekken. Het was de Leidse triatlete Ingrid Eelkema die als eerste het bad mocht verlaten met in haar kielzog Rosanne de Boer. Twintig seconden later was Anne Zijderveld klaar om zich warm te kleden voor het fietsen en op ruim een minuut van de leidsters volgde Jorieke Casteleijn, die veel sneller wisselde dan de rest.

Snelle race voor winnares Jorieke

Bij het fietsen kwamen Jorieke en Rosanne vooraan te rijden en volgde een drietal minuten later het trio Anne, Ingrid en ook Marloes Voorhout. Blauwbekkend kwamen de vrouwen terug van de fietsen en het duurde volgens winnares Jorieke wel even voor ze tijdens het lopen warm werd. Op het keerpunt kreeg de Amersfoortse goed overzicht hoe ze steeds verder uitliep op in eerste instantie Rosanne, die zelfvertrouwen tankte voor de Ironman Cork. Jorieke finishte na 2.06, gegeven de omstandigheden een knappe tijd in Breukelen. Ze ruilde haar tweede plaats van vorig jaar in voor de zege. Rosanne en Anne pakten hetzelfde loopritme en finishten in die volgorde als tweede en derde. Ingrid werd vierde, tevens eerste master 40. Marloes Voorhout en Margreet van Marle gingen als nummers vijf en zes de drievoudig Breukelen-winnares Carla van Rooijen vooraf. De tegenwoordig in Uithoorn woonachtige Carla werd er wel tweede F40 mee.

Klaus is graag in Nederlandse wedstrijden, ook om te winnen

Bij de mannen ging de zege naar master Klaus Schlüter. De Duitser woont in Vreden-Ellewick op nog geen vijf kilometer van de Nederlandse grens. Sinds jaar en dag kiest Klaus voor Nederlandse wedstrijden. Hij spreekt een goed woordje Nederlands, is kortom een graag geziene deelnemer in onze wedstrijd. Op zijn kop-staart-zege viel zaterdagochtend niets af te dingen. Hij was al een halve minuut eerder dan de rest uit het bad, fietste een halve minuut sneller dan de rest en zette de vierde looptijd neer. Maar toen was zijn voorsprong al zo riant, dat hem de zege niet meer kon ontgaan. Gestoken in witte wintermuts betrad Klaus rond half een het kille podium. Naast hem stonden Apeldoorner Martijn Paalman en Woerdenaar Lennart Kleinjans, die ten opzichte van 2018 een treetje lager stond. Tim Jacobs viel net buiten het podium maar was samen met broer Daan (6e geworden) wel snelste loper. Tussen de in Enschede studerende tweeling nestelde zich nog good-old Peter-Johan Dillo op plaats vijf. Nico Verkade, Theo Kion en Mieke van Kuijk waren andere master-winnaars. Nico zelfs voor het vierde jaar op rij. Het was een koude 29e versie van de eerste kwart triathlon op Nederlandse bodem dit jaar. Bij Triathlonvereniging Breukelen zeggen ze dan: op naar de dertigste!

Busselton voor The Ageless Alexander

De Ironmans roeren zich ook in het eerste meiweekend. Geopend werd met de 70.3 Ironman in Busselton, waar Craig Alexander nog eens liet zien dat hij niet voor niets drievoudig wereldkampioen is geweest. Crowie won Busselton voor de tweede keer in zijn imposante loopbaan. ‘The Ageless Alexander’ wordt ie tegenwoordig ook al genoemd. Hij versloeg in Western Australia Mike Phillips en Matt Burton. Ook bij de vrouwen was het AUS-NZL-AUS met in volgorde Felicty Sheedy-Ryan, Rebecca Clarke en Emily Loughnan. Beste Nederlander was Glenn Sparidaans op een knappe 29e plaats.

Tweestrijd der ‘Belgen’ in Saint George 70.3 IM

Geen Sebastian Kienle, geen Ben Hoffman. Nee, de strijd om de overwinning in de opgewaardeerde 70.3 Ironman Saint George, Utah ging tussen twee Belgen. Nou ja, een halve Belg en een echte. Gewonnen door de halve overigens, want Rodolphe von Berg (zoon van de Belgische baron Rudolph von Berg) is geboren in Amerika en komt ook uit voor Team USA. Hij was het die Bart Aernouts opnieuw naar een tweede plaats verwees. Maar daar kon Bart na een minder sterke seizoenstart uitstekend mee leven. En laten we wel wezen: hij moet er pas weer echt staan in otkober!
Het was Eric Lagerstrom, die zoals zo vaak als eerste uit het water kwam. Rudy von Berg volgde op de voet. Kienle kwam als zevende bij zijn fiets, Aernouts pas als 22e. Maar de Belg begon aan een indrukwekkend opmars en strandde uiteindelijk op een krappe twee minuten van Von Berg, die zich nog niet aan de volledige afstanden gewaagd heeft. De Canadeees Jackson Laundry was de verrassende nummer drie. Zesde en zevende kwamen pas Ben Hoffman en Sebastian Kienle, maar we beseffen goed dat de boog niet elke week gespannen kan staan.
Haley Chura ploegde met lichte voorsprong over het strandje aan de kant. Al in de wisselzone zag ze de Britse Holly Lawrence langszij komen. Die hoefde daarna nooit meer om te kijken. Ze won met overmacht: acht minuten voorsprong op voormalige WTS-winnares Paula Findlay uit Canada. Met de bij het lopen vanuit de zesde positie naar voren geschoven Heather Wurtele stond nog een Canadese op het podium. Jocelyn McCauley, die het vorige week Daniela Ryf zo lastig maakte in Ironman Texas, kwam herstellende van die inspanning tot een zevende plaats. Na haar twaalfde plaats vorig jaar, hoopte Lenny Ramsey dichterbij de top tien te komen. Dat lukte niet. De in Amerika wonende Nederlandse finishte als 19e op 27 minuten van Holly Lawrence.

Tessa tweede in de Volcano

Voor wederom een podiumplaats droeg Tessa Kortekaas zaterdag zorg. Haar verhaal krijgen we later deze week. Ze finishte tweede op haar thuiseiland Lanzarote en wel in de populaire Volcano Triathlon, een klassiekertje. Lucy Charles was (uiteraard) nog te sterk, zeker op dit korte werk. Nou ja, ze zwemt en loopt harder. Tessa was op haar race-monster iedereen weer de baas. Derde finishte de Belgische Amber Rombaut. De mannenwedstrijd ging naar de Spanjaard Emilio Aguayo Munoz. Hij was op de drie onderdelen de betere van de Duitser Stefan Schmid en zijn landgenoot Raul Lecuona Gil-Roldan. Dertien minuten na de winnaar was Auke Geurts op een 23e plaats beste Nederlander en derde M45. Cornee van Loon doet voor de verandering eens niet Ironman Lanza, maar kan het eiland niet helemaal missen. Volcano ging in 2.35 goed voor de 161e plaats overall. Maar being there is enough!

De zondag is aangebroken. De World Cup straks in het al evenzeer frisse Madrid. Onze triatleten verkenden zaterdag goed ingepakt het parcours.