Zo maar ‘n berichtje van Javi; Ijskoude Challenge Riccione; Sione, Lars en Kim winnen – WTJ 1157

ZONDAG – ,,Thanks a lot for bringing great report ‘bout my world title! See you in the Netherlands in june.’’ Wow, zo maar een PB op Messenger Trikipedia van niemand minder dan Javier Gomez Noya. Alsof de wereldkampioen daar nog alle tijd voor heeft om iedereen te bedanken. Nu kennen we Javi al sinds de Europese kampioenschappen in Holten 2009 toen hij met enkele Spanjaarden een vakantiehuisje op Landal Greenparcs naast dat van ons had. Een week lang zagen we hem elke ochtend en het viel op hoe weinig hij nog in trainingsarbeid stak. In de wedstrijd kwam alle energie naar boven resulterend in een Europese titel met de Brownlee-broers op zilver en brons. Op 1 juni is het drietal terug in ons land voor weer een EK, nu in Weert.

Marion vroor zowat van haar fiets af

De Challenge Riccione werd vorig jaar nog onder prima weersomstandigheden gewonnen door Yvonne van Vlerken. Die verdedigde haar titel vandaag niet. Wel kwam Marion Tuin uit in het prof deelnemersveld en was Berber Bergsma een goede triatlete in de agegroupers. Na een heerlijke trainingsweek had Marion er ook echt zin in, hoewel de weersvoorspellingen al wel aangaven dat het de minste dag van de week zou gaan worden. Die voorspelling kwam helaas uit. Daarbij maakte ze een slechte start. Marion legt het zelf uit: ,,Het ging compleet mis bij de start. Ik kwam alleen te zwemmen en dat was zwaar. Het duurde een tijd voordat de fietsbenen er waren en toen ik me eindelijk beter voelde, kwam er onweer en vroor ik zowat van de fiets af. Een andere deelneemster was zo lief mijn helm los te maken. Ook kwam ik niet uit mijn schoenen bij de tweede wissel, ik voelde mijn handen gewoon niet meer. En sokken aantrekken was ook geen sinecure.’’

Onheilspellend

Berber Bergsma kan er van mee praten al was ze tevoren niet onder de indruk van de onheilspellende waarschuwingen. ,,Tijdens de briefing hadden ze het over een ware Challenge. Verticale regen, grapten ze. Voorzichtig doen, denk aan elkaar. Ik dacht: het valt allemaal wel mee. De zee is superkalm en het fietsparcours vlak en net geasfalteerd. Superstrak. Een paar klimmetjes, de afdeling. Niks bijzonder. Ik verwachtte geen gekke dingen, maar misschien is dat omdat je een ‘struise Fries’ als ik pas gek kunt maken met grotere ‘challenges’.’’
Het duurde even voordat ook Marion weer een warm lichaam had. ,,De laatste ronde heb ik lekker gelopen, maar in zijn totaliteit was het een mindere dag helaas.’’ Marion eindigde als elfde bij de profs, als twaalfde vrouw totaal. Op naa de volgende Challenge in het hopelijk warmere Herning op 8 juni.

Parcours is voor Tom Dumoulin in orde bevonden…door Berber

Vijf plaatsen daarna kwam Berber als 17e over de meet, tevens goed voor de zege bij de F25. Die kwam ook terug van haar nuchtere voorbeschouwing. ,,Leuke wedstrijd, maar man wat was het koud. En dan bergaf in colonne achter de motor aan, omdat het onweerde op de berg. Ook drinkposten, die daardoor niet meer in bedrijf waren.’’ Toch lijkt BB sneller hersteld dan Marion, want begin van de avond tikt ze vanaf het verblijfplaats in Riccione al een heel verhaal over haar race. Zo veel en zo mooi, dat we het voor morgen bewaren Berber. Een paar zinnetjes lichten we er alvast uit: ,,Ik heb ondanks alles genoten vandaag. Voor Tom Dumoulin alvast het parcours voor volgende week de ploegentijdrit getest. En goed bevonden!’’
Het klopt. Het fietsparcours van Challenge Riccione is volgende week parcours van de Giro d’Italia. Net als Javier leest ook Tom ons WTJ regelmatig, dus de tips van Berber kan hij alvast ter harte nemen.

Duitsland met zeges voor Lars, Sione, Kim en….Frodo

We gaan naar Duitsland voor twee wedstrijden. In Aken, vlak over de Limburgse grens, was een dubbel Nederlands succes. Squadra-man Lars van der Knaap won de sprint afstand van de Jedermann MHA triathlon Aachen-Brand. Heuvelachtig parcours en ook daar hagel en regen. Heel Europa had het ’t koud, zo lijkt ‘t. Een overtuigende zege van Lars, de kersverse Squadra-atleet, die alle drie de onderdelen als snelste aflegde. Tweede en derde werden mannen van de organiserende vereniging DLC Aachen te weten Michael Cramer en Valentin Müller.

Sione Jongstra was vanuit haar nieuwe woonplaats in Zuid-Limburg vrij snel in Aken. Ze kwam, zag en overwon. Al moest ze na het zwemmen nog wel drie Duitse vrouwen inhalen. Dat lukte bij fietsen en lopend maakte de tweevoudig wereldkampioene het soepeltjes af. Lisanne Naumann werd een halve minuut later tweede. Nicole Klein maakte de top drie compleet. Nuchtere reactie van de winnares: ,,Eerste triathlon van het jaar. Hagel, bevroren tenen en zo’n 35 graden kouder dan mijn laatste triathlon vorig jaar.’’ Hawaii dus.

Over Hawaii gesproken. In Buschhütten deed plots Jan Frodeno mee aan een 1/6e triathlon. Gestoken in zijn Deboerwetsuits ging de grootmeester er eens goed voor staan aan de start. Koud of niet, Frodo liet de toch niet malse concurrentie meteen staan. De later als derde geëindigde Duitser Ruben Zepuntke fietste wel het snelst, maar Jan was daarna weer de rapste loper. Tweede finishte Andi Boecherer en negende was Bas Diederen. Sterk veld dus, dat zeiden we al. Laura Philipp won bij de vrouwen en in de NRW-Liga won SG Triathlon Witten met Kim Hittingeer in de gelederen. Fraaie teamzege samen met Tatjana Kortmann, Lea Klinkenberg en Nina Rosenbladt.

Marco is een tevreden man na 19e plaats Madrid

We sluiten af met zo maar een van de reacties op de World Cup-race in Madrid. In dit geval Marco van der Stel, met een 19e plaats beste Nederlander. En dat is ie internationaal al best een hele tijd, als je er langer over nadenkt. ,,Mannen, hier mijn verhaal. Na een prima start in het water kon ik het tweede deel nog een heel stuk doorschuiven, waardoor ik echt ver van voren de kant op kwam. Met een goede wissel sprong ik als zesde op de fiets. Tot de klim hard doorgetrokken met onder meer Nieschlag en daar tot de conclusie gekomen dat de groep redelijk groot was. Voorin bij de eerste tien blijven rijden op dit uitdagend parcours en zo uit de problemen gebleven.’’

Na een goede wissel begon de altijd snoeiharde ‘eindsprint’ over vijf kilometer. Marco kijkt terug op een goed looponderdeel. ,,Ik kon alleen net niet mee met de eerste groep hardlopers. Een negentiende plaats in een eigen vlekkeloze race. Het stemt me zeker tevreden. De verschillen waren klein, ik lag ongeveer 40 seconden van het podium. Het is voor mij weer een stap in de goede richting. De komende drie weken gaan we dit op hoogtestage uitbouwen met de drukke race-maand juni voor ogen.’’